พรุ่งนี้ติ๋วต้องเข้าร่วมอบรมคอร์สการพัฒนาตนเองที่มีชื่อว่า “7 habits” ขอบอกโดยส่วนตัวเลยค่ะว่า ได้ยินชื่อมานาน แต่ก็ไม่เคยเปิดใจ หรือใส่ใจดู พออ่านหัวข้อลึกลงไปในแต่ละ อุปนิสัย
ใจแทบร้องจ๊าก
อ้าวนี่มันมีอยู่ในทุก ๆ คน
แล้วที่สำคัญ เป็นเศษเสี้ยวของนิสัย ที่ครูพยายามบ่มเพาะให้มาอย่างสม่ำเสมอ
โดยส่วนตัวแล้ว หากว่าด้วยการ “ฝึกตน”
วิถีที่เทิดไว้สูงสุดเหนือเกล้าเหนือกระหม่อมและ พยายามน้อมนำมาปฏิบัติก็คือ วิถีของพระพุทธเจ้า”
ครูบาอาจารย์ท่านก็อธิบายชี้แนะบอกทาง
รวมถึงครูท่านก็นำพาในเส้นทางนี้เสมอมา
ติ๋วคาดหวังอะไรไหมสำหรับพรุ่งนี้
ไม่เลย การเดินทางมาครั้งนี้มีนัยแอบแฝงพอสมควรคือ เดินทางมารับเอกสารเพื่อไปแจกจ่ายสู่เครือข่าย ความคาดหวังในหลักสูตรจึงแทบไม่มี
คาดว่าจะเจออะไร
เดาเอาเองจากที่เคยเข้าคอร์ส อุปนิสัยที่หนึ่งมาคือ Proactive ส่วนใหญ่เอาพุทธวิธีมาพูด จนรู้สึกจุกอกว่า “ในเมื่อมีแต่เรื่องที่คล้ายคำสอนและวิถีปฏิบัติของศาสนาพุทธทำไมต้องเอา ฝรั่งมาอ้าง จ้างมาตั้งแพง”
คิดเอาเองว่า “น่าจะเจอในรูปแบบคล้าย ๆ เดิม”
แว๊บหนึ่งรู้สึกเห็นความใจแคบของตนเองปรากฏขึ้น กับความเป็นตัวตนที่บอกว่า “ฉันก็รู้” ดูเหมือนว่า ตัว ฉันรู้ ฉันเก่ง พร้อมที่จะแหลมหน้า
แสดงว่า ต้องตั้งสติ รู้อยู่กับตนเอง ในการเรียนให้มาก ให้เรียนไปด้วย ดูใจตนเองไปด้วย ท่าทางจะดีดดิ้นชัดเจน
แล้วจะตั้งรับมือกับกิเลสตนเองยังไง
มีสติไว้ พูดให้น้อย เท่าที่จำเป็น หายใจไว้ ถ้าจะพูดอะไรให้หายใจลึก ๆ ก่อน แล้วค่อยเอ่ย
จะเอาไปทำอะไรต่อกับสิ่งที่ได้เรียนรู้
ให้รับรู้กับตนเองว่า “คอร์สที่เขาให้มาเรียน แล้วได้เรียนรู้อะไรบ้าง”
สวัสดีค่ะอาจารย์
สุขสันต์วันศุกร์ค่ะ