ระลึกถึงพระคุณพ่อ-แม่


คนที่สำคัญกว่าคนที่เรารัก ก็คือคนที่รักเรา

"คนที่สำคัญกว่าคนที่เรารัก  ก็คือคนที่รักเรา"

       สังเกตไหมว่าในชีวิตเรา  ที่อยู่รอดปลอดภัย  เติบโตมาได้ถึงวันนี้ก็เพราะคนที่รักเรา  ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่  ผู้เลี้ยงดู  ในทุก ๆ  ครั้งที่ผ่านวิกฤตมาได้  ก็เพราะคนที่รักเราคอยช่วยเหลือ  คอยให้คำแนะนำ  (คนที่คอยช่วยเหลือเรา  อยากให้เราพ้นทุกข์  คือ  คนที่รักเรา)  แต่ทำไมเรากลับรู้สึกว่าอยู่ไม่ได้  เมื่อไม่มีคนที่เรารัก  ที่จริงเราอยู่ได้มาตลอดเพราะคนที่รักเราเหล่านั้นต่างหาก

       ดังนั้น  ก่อนจะให้ความรักคนอื่น  เราต้องรู้จักให้ความรักคนที่รักเราก่อน

โดย  คุณดังตฤณ

       การที่ใครบางคนช่วยให้คุณดำรงชีวิตอยู่ได้  หรือนำคุณออกมาจากสถานการณ์ลำบาก  หรือทำให้คุณสุขกายสบายใจเป็นพิเศษ  การติดหนี้บุญคุณแตกต่างจากคะแนนติดลบ  เพราะส่วนใหญ่การไม่มีโอกาสชดใช้หนี้ยังไม่ทำให้คุณต้องประสบทุกข์  หนี้ประเภทนี้จะให้ผลหนักเมื่อคุณจงใจลืมบุญคุณ  หรือกระทั่งทำร้ายผู้มีพระคุณ  ผลของการทำร้ายผู้มีพระคุณอาจคูณสิบ  คูณร้อย  หรือคูณพันของการทำร้ายคนทั่วไป  พระคุณยิ่งสูงมากตัวคูณยิ่งสูงตาม

วิธีใช้หนี้บุญคุณ

๑.  สำนึกบุญคุณ  หมายถึง  การจดจำไว้ไม่ลืม  และโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องไม่แกล้งลืมว่าใครเคยให้ความช่วยเหลืออะไรคุณไว้บ้าง  วิธีที่ดีที่สุดที่จะไม่ลืมบุญคุณคนก็คือ  หมั่นระลึกถึงเสมอ ๆ  อาจจะด้วยการนำรูปบุคคลที่มีพระคุณสูงสุดมาแขวนไว้ในจุดเห็นง่าย  และกราบไหว้อยู่เนือง ๆ  การกราบไหว้เปล่า ๆ  กับการกราบไหว้ด้วยความระลึกถึงบุญคุณนั้นแตกต่างกันมาก  ด้วยการระลึกถึงพระคุณท่าน  คุณจะรู้สึกถึงความอ่อนน้อม  ความเป็นมงคลอันอบอุ่น อาการทางใจเช่นนี้คือการลดทิฐิมานะและความทะนงลงเสียได้  การสำนึกบุญคุณนั้น  ไม่ว่าจะด้วยการระลึกขึ้นมาเฉย ๆ  หรือการหมั่นกราบไหว้รูปเคารพ  จะทำให้ตัวตนของคุณเล็กลง  เพราะตระหนักว่าที่โตขึ้นมาได้  หรือดีขึ้นมาได้  ย่อมไม่ใช่จากตัวเองโดด ๆ  อย่างน้อยต้องมีการให้ความช่วยเหลือค้ำจุนจากผู้อื่นเสมอ  คนสำนึกบุญคุณเก่ง ๆ  จะไม่ลืมตัวง่าย ๆ  และนั่นก็หมายความว่าจะตกต่ำลงยากด้วย  การระลึกถึงบุญคุณคนทำให้คุณพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้มีพระคุณเต็มกำลัง  หรือเท่าที่มีโอกาสเป็นไปได้  คุณจะไม่มานั่งคำนวณว่าใครให้คุณมาเท่าใด  คุณใช้ไปเท่านั้นหรือยัง  คุณจะรู้สึกอยากตอบแทนตามโอกาสเท่าที่ใครคนนั้นยังมีชีวิตอยู่  การหมั่นระลึกถึงและตอบแทนบุญคุณ  จะเป็นภูมิคุ้มกันโรคเนรคุณ  ผู้ลืมระลึกถึงบุญคุณคนนั้น  ในที่สุดจิตมักลืมอย่างสนิทว่าติดหนี้ใครอยู่บ้าง  นั่นเป็นธรรมชาติของจิตที่เมื่อไม่เข้าข้างสว่างก็ย่อมยืนอยู่ข้างมืด ความมืดคือโมหะที่เข้าครอบงำ  เมื่อถูกครอบงำหนักเข้าก็มีสิทธิ์ยกชั้นขึ้นเป็นการเนรคุณ  แค่กรรมที่ลืมบุญคุณคนก็จะทำให้เป็นผู้ไม่ได้รับความเห็นใจช่วยเหลือในยามลำบาก  แต่หากถึงขั้นเนรคุณได้นี่จะต้องโดนโทษหนักทำอะไรต่อให้เจริญแค่ไหนก็จะกลับตกต่ำอย่างไม่คาดฝัน

