ท่วงทำนองของเสียงเพลงแห่งธรรมชาติ
ละอองฝนยังคงเกาะเต็มยอดใบไผ่
เสียงไก่ขันสลับกับเสียงนกร้อง คล้ายท่วงทำนองแห่งดนตรี
ข้าพเจ้าเดินย่ำไปบนผืนดินแแห่งความชุ่มช่ำและบางแห่งมีน้ำเจิ่งนอง
ต้องเดินสลับย่างก้าวด้วยความระวังที่จะไม่ให้ตกลงไปในโคนแฉะนั้น
อากาศไม่ร้อนไม่หนาวสบายๆ
ข้าพเจ้าชอบที่นี่สงัดดี มีความเป็นชีวิตชีวาและความงามแห่งธรรมชาติ
ที่นี่คือความธรรมดา ที่เริ่มหาดูได้ยาก
ความธรรมดาที่มีบทธรรมมากมายให้เราได้ทำความเข้าใจในธรรมชาตินั้นๆ
...
๒๘ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๔
ความเห็น (6)
ความสุขที่เข้าใจธรรมชาติว่าเป็นธรรมดา..เป็นสุขที่สมบูรณ์จริงๆค่ะ ^^
ถ้อยคำเล็ก ๆ เรียบ ๆ
แต่เปี่มพลัง และธรรมดา
ขอให้อาจารย์มีความสุขทุกวันนะครับ
พี่นางเอาภาพมาฝากค่ะ
โห...พี่นางรวดเร็วมากเลยค่ะ
กะปุ๋มเพิ่งกลับมาถึงบ้านเมื่อตอนสองทุ่มค่ะ...กะปุ๋มจำพี่นางได้จริงๆ...เพราะเมื่อก่อนจะชอบเข้าไปอ่านบันทึกของพี่นาง นาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์
ลืมทักป้าแดงค่ะว่าดูสาวขึ้นสดใสขึ้น ^___^
ขอบพระคุณทุกท่านทุกกำลังใจและความเห็น...อันงดงาม ตลอดจนการย่างกรายแวะเวียนเข้ามา...
