The Ambitious Dog (จะแกจองเกิดทม)หมาอยากเป็นใหญ่
วันนี้จะนำเสนอเกี่ยวกับนิทานพื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์ เรื่องที่ 2 เรื่องนี้ เป็นนิทานพื้นบ้านของท้องถิ่นเขมร ชื่อเรื่องเป็นภาษาเขมร เรื่องจะแกจองเกิดทม แปลเป็นภาษาไทยว่า หมาอยากเป็นใหญ่ (จะแก แปลว่าหมา /จอง แปลว่า อยาก/ เกิด แปลว่า เป็น / ทม แปลว่า ใหญ่ )ซึ่งตรงกับภาษาอังกฤษว่า The Ambitious Dog ใครที่สนใจเชิญติดตามได้เลยนะคะ
THE AMBITIOUS DOG
(นิทานพื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์ เรื่อง จะแกจองเกิดทม)
Once upon a time there was a dog that lived with its owner. He was under the owner’s command. Because the owner fed it. One day the dog thought how to be free and the greatest animal of all . Suddenly he looked at the sun and thought that the sun was the greatest thing in the world. The dog desired to be the sun because the sun shone to everywhere it passed by. And he was as he wants. He was very happy.
When he was as the sun, he was shining everywhere that he wants. He looked at below happily. One day there was a cloud floated and suddenly hid the sun. The dog decided that the cloud was greater than the sun so he desired to be the cloud and he was as he wants. He was very happy because he could hide the sun.
Soon after that there was a storm came and blew the cloud away from hiding the sun. The dog looked at below and saw a buffalo was walking along the rope. The dog decided that the rope was greater than the buffalo so he desired to be the rope and he was as he wants. He was very happy because he could tie everything that he wants. He was unhappy again when the rope was ripped by a dog.
The dog just knew that dogs are the best. He said “Born to be
a dog is the greatest animals! Now I want to be nothing but a dog.”
Moral : Be satisfied with what you have.
จงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่
นิทานพื้นบ้านจังหวัดสุรินทร์ เรื่อง จะแกจองเกิดทม
……………………..
หมาปกติมันจะอยู่ใต้บังคับของคน เพราะคนเป็นผู้เลี้ยงมัน คนให้อาหารกิน
ก็ได้กิน ไม่ให้กินก็อด มันคิดว่า จะทำอย่างไรดี จึงจะไม่ต้องอยู่ใต้บังคับของคน
มันคิดหาวิธีการจะเป็นใหญ่ให้ได้ คิดไปคิดมา ก็มองเห็นแต่พระอาทิตย์เท่านั้น
ที่เป็นใหญ่กว่าใครทั้งหมด เพราะส่องแสงไปที่ใดก็สว่างไปที่นั่น มันจึงอยากเป็น
พระอาทิตย์
มันได้เป็นพระอาทิตย์สมใจ มันดีใจมาก อยากส่องแสงไปที่ใดมันก็ส่องแสง
ไปที่นั้น อยากสว่างที่ใดก็สว่างได้สมใจ และได้อยู่สูงกว่าผู้อื่นด้วย
จนกระทั่งวันหนึ่ง มีเมฆก้อนใหญ่มาบดบังดวงอาทิตย์ มันเห็นว่าก้อนเมฆใหญ่กว่าดวงอาทิตย์ มันจึงขอเป็นก้อนเมฆ หมาได้เป็นก้อนเมฆสมใจ มันดีใจมากที่ได้เป็นก้อนเมฆมาบดบังดวงอาทิตย์ แต่ไม่นานนกก็มีลมพายุพัดมา ก้อนเมฆก็ลอยไปไม่อาจบดบังดวงอาทิตย์ได้ หมามองลงไปข้างล่างเห็นคนดึงเชือกที่ผูกควาย ควายเดินตามเชือกไป หมาจึงอยากเป็นเชือก
หมาได้เป็นเชือกสมใจ มันดีใจที่จะได้เป็นเชือกมัดสิ่งต่าง ๆ มันดีใจได้ไม่นาน ก็มีหมามากัดเชือกขาด มันจึงคิดว่าหมาเก่งที่สุดสามารถกัดเชือกควายขาดได้
มันเพิ่งรู้ตัวเองว่าเป็นหมาอย่างเดิมดีที่สุด มันจึงกลับมาเป็นหมาดังเดิม
เรื่องเล่าโดย : นายเดือน สิงคนิภา (ภูมิปัญญาท้องถิ่น)
แปลเป็นภาษาอังกฤษ โดย นางสาวนิฤมณ มั่นยืน
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะคุณ Narumon
นิทานอ่านสนุก ได้คติสอนใจด้วยค่ะ..ครูปอจำนำภาคภาษาไทยไปเล่าให้นักเรียนฟังบ้างค่ะ...ขอบคุณค่ะ