๒.  หาทางตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อ

       คำว่าตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อนั้น  อาจเข้าใจง่ายถ้าเป็นกรณีทั่วไป  เช่น  เมื่อคุณเป็นหนี้ใครหนึ่งพันบาท  การตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อคือให้คืนเขาพันบาท  หรือควรติดเศษนิดหน่อยเป็นดอกเบี้ยตามอัตรามาตรฐาน  แต่หลายครั้งบุญคุณวัดกันเป็นตัวเงินไม่ได้  อย่างเช่นพ่อแม่นั้น  ช่วยให้คุณเอาชนะเงื่อนไขข้อจำกัดทางธรรมชาติที่มนุษย์จะอุบัติและมีความเต็มรูปด้วยตนเองไม่ได้  ต้องอาศัยท้องคนอื่นเกิด  ต้องอาศัยคนอื่นเลี้ยงดูจนเติบโต  ต้องอาศัยคนอื่นส่งเสียให้เล่าเรียน  ซึ่งตามเกณฑ์ปกติจะมีใครเต็มใจถ้าไม่ใช่พ่อแม่ของคุณ

       กายใจมนุษย์เป็นอุปกรณ์เล่นเกมราคาแพง  คุณได้มาจากใคร  คนนั้นจึงมีบุญคุณเหนือเกล้าเหนือกระหม่อม  ฉะนั้น  การตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อจึงมิอาจตีค่าด้วยการให้เงินทองเป็นจำนวนเท่านั้นเท่านี้  ถ้าพวกท่านไม่มีคุณ  ท่านยังมีชีวิตอยู่ได้  แต่ถ้าไม่มีพวกท่านคุณจะไม่มีเลือดเนื้อและชีวิตขึ้นมาได้เอง  ฉะนั้น  ต่อให้เอาสมบัติทั้งหมดที่คุณใช้เลือดเนื้อนี้หามายกให้ท่านน้ำหนักก็ยังไม่เรียกว่าใช้หนี้ครบ  เพราะเลือดเนื้อทั้งหมดของคุณยังเป็นหนี้อยู่ทั้งก้อน  คุณจะหาสมบัตินอกกายชิ้นใดมาเทียบได้

  การคิดเลี้ยงดูให้พ่อแม่สุขทั้งกายสบายทั้งใจนับเป็นการตอบแทนครึ่งเดียว  หากจะตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อนั้น  คุณต้องมีโอกาสด้วย  โอกาสที่ว่านั้นคือพ่อ  และ/หรือ แม่ของคุณยังไม่มีที่พึ่งให้ตนเอง  ได้แก่  ความรู้ความศรัทธาในเรื่องกรรมและการให้ผลกรรม  ยังไม่มีความตั้งมั่นในทาน  ยังไม่มีความตั้งมั่นในศีล  แล้วคุณสามารถโน้มน้าวชักชวนให้พวกท่านมาศรัทธากรรม  ฝึกให้ทานจนไม่ให้แล้วเหมือนขาดอะไรไป  ฝึกถือศีลจนประพฤติผิดแล้วรู้สึกผิดรุนแรง  นั่นแหละจึงได้ชื่อว่าตอบแทนคุณท่านอย่างสมน้ำสมเนื้อ  ที่กล่าวได้เช่นนั้นก็เพราะในเกมกรรมนี้  กรรมดีนั่นเองคือที่พึ่งที่แท้จริง  เมื่อคุณทำให้ท่านศรัทธากฎแห่งกรรมวิบาก  ตั้งมั่นในทาน  ตั้งมั่นในศีล  ก็เท่ากับคุณตอบแทนเลือดเนื้อก้อนนี้เป็นอัตภาพดี ๆ  ในเกมกรรมครั้งต่อ ๆ  ไปของท่านนั่นเอง  ธรรมชาติพิเศษของการใช้หนี้บุญคุณมีอยู่ประการหนึ่ง  คือ  ยิ่งหนี้สูงแล้วคุณใช้คืนอย่างสมน้ำสมเนื้อ คุณจะได้คะแนนบวกมหาศาล  น้ำหนักของกรรมดีที่คุณทำกับพ่อแม่จะให้ผลชัดเป็นความไม่ตกต่ำ  แม้ชาติปัจจุบันถูกกรรมเก่าร้าย ๆ  เล่นงานก็จะได้รับความช่วยเหลือ  ผ่อนหนักให้เป็นเบาตามสมควร  เรื่องน่าเศร้าคือ  เกมกรรมจะปิดบังไม่ให้คุณเห็นช่วงเวลาที่แม่ลำบากตั้งท้องคุณ  ไม่เปิดเผยให้เห็นช่วงนาทีวิกฤตที่ต้องทุกข์สาหัสกับการเบ่งคุณออกมา  กับทั้งไม่ให้คุณรับรู้ว่าพ่อแม่ทำงานหนักเพื่อเลี้ยงคุณอย่างไร  คุณจึงเห็นแค่บุญคุณของครู  บุญคุณของเพื่อน  บุญคุณของใครต่อใครอื่น ๆ  ในโลกที่ทุ่มเทเวลาช่วยเหลือคุณ  และอาจตัดสินว่าน้ำหนักคงพอ ๆ  กันกับที่พ่อแม่ช่วยเหลือคุณมา  หากคุณไม่ตอบแทนพ่อแม่เลย  ลูกของคุณจะทำหน้าที่ทวงแทน  คือ  กรรมของคุณจะไปดึงดูดเอาพวกที่จะมาเป็นลูกล้างลูกผลาญ  และไม่สำนึกบุญคุณ  หากคุณไม่มีลูกก็ทบหนี้ไปถึงชีวิตหน้าในเกมต่อไป  ในทางกลับกัน หากคุณมีลูกแล้วไม่รับผิดชอบดูแลลูกเมียให้ดี  มันอาจหมายถึงการเลื่อนเวลาชดใช้หนี้เก่าก็ได้  ต้องแยกให้ออกว่าลูกอาจติดหนี้น้ำกามของคุณ  แต่คุณเองก็อาจเคยติดหนี้เขาไว้ก่อน  (และโดยมากจะเป็นเช่นนั้น)  หากเขามาทวงหนี้คืนแล้วไม่ใช้  ชาติต่อไปคุณก็มีสิทธิ์สูงที่จะไปเกิดกับพ่อแม่ที่ขาดความรับผิดชอบ  เลี้ยงดูแบบทิ้ง ๆ  ขว้าง ๆ  หรือฝากคนอื่นเลี้ยงจนคุณว้าเหว่และมีปัญหาตั้งแต่เล็ก

