การขอขมาและวิถีแห่งการดำเนินชีวิตสั่งสมบุญบารมี

16 กรกฎาคม
การขอขมาและวิถีแห่งการดำเนินชีวิตสั่งสมบุญบารมี

ก่อนออกจากบ้านวันนี้ข้าพเจ้ามีเป้าหมายมาพักภาวนาที่วัด แต่ในการปฏิบัติรอบนี้ได้กราบขอขมาพระอรหันต์ที่บ้านคือมารดาที่ยังมีชีวิตอยู่ "สิ่งใดที่ลูกได้กล่าวและกระทำล่วงเกินไปทั้งกาย วาจา ใจลูกขอกราบขมาและขออโหสิกรรมต่อแม่ค่ะ" คือคำกล่าวที่ข้าพเจ้าได้กล่าวต่อมารดาและก้มลงกราบท่าน

ท่านกล่าวงดโทษให้ และอวยพรให้ลูกได้สัมฤทธิ์มรรคผลในเส้นทางการปฏิบัติ แม่บอกว่าภูมิใจในตัวลูกที่เห็นลูกเจริญก้าวหน้าขึ้นทุกอย่างแม่อโหสิกรรมให้ เป็นการมาปฏิบัติภาวนาด้วยจิตใจอันเบิกบานและผ่องแผ้วยิ่งนัก

เมื่อมาถึงวัดข้าพเจ้าได้พวงมาลัยมาสองพวงและได้ขอโอกาสกล่าวคำขอขมาต่อพระอาจารย์
"อาจาริเย ปะมาเทนะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัมพัง อะปะธานัง ขะมะตุ โน ภันเต"

จากนั้นพระอาจารย์ให้โอวาทในปีนี้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสกราบขอขมาพ่อแม่-ครูบาอาจารย์ และพาเด็กๆต้นกล้าที่มาฟื้นฟูได้กราบขอขมาและงดโทษล่วงเกินทั้งปวง

เป็นเรื่องราวที่ดีมากในความรู้สึก การเข้าพรรษาปีนี้มีความตั้งใจแน่วแน่นอนไม่ลอยไปลอยมาหาหลักแหล่งไม่ได้แต่หากจะว่าไปแล้วข้าพเจ้าก็ไม่ใช่ลักษณะมีนิสัยที่จะชอบตระเวณไปวัดนั้นวันนี้ อาจจะเนื่องมาจากที่เคยได้ยินหลวงตามหาบัวท่านจะเทศน์สอนเสมอว่าวัดนั้นพึงเป็นที่ปฏิบัติภาวนา และเราก็ไม่ควรไปหาเที่ยวตระเวณแต่ให้ตั้งใจปฏิบัติภาวนาเพื่อเรียนรู้ตามเส้นทางแห่งมรรคและการหลุดพ้นจากทุกข์ จากคำสอนตรงนี้เลยทำให้ข้าพเจ้ามีอุปนิสัยที่ไม่ชอบท่องเที่ยวไปตามวัดต่างๆ ในชีวิตมีไปปักหลักปฏิบัติภาวนาเพียงแค่สามวัดเท่านั้นในชีวิต และในปัจจุบันก็ดำรงอยู่วัดใกล้บ้านที่มีแนวปฏิปทาดีและเอื้อเกื้อหนุนต่อการเรียนรู้เข้าไปในสภาวะจิตใจของตนเอง

วันนี้ก็เช่นกันหลังจากพักจากการเดินทางทำงานก็เข้าสู่การพักจิตพักกายตามระยะเวลาของวันหยุดที่มี แม้ว่าวันนี้จะอยู่เวรวิกฤติสุขภาพจิตแต่นั่นก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคหากว่าจิตเรานั้นมีความมุ่งมั่นและศรัทธา

ข้าพเจ้าใช้ชีวิตตามแนวทางมรรคแปดมาหลายปี เริ่มแรกนั้นนำมาศึกษาก่อนเลยว่ามรรคแปดคืออะไร แต่ละอย่างพึงปฏิบัติอย่างไร และพิจารณาไปเรื่อยๆว่า แต่ละอย่างแต่ละข้อมาใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างไร ที่สุดแล้วก็มาถึงซึ่งหมวดรวมสามหมวดที่ว่า "ศีล-สมาธิ-ปัญญา" ตรวจสอบและใคร่ครวญในตนเองทุกวันผ่านกิจกรรมที่เรียกว่าถอดบทเรียน

สิ่งที่ได้ต่อตนเองบนเส้นทางการดำเนินชีวิตเช่นนี้คือ ความเป็นผู้มีความอดทน มีใจที่นิ่งเย็น มีความเข้าใจต่อสิ่งต่างๆ มากขึ้น ยอมรับในทุกข์และการเผชิญหน้ากับความทุกข์

การเริ่มต้นครั้งนี้ปีนี้ในวันเข้าพรรษาข้าพเจ้ามองเห็นว่าตนเองมีความตั้งใจมากขึ้นแน่วแน่กว่าเดิมยิ่งขึ้น ใจวางลงต่อสิ่งต่างๆมากขึ้น

