วาเลนไทน์ในความเป็นไทย
วันวาเลนไทน์คือวันแห่งความรัก ซึ่งเป็นธรรมเนียมของชาติตะวันตก แต่คนไทยมักจะเลียนแบบวัฒนธรรมของเขาโดยไม่ทราบถึงจุดมุ่งหมายและประวัติความเป็นมา การเลียนแบบที่ดีนั้นจะต้องพิจารณาดูแล้วว่าเป็นสิ้งที่ดีจริง เหมาะกับวัฒนธรรมไทย อยู่บนพื้นฐานของความเป็นไทย
ความรักของมนุษย์นั้นมีอยู่ 2 ประเภท คือ
1) ความรักแบบราคะหรือความรักระหว่างเพศ เป็นความรักสามัญของปุถุชน เป็นความรักที่ต้องการหาความสุขใส่ตน ปรารถนาในรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสกายของผู้ที่ตนรัก ต้องการยึดถือเป็นของตัว ต้องการเป็นเจ้าของแต่ผู้เดียว เป็นความรักที่ไม่ยั่งยืน
2) ความรักแบบเมตตา เป็นความรักอยากให้เขามีความสุข นับเป็นความรักแท้ เป็นความต้องการที่จะให้ความสุขแก่ผู้อื่น ทำให้เกิดความสุขจากการให้
สังคมมนุษย์จะมีความสุขสงบยั่งยืนได้ จะต้องมีความรักทั้งสองแบบนี้มาเกื้อกูลกัน โดยเฉพาะจะต้องมีความรักแบบที่สอง คือ ต้องมีความเมตตา กรุณา สังคมจึงจะอยู่ได้
ความเห็น (5)
มีรักเลิศเทิดไท้องค์ “ในหลวง”
อยู่กลางดวงห้วงใจหมายสืบสาน
คือรักชาติมั่นคงดำรงนาน
สอนลูกหลานให้รู้อยู่พอเพียง
"โอ้เพื่อนรัก วันนี้จะร้องเพลงรัก ให้โลกประจักษ์ ความรักอันยิ่งใหญ่ คำร้องทำนอง เพลงนี้ไม่มีอะไร เพียงแต่อยากให้คนทั้งโลกรักกัน"
ขอบคุณทุกกำลังใจและความรักที่ให้แก่กันและกันนะคะ สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ
Happy Valentine's Day ค่ะ พี่จีระพา
เราต้องรู้จักรักตนเองแล้วเผื่อแผ่ให้ผู้อื่นด้วย ทำให้ใจเรามีความสุข
ขอบคุณสำหรับข้อมูลดี ๆ ค่ะ
สวัสดีจ๊ะ เห็นด้วยกับน้อง โดยเฉพาะความรักแบบที่สอง (โดนใจ)