วันเด็กแห่งชาติ....การละเล่นของเด็กไทย...สมัยโบราณ

การละเล่นของเด็กไทย...ย้อนอดีต

การละเล่นของเด็กไทย..

 

คำขวัญวันเด็ก2554 
"รอบคอบ รู้คิด มีจิตสาธารณะ"

       การเล่นเป็นชีวิตจิตใจของเด็ก ไม่มีเด็กคนไหนที่ไม่ชอบเล่น ไม่ว่าจะเล่นคนเดียวหรือเล่นกับเพื่อนๆ การเล่นและเด็กจึงมีความสัมพันธ์กันอย่างแน่นแฟ้น เด็กที่ไม่รู้จักเล่นหรือไม่ชอบเล่นอาจกล่าวได้ว่าผิดธรรมชาติ เป็นเด็กซึ่งไม่สมบูรณ์ทางกายหรือสมอง การเล่นไม่ใช่การใช้เวลาสูญเปล่า แต่เป็นการใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ในการส่งเสริมความสามารถทางกายจิตใจ และช่วยให้มีมนุษยสัมพันธ์อันดี ซึ่งจะนำไปสู่ความสำเร็จในชิวต ข้อสำคัญอยู่ที่ว่า "เมื่อไรควรเล่น" การเล่นจะให้ประโยชน์อย่างไร แม้ในบางครั้งก็ยังใช้ "การเล่น" เป็นสื่อให้เกิดการเรียนรู้ได้ดีกว่าวิธีอื่น 

           การเล่นของเด็กไทยก็มีหลายอย่างที่เหมือนกับเด็กชาติอื่น และที่แตกต่างเป็นของไทยโดยเฉพาะก็มี ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมและธรรมชาติของแต่ละชาติ เช่น การเล่นซ่อนหาในยุโรปก็มีเล่นกันมาก วิธีเล่นอาจแตกต่างกันไปบ้างเล็กน้อย การเล่นของเด็กในเอเชียที่คล้ายกันได้แก่ หมากเก็บ ในอินเดียวและฟิลิปปินส์ก็มีแต่วัสดุที่นำมาเล่นต่างกัน ดังนี้เป็นต้น
         การละเล่นของเด็กไทยที่จะนำมากล่าวถึงจะเป็นเพียงตัวอย่างที่เลือกมาจากที่เล่นกันอยู่ในสมัยโบราณ  การเล่นบางอย่างยังยืนยงมาถึงปัจจุบัน บางอย่างก็หมดไปด้วยเหตุที่วัฒนธรรมตะวันตกเข้ามาแทนที่  การเล่นแบบเดิมนี้จึงควรอนุรักษ์ไว้เป็นสมบัติวัฒนธรรมของไทย ให้เด็กรุ่นหลังได้รู้จักและเพื่อศึกษา ลักษณะสังคมไทย

 

วัยเด็กๆ ไม่ว่าจะเป็นเด็กหญิงหรือเด็กชาย ต่างก็มีของเล่น หรือจะต้องมีเรื่องกิจกรรมเล่นๆ บ้าๆ ทุกๆ วัน คราวนี้ก็อยากจะถามถึงทุกคนที่โตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันแล้วว่า ระลึกอดีตกันได้ไหม ว่า คุณเคยชอบเล่นอะไร??

 

ก่อนอื่นที่จะเล่นอะไรก็แล้วแต่ ที่ต้องให้เป็นอยู่คนเดียวต้องมีการโอ น้อย ออก ใครออก ก่อนเป็น ใครไม่เปลี่ยนก่อนเป็น แล้วก็เล่น....

ซ่อนแอบ - ไม่ต้องมีอุปกรณ์การเล่น แค่รวมกลุ่มกัน นับจำนวนเลข แล้วแต่กลุ่มกำหนด อันนี้ ใครเล่นเหมือนกันบ้างหรือป่าวค่ะ

อีมอนซ่อนผ้า ตุ๊กตาอยู่ข้างหลัง ฯล- อุปกรณ์ก็มีแค่ผ้าเล็กๆ หนึ่งชิ้น นั่งกันเป็นวงกลม แต่ก็จำไม่ค่อยได้แล้วว่า เล่นยังไงถึงได้สนุกกัน

