อาการของคนที่ได้เข้าไปในเรือนจำ

คุณใช้อะไรตัดสินว่าเขาไม่ดี

                เมื่อปลายปีที่แล้วได้รับเชิญให้ สอน เรื่อง การมองโลกในแง่บวกที่ "เรือนจำกลางพิษณุโลก" ตัดสินใจรับโดยไม่ต้องคิดมาก แต่ไม่มั่นใจ และ แน่ใจว่าจะทำตัวแบบไหน แต่ก็ลองดูนะสอนคนที่เขาเรียกว่าถูกพิพากว่าเป็นคนไม่ดี แต่ไม่ใช่คนทั่วไปที่จะตัดสินคนอื่นจากความคิดของตนเองว่าเขาไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ อย่าทำ คนเราทำอะไรลงไปมีเหตุผลในตัวเอง เราอาจไม่ชอบในการกระทำของเขา แต่เราไม่มีสิทธิไปว่าเขาไม่ดี เลวอย่างนั้น อย่างนี้ อย่าทำเลย(การกระทำของคนพวกนี้เราก็มองในแง่บวกว่า จิต และปากเขาคงจะว่างจึงเอาเวลาไปว่าคนนั้น คนนี้ แทนที่จะเอาไปทำอย่างอื่นนะ)   แต่ นักศึกษา(นักโทษ)ที่เรือนจำกลางเขาผ่านกระบวนการหลายอย่างแล้ว(อันนี้ไม่เข้าให้กระบวนการเขามากนัก)  ว่าเขาต้องรับโทษเนื่องจากกระทำผิดไม่ดีต่อคนในสังคมและประเทศ

      นึกก่อนเข้าไปจะเดินเข้าไปธรรมดาหรือเดินถอยหลังเข้า แต่พอเอาเข้าจริงทั้งตื่นแต้นและกังวลใจ แต่ก็ตัดสินใจเดินธรรมดาเข้าไป แล้วจะเล่าให้ฟังใหม่คะเยอะมาก

            คุณเลิศชาย ผู้ควบคุมนักโทษได้แนะนำว่าควรจะยืนบรรยายตรงส่วนไหน เพราะนักโทษที่อาจารย์ไปสอนเป็นนักโทษตั้งแต่ 30 ปี ถึง ตลอดชีวิต จำนวน 200 คน (สิ่งที่เตรียมตัวไปเริ่มใจสั่นแต่เมื่อตัดสินใจแล้วเอาละวะ ลองดู ไม่ลองไม่รู้ ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ถ้าเราคิดจะทำ) 

 

 

เป็นบรรยายกาศของห้องประชุมแดน 9 ที่ได้เข้าไปคะ การบรรยายเริ่มโดยอากาศเครียดแต่เมื่อได้เห็น สายตาทั้งสองคน จองมองเรา จึงรู้ว่าสายตาทุกสายตาเป็นมิตรและตั้งใจรับฟังหลายอย่างจากเรา เวลาผ่านไป ยี่สิบนาที มีทั้งทหาร ผู้คุ้มคอยให้ความสะดวกดูแล แต่ คนนะคะ ให้อย่างงัยก็พร้อมที่จะปรับเปลี่ยนคะ