ช่วงหลายวันมานี่ข้าพเจ้าได้เห็นความเป็นอนิจจังหลายเรื่อง
แม่ชีที่วัดอยู่ๆ ก็สึกออกไปด้วยอารมณ์แห่งความน้อยใจ
ดิวติดปลากัดทำให้ไม่อยากมาวัด
โยมที่มาปวารณาตัวเป็นลูกสาวหลวงปู่น้อยใจให้ท่านก็ห่างวัดออกไป
และอีกหลายๆ เรื่องราวที่ล้วนประเดประดังเข้ามาในห้วงเวลาเดียวกันสภาวะนี้ข้าพเจ้าเรียกว่า ความไม่เที่ยง ความเป็นอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดที่เป็นที่ใช่ ทุกอย่างผ่านเข้ามาให้เราได้เกิดการเรียนรู้

วันนี้ข้าพเจ้าตั้งจิตอธิษฐานต่อความตั้งใจที่จะเรียนรู้ชีวิตตามเส้นทางแห่งมรรคที่เปี่ยมด้วยการรักษาศีล สมาธิ และปัญญา สิ่งที่นำพาไปสู่สภาวะทั้งสามอย่างนี้ได้อย่างสะดวกรื่นคล่องคืออุปนิสัยของการให้ทาน และวันนี้ข้าพเจ้าก็ได้รับโอกาสในการทำวิทยาทาน คือการอบรมบ่มเพาะคุณธรรม-จริยธรรมในเด็กที่มาฟื้นฟูยาเสพติด

เมื่อถึงตอนเย็นพระอาจารย์ต้อท่านพาเข้าไปกราบขอขมาหลวงปู่เป็นที่โชคดีอย่างยิ่งที่ได้ร่วมขอขมากับพี่จุ๋ม น้องติ๋ว และลูกศิษย์ลูกหาหลายคนที่มากราบคารวะหลวงปู่พอดี เป็นที่ปลาบปลื้มใจไปตามๆกัน

"มหาเถเร ปะมาเทนะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัมพัง อะปะธานัง ขะมะตุ โน ภันเต"

หลวงปู่เมตตาอบรมธรรมะเทศน์สอนเรื่องการทำบุญ และการสั่งสมบารมี การที่เราได้เกิดและได้มาเป็นเช่นทุกวันนี้ก็ต่างล้วนมากจากบุญที่เราทำมาส่งผลมาแตกต่างกันไป บารมีสิบอย่างก็ให้พวกเราได้เร่งเพียรซึ่งโลกทุกวันนี้ต่างล้วนวิปริตและวุ่นวาย สิ่งที่เราพึงทำได้ในตอนนี้ก็คือการสั่งสมบุญบารมี คนที่ได้บุญไปที่ไหนก็สบาย ใจก็สบาย มีความสุขสบาย ใจของคนที่มีบุญเป็นใจที่สบาย นอกจากนั้นหลวงปู่ก็เทศน์สอนเรื่ิองทุกข์ พระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องทุกข์ คนที่ไม่เข้าวัดเขาไม่รู้หรอกเขาก็จะไปตามเรื่องของเขา เขาไม่รู้หรอกว่าพระพุทธเจ้าสอนเรื่องอะไร ท่านยังได้กล่าวถึงพระเจ้าสิบชาติที่พระพุทธองค์ท่านสั่งสมบารมีมา ใครที่ปรารถนาในพุทธภูมิมักจะเป็นผู้ที่มีใจกว้าง ใจดี ใจมีเมตตายอมรับต่อทุกสิ่งทุกอย่างได้ ระหว่างที่ข้าพเจ้านั่งฟังนั้นข้าพเจ้าทำจิตให้เป็นสมาธิและตั้งใจฟังท่านอย่างมาก เกิดเป็นปิติน้ำตาคลอเบ้าตาอยู่หลายครั้งคือความโล่ง เบาสบายในจิตในใจ ใจนิ่งเย็น

สิ่งสำคัญที่หลวงปู่เมตตาสอนมากคือเรืื่องศีล เป็นสิ่งที่ทั้งพระและฆราวาสพึงปฏิบัติให้ได้ เพียงแค่ศีลนั้นก็สามารถทำให้บรรลุซึ่งมรรคผลนิพพานได้
ข้าพเจ้าได้กราบเรียนหลวงปู่ให้ทราบถึงความก้าวหน้าในการสร้างสำนักสงฆ์สุมโนที่จังหวัดกาญจนบุรี มีโยมอายุ 90 ปีถวายพระพุทธรูปหน้าตัก 59 นิ้ว ทางลูกศิษย์ที่ปวารณาตัวดูแลเรื่องนี้ต่างพากันช่วยกันดำเนินการให้เรียบร้อยทั้งศาลาชั่วคราวและกุฏิชั่วคราวสำหรับพระอาจารย์บุญเรืองที่ท่านดำเนินการดูแลการก่อสร้าง หลวงปู่เมตตาเล่าเรื่องราวที่มาที่ไปให้คณะญาติโยมฟังข้าพเจ้ารู้สึกปิติซาบซึ้งใจตลอดเวลาที่ท่านเอ่ย ระลึกถึงพี่วรรณที่หยิบยื่นโอกาสให้ข้าพเจ้าได้มีส่วนร่วมรับรู้ในเรื่ิองนี้ด้วย หลวงปู่ท่านให้โอกาสพวกเราได้อนุโมทนาสาธุ ท่านเมตตาสอนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีอย่างยิ่งพวกเราต้องร่วมกันอนุโมทนาสาธุกันดังๆ

ข้าพเจ้ากลับออกมาจากกุฏหลวงปู่ด้วยใจที่เต็มอิ่ม โทรหาแม่ทราบว่าอาการวิงเวียนของท่านดูเหมือนจะดีขึ้น

...

เจดีย์พุทธเมตตา

วัดหนองไคร้ จ.ยโสธร...