อานิสงส์การถวายทาน

ชักชวนผู้อื่นถวายทาน จะได้มากมิตรบริวาร

    ดูก่อนอุบาสก อุบาสิกาทั้งหลาย...บุคคลใดถวายทานด้วยตัวเอง  แต่ไม่ชักชวนผู้อื่นให้ถวายทานด้วย  บุคคลนั้นเมื่อตายไปแล้ว ไม่ว่าจะเกิดในที่ใด ย่อมได้ซึ่งโภคสมบัติ(ความร่ำรวย)  แต่จักไม่ได้ซึ่งบริวารสมบัติ(มิตรสหาย,บริวาร)

    บุคคลใดชักชวนผู้อื่นให้ถวายทาน แต่ตนเองกลับไม่ถวาย บุคคนนั้น เมื่อตายแล้วย่อมได้ซึ่งบริวาร  แต่ไม่ได้ซึ่งโภคสมบัติ( มีความยากจน)

    บุคคลใดที่ตนเองก็ไม่ถวายทาน แม้ตนอื่นก็ไม่ยอมชักชวนด้วย บุคคลนั้นเมื่อตายไปเกิดในที่ใดๆ  ย่อมไม่ได้แม้สักว่าข้าวปลายเกรียน(ข้าวสารหัก) พออิ่มท้อง เขาย่อมเป็นคนอนาถา หาที่พึ่งไม่ได้

   บุคคลใดถวายทานด้วยตนเองด้วย ชักชวนผู้อื่นให้ถวายทานด้วย บุคคลนั้นเมื่อตายไปเกิดในที่ใดๆ ย่อมได้ทั้งโภคสมบัติและบริวารสมบัติ ร้อยชาติ  พันชาติ แสนชาติ

( โอวาทธรรมของ พระสารีบุตรเถระ ถอดความจากพระสูตรและอรรถกถา)