ขวดผี - เรียกแบบนี้ถูกหรือป่าวก็ไม่รู้ ที่ใช้ชอล์ก หรือถ่านมาเขียนเป็นรูปขวด ออกได้ทางเดียวคือปากขวด แต่จำรายละเอียดไม่ได้แล้วว่า เล่นยังไงถึงจะสนุก

กิง ก่อง แก้ว - ใช้ขา ให้อีกคนกระโดดข้าม แบบใช้ขาเดียว ใช่ม่ะๆๆๆ จำไม่ค่อยได้แล้ว

กระต่ายขาเดียว - งอเข่าหนึ่งข้าง แล้วไล่ แตะเพื่อนๆ คนนั้นก็เป็นต่อ (อันนี้ไม่ค่อยชอบเลย เพื่อนชอบบังคับให้เล่นจัง)

หนังยาง อีตุก - จำได้กันหรือป่าว ว่า เป็นหนังยางที่ร้อยเอง มีสองคนถือคนละข้าง แล้วให้ฝ่าฝันเจ้ายางนี้ ตั้งแต่ ด่านแรก อีตุก ตาตุ่ม เข่า แล้วอะไรอีกน้อ จำไม่ได้แล้ว จนมาถึง หัว ให้อีกคนข้ามไปให้ได้ สมัยนั้น กระโดดได้สูงจริงๆ ไม่มีการอ้วนเลย เล่นโดดทุกๆ วัน

ตุ๊กตากระดาษ - สมัยนั้นแผ่นละ 50 สต. เป็นที่ฮิตมากสำหรับเด็กผู้หญิง ผู้ชายก็มีมาเล่นบ้างน่ะ แต่ก็เล่นกันไม่นานไม่เหมือนผู้หญิง

พับกระดาษ เป็นรูปต่างๆ  - จะบอกว่า พับกระดาษ เรานี่เกลียดเหลือเกิน เพราะพับยังไงก็ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย

เล่นเป็นพ่อแม่ลูก - อันนี้ก็ฮิตกัน ชอบสร้างเรื่องราวกันเอง หาฉากคือเสื่อมาเป็นฉากด้านหลัง หาแป้งเด็กมาโรยพื้น เป็นสนาม หรือโปรยเป็นหิมะ แล้วก็ถูกตี ไปตามระเบียบ เพราะใช้แป้งเปลือง และไม่เก็บข้าวของ

หาของมาทำกับข้าว ขนมครก หรือ หม้อแกง - สมัยนั้นก็หาดิน ใบไม้ มาตำๆ กับครกเล็กๆ ของเครื่องใช้ที่เล็กจะมีครบหมด บางทีก็ดีใจหน่อยเพราะเพื่อนบางคนรวย ซื้อ ถาดขนมครกที่สามารถกินได้จริงๆ มาร่วมด้วย พวกเราก็ได้ทำกันจริงๆ ไปซื้อไข่มาเจียว แล้วหยอดใส่ในนั้น แล้วแจกเด็กๆ ที่เดินผ่านหน้าร้านพวกเรา แล้วบังคับให้เอาไปกิน ก็ถ้าไม่กินกันก็มีต่อย จนเราก็ต้องโดนตีอีกแล้ว เนื่องจาก ต่อยจนฟันไอ้เด็กผู้ชายคนนั้นหัก แล้วมันดันไปฟ้องแม่ (ผู้ชายไรว่ะขี้ฟ้อง...ฮ่าๆ)

ตุ๊กตายาง จำพวก สไปเดอร์แมน มดเอ็กซ์ ที่เป็นพลาสติกใสๆ - เด็กผู้ชายจะชอบมากเลย พวกเขาจะเตรียมกาละมังใส่น้ำ แล้วก็เอาตัวตุ๊กตาพลาสติกนี้ จุ่มน้ำ แล้วใช้เสียง ฮี้ย ตู้ม ปล่อยแสง (เหมือนคนบ้าเลย พูดอยู่ได้คนเดียว...ฮ่าๆ)

เป่ากบ - โหอันนี้ เพื่อนมันก็ชวนจังให้เล่น .. เกลี๊ยด เกลียด เพราะเห็นพวกมันเป่าทีไร น้ำลายพุ่งทุกที อันนี้มะชอบเอาซะเลย

sinefriendly

 

 

[blue_star]

มารำลึกอดีตในวัยเด็กค่ะ....คิดถึงการละเล่นไทยสมัยโบราณจัง

ปัจจุบันเห็นแต่เด็กเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์กะมือถือ

ขอบคุณนะคะพี่แบ่งปัน