Log, Love, Hate. (ซุง ความรัก ความชัง)
ฝึกภาษาอย่างมีสาระ (3)
พรุ่งนี้ วันมาฆะบูชา เป็นวันสำคัญเพราะเป็นวันจตุรงคสันนิบาต วันนั้นเมื่อ 2599 ปีล่วงมาแล้ว พระพุทธเจ้าทรงประทาน "โอวาทปาติโมกข์" นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณยิ่ง เป็นความรักที่เปี่ยมด้วยความอาทรปรารถนาดีไม่หวังสิ่งตอบแทนที่ทรงประทานแก่ชาวโลก พวกเราชาวพุทธจึงพร้อมกันการแสดงความระลึกด้วยการสวดมนต์ฟังธรรมและเวียนเทียนประทักษิณ แล้วน้อมนำความรักที่พระพุทธเจ้าทรงมีต่อชาวโลกมาเป็นแบบอย่างในการแผ่จิตแห่งความรักต่อกัน แก่ทั้งมนุษย์สัตว์และเทวดา
แต่ในเดือนนี้ก็มีเทศกาลของตะวันตกที่คนไทยจำนวนหนึ่งเห่อนิยมมาก (เคยอ่านพบว่าไทยจัดงานนี้ได้เอิกเกริกกว่าฝรั่งชาติใดๆในโลก) เรียกเทศกาลแห่งความรัก ก็เลยขอคัดบทฝึกภาษาที่มีเรื่องเกี่ยวด้วยรักมา
If we cut a log of wood and throw it into a river, it floats downstream. If that log doesn't rot or get stuck on one of the banks of the river, it will finally reach the ocean. Likewise, the mind that practices the Middle Way and doesn't attach to either extreme of sensual indulgence or self-mortification will inevitably attain true peace.
The log in our analogy represents the mind. The banks of the river represent, on one side, love, and on the other, hate. Or you can say that one bank is happiness and the other unhappiness. To follow the Middle Way is to see love, hate, happiness and unhappiness for what they really are - only feelings. Once this understanding has been achieved, the mind will not easily drift toward them and get caught. It is the practice of the understanding mind not to nurture any feelings that rise or to cling to them. The mind then freely flows down the river unhampered and eventually flows into the "ocean" of Nibbana.
by Ajahn Chah
บทเรียนอาจยาวกว่าที่เคยเสนอ
ใจความหลักยังคงเป็นการอธิบายด้วยอุปมาอุปมัย
If that log doesn't rot or get stuck on one of the banks of the river, it will finally reach the ocean. Likewise, the mind that practices the Middle Way and doesn't attach to either extreme of sensual indulgence or self-mortification will inevitably attain true peace.
ถ้าท่อนซุงนั้นไม่ผุพัง(rot)ไปก่อนหรือไปติดอยู่ที่ตลิ่งข้างใดข้องหนึ่ง ท่อนซุ่งนั้นก็จะได้ไปถึงมหาสมุทรในท้ายที่สุด. เปรียบเหมือนจิตที่ฝึกให้อยู่ในทางสายกลาง และไม่ไปติดอยู่ในความบำเรอเอาแต่ใจตนเอง หรือการบีบคั้นทำตนให้ลำบาก เช่นนี้แล้วย่อมจะบรรลุสู่ความสุขสงบที่แท้
พระอาจารย์อธิบายขยายความต่อในวรรคที่สอง เพื่อให้เห็นว่าอะไรคืออะไร โดยทั่วไปเราใช้ "is" แปลว่า "คือ" เช่น
one bank is happiness and the other unhappiness
อีกคำที่ใช้คือ represent แปลว่า แสดง, แทน ตัวอย่างเช่น
The log in our analogy represents the mind.
หรือ
The banks of the river represent, on one side, love, and on the other, hate.
ฝั่งน้ำที่ท่อนซุงอาจไปติดนั้น เปรียบเหมือนจิตใจ ของเราที่ไปติอยู่ในความรักหรือความชัง หรือติดในความสบายความไม่สบาย
เมื่อปฏิบัติทางสายกลาง เราจะเห็น ความรักความชังความสบายความไม่สบาย อย่างที่มันเป็น (what they really are) เป็นเพียงความรู้สึก (only feelings) เมื่อทำให้เข้าใจเช่นนี้ได้แล้ว (ได้บรรลุแล้ว has been achieved) จิตจะไม่ล่องลอยไป (drift) แล้วถูกจับ (caught) ไปอย่างง่าย
จิตที่ฝึกแล้วก็จะเคลื่อนไปในสายน้ำโดยไม่ถูกถ่วงให้ช้า (unhampered) และในที่สุดก็จะถึงมหาสมุทรแห่ง "นิพพาน"
สำหรับเยาวชนผู้ยังอ่อนต่อโลก การได้สัมผัสกับความรู้สึกต่างๆ ก็ขอให้อย่าไปหล่อเลี้ยงความรู้สึกนั้น (nurture any feelings) มากเกินไป อันจะทำให้ใจพอง (rise) หรือห่อเหี่ยว (cling) จนไม่อาจสร้างคุณประโยชน์ใดๆได้
ขอแนะนำวิธีง่ายๆในการสงบอารมณ์ความรู้สึกนั้น โดยแค่บอกกับตัวเองว่า "อ๋อ อารมณ์รัก รู้แล้ว" ทันทีที่จิตกระทบ
ความเห็น (2)
ดีเลยครับ ได้สองทาง ภาษาอังกฤษและหลักธรรม
ขอบคุณครับ
เวลาเขียนอังกฤษก็ไม่มีใครอยากอ่าน
เวลาเขียนธรรมก็อ่านกันในวงจำกัด
ก็เลยต้องไปทางนี้