ฝึกประสบการ่่ณ์นิเทศ กศน.แม่ที่ฮ่องสอน 3

ห้องสมุดประชาชนที่รู้จักผู้รับบริการเป็นรายบุคคล....ที่แม่ฮ่องสอน

 

  วันที่ 20 กันยายน 2554 ผู้เขียนมีโอกาสไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้ สังเกตและสัมภาษณ์การทำงานของเจ้าหน้าที่ห้องสมุดประชาชนจังหวัดแม่ฮ่องสอน โดยมีกรอบแนวคิดคือ ด้านบรรณารักษ์ บรรยากาศและหนังสือ

  ห้องสมุดประชาชนจังหวัดแม่ฮ่องสอน ตั้งอยู่ติดถนนย่านถนนคนเดินของจังหวัดแม่ฮ่องสอน คือถนนขุนสมประภาส ตำบลจองคำ อำเภอเมือง แม้หนังสือใหม่จะมีไม่มากนักแต่ภายในก็มีมุมค้นคว้าทางอินเตอร์เน็ต ให้ประชาชนทั่วไปรวมทั้งเด็กและเยาวชนได้มีโอกาสค้นคว้าหาความรู้ หนังสือยอดฮิต ที่คนอ่านมากก็คงเหมือนกับหลายจังหวัดคือเพชรพระอุมา  จากการสัมภาษณ์ นางสาวศุภาพิชญ์ ริ้วทอง นักศึกษา กศน. ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ซึ่งทำงานที่ร้านอาหารใกล้ๆห้องสมุด ทุกครั้งที่ว่างเธอมักหาโอกาสมานั่งอ่านหนังสือ เธอชอบอ่านเรื่องแปล และหนังสือที่เกี่ยวกับศาสนา เธอบอกว่าหนังสือที่มีคนอ่านมากๆ ควรมีอย่างน้อยสามชุด เพราะบางทีไม่พอกับความต้องการของผู้อ่าน

  นางนงเยาว์ สองเปิง ลูกค้าขาประจำอีกคนของห้องสมุดประชาชน ปัจจุบันอายุ 33ปี อาชีพชัก อบรีดและช่างเสริมสวย หนังสือที่เธอชอบอ่านเป็นประเภทนิยาย เธอมายืมไปอ่านเองและให้สามีอ่านด้วย เจ้าหน้าที่ห้องสมุดเล่าว่า  ในวันธรรมดามีผู้มาใช้บริการวันละประมาณ 100- 200 คน แต่ถ้าเป็นวันเสาร์อาทิตย์จะมีมากเป็นพันคน โดยเฉพาะลูกค้าที่เป็นเด็กและเยาวชน ห้องสมุดแห่งนี้จึงเป็นแหล่งเรียนรู้ที่สำคัญของชาวเมืองแม่ฮ่องสอน

  จุดเด่นอีกอย่างของห้องสมุดประชาชนแห่งนี้คือเจ้าหน้าที่ห้องสมุดซึ่งเป็นผู้หญิงทั้ง 4 คน ทุกคนทำงานด้วยใจ เป็นเจ้่าหน้าที่ห้องสมุดที่ร่ำรวยความดี  คือ พูดดี ใจดี ทำดี อารมณ์ดี เป็นคนดี บริการดี แนะนำดี ช่วยเหลือดี สุขภาพดี  บริการทุกคนที่มาใช้บริการอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ตั้งแต่เช้า จนถึงสองทุ่ม และยังมีการ พูดคุย ให้คำแนะนำหนังสือ วารสารที่มาใหม่ สอบถามสารทุกข์สุกดิบ ถึงครอบครัว ลูกหลาน มีการทักทายกันด้วยการไหว้ เป็นภาพที่น่าประทับใจ เจ้าหน้าที่รู้จักผู้รับบริการเป็นรายบุคคล เด็กที่เข้ามาใช้บริการก็ได้รับการดูแลเหมือนเป็นลูกหลาน ห้องสมุดประชาชนแห่งนี้เป็นห้องสมุดสีขาว เป็นพื้นที่สร้างสรรค์ ที่ให้ความปลดภัยแก่เด็กและเยาวชน แม้จะมีเนื้อที่ไม่มากแต่เจ้าหน้าที่ทุกคนเปี่ยมล้นไปด้วยน้ำใจไมตรีและรอยยิ้ม   นอกจากได้รับงบประมาณปกติจาก กศน.แล้ว ในปีที่ผ่านมายังได้รับงบประมาณสนับสนุนจากองค์การบริหารส่วนจังหวัดแม่ฮ่องสอน เห็นความสำคัญของการสร้างคลังปัญญาแก่คนแม่ฮ่องสอน 

 ในวันนั้นยังมีโอกาสเจออาสาสมัคร ซึ่งเป็นเยาวชนที่ใช้เวลาหลังเลิกเรียนจากมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ วิทยาเขตแม่ฮ่องสอน  มาช่วยทำงานโดยไม่รับค่าจ้าง คือ น้องเสสาวินยัง มีแก้า  อายุ 19 ปี  หรือน้องเป้  น้องเป้บอกว่าการได้มาเป็นอาสาสมัครทำให้มีความสุข โดยเฉพาะการเป็นผู้ให้  การเป็นผู้ให้ย่อมอยู่สูงกว่าผู้รับ คนเราต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน แหมคิดเก่ง พูดเก่งจริง ๆ อาสาสมัครเยาวชนคนเก่ง