       ในกรณีทั่วไป  สำหรับใครก็ตามที่มีพระคุณ  โดยเฉพาะในระดับที่คุณรู้สึกซาบซึ้งและเป็นหนี้บุญคุณ  การใช้หนี้ที่ดีที่สุดคือการให้ความสุขกับเขา  อะไรก็ตามที่ทำแล้วรู้ว่าเขาจะเป็นสุข  จงทำให้มาก  และทำเท่าที่โอกาสจะอำนวย  อย่ากะเกณฑ์ว่าแค่นี้ใช้หนี้ให้แล้ว  ถือว่าหายกันแล้ว เพราะโดยทั่วไปถ้าจิตคุณถึงขั้นรู้สึกซาบซึ้งบุญคุณใคร  ส่วนใหญ่บุญคุณนั้นจะหนักยิ่ง  อย่าประมาณเลยว่าชดใช้แค่นั้นแค่นี้แล้วจะพอ  หมายเหตุไว้ด้วยว่าการใช้หนี้บุญคุณควรเป็นไปตามกำลัง  และไม่ใช่ต้องทุ่มเงินทุ่มทองเท่านั้น ยังมีวิธีในโลกมากมายที่คุณรินสุขสู่ใจใคร ๆ  โดยไม่ต้องเกี่ยวข้องกับเงินทอง  เช่น  ความคิดปรารถนาดีก็เป็นคลื่นความสุขที่ส่งและสื่อจากใจถึงใจได้แล้ว  คำพูดและกิริยาอ่อนน้อมให้เกียรติก็นับว่าเป็นการลงมือตอบแทนได้อย่างหนึ่งด้วย  กำหนดระยะการใช้หนี้ในเกมกรรมนั้น  โดยทั่วไปจะ  "ควรใช้ทันทีเมื่อสบโอกาส"  หรือให้ดีกว่านั้นคือไม่ประมาท  คิดว่า  "รีบใช้เสียก่อนเจ้าหนี้ตาย"  ขอเพียงเริ่มจากความตั้งใจจริง แม้ยังไม่ลงมือก็ถือว่าใช้ไปบางส่วนแล้ว  ชีวิตนี้คุณอาจไม่มีโอกาสใช้หนี้ครบถ้วน  แต่ขอเพียงมีใจคิดอยู่บ้าง  คุณก็จะรู้สึกเบาตัวลงเหมือนคนสบายใจได้ใช้หนี้  ไม่ใช่ทำไม่รู้ไม่ชี้ดองหนี้ไว้จนกลายเป็นคนขาดความนับถือตัวเองไป

จาก  fanpage  "เหตุเกิดจากความรัก"

คำสำคัญ (Tags): #ระลึกถึง#ศรัทธา
หมายเลขบันทึก: 448944เขียนเมื่อ 14 กรกฎาคม 2011 01:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท