ความร้อนของไฟในนรก

     ความเร่าร้อนในนรก  ที่มีผู้กล่าวถึงและกลัวกันมากว่าจะตกนรกนั้น  อันที่จริง ก็เป็นความเชื่อที่สืบทอดต่อๆ กันมา จนบางครั้งต้องตีความเป็นว่า  "สวรรค์อยู่ในอก  นรกอยู่ในใจ"  ในเรื่องนี้โบราณาจารย์ทั้งหลาย  ท่านก็กล่าวไว้  ดังมีบาลีที่แสดงถึงความร้อนของไฟในนรก  ที่ปรากฏแก่นายจุนทสูกริก เพรชฆาตฆ่าหมู  ไม่เคยสนใจเรื่องการบุญการกุศล  แม้พระพุทธองค์จะประทับอยู่ใกล้ๆ ก็ตาม  เขาได้รับผลกรรมที่ได้ทำไว้อย่างน่าสมเพช และเกิดความเร่าร้อนที่ปรากฎประหนึ่งไฟในนรกกระหน่ำถาโถมเข้าใส่จนซมซ่อ ก่อนที่เขาจะสิ้นใจตาย

     ไฟในรกนั้น  มีความร้อนที่สามารถจะทำให้ผู้ที่ยืนอยู่ไกลถึง ๑๐๐ โยชน์ ตาบอดได้ในทันทีทันใด  ดังบาลีว่า 

     อวีจิสนฺตาโป นาม โยชนสเต ฐตฺวา  โอโลเกนฺตสฺส อกฺขีนิ ภินฺทนสมตฺโถ ปริฬาโห โหติ ฯ (ธรรมบท ภาค ๑ หน้า ๑๑๗)

    ถอดใจความว่า  อวีจิสนฺตาโป นาม  อันธรรมดาว่า ความร้อนในนรกชื่อว่าอเวจี  อกฺขีนิ  ภินฺทนสมตฺโถ ปริฬาโห โหติ เป็นความร้อนที่สามารถจะทำลายนัยน์ตาทั้งสอง   โยชนสเต ฐตฺวา  โอโลเกนฺตสฺส ของผู้ยืนมองอยู่ไกลถึง ๑๐๐ โยชน์

     และความร้อนนั้นก็มิเคยที่จะเย็นลงตามกาลเวลา คงเสมอต้นเสมอปลายตามผลกรรมที่ได้รับอย่างไม่รู้คืนรู้วัน ดังที่ปรากฎในพระไตรปิฎก  ว่า

     สมนฺตา  โยชนสตํ  ผริตฺวา  ติฏฺฐติ  สพฺพทา(ม.อุป. ๑๔/๓๔๑)

     ความร้อนในนรกชื่อว่าอเวจีนั้น แผ่กระจายออไปรอบด้าน (สมนฺตา) มีความร้อนสมำเสมอ (สพฺพทา) แม้จะล่วงกาลเวลาไปนานเท่าไรก็ตาม

    ฉะนั้น เมื่อได้รู้ว่า ตกนรกหมกไหม้นั้น ทรมานแค่ไหนแล้ว เพื่อมิให้ไปซ้ำรอยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสมัยก่อนๆ โน้น  ควรรีบหาวิธีป้องเพื่อมิให้เกิดขึ้นกับตัวเรา  จงรีบสร้างกุศลกันเสียแต่วันนี้  ก่อนที่จะสายเกินไป

                      "จงทำวันนี้  ให้ดีที่สุด แล้วจะหลุดพ้นจากอบาย"