มหาลัยยังมีด้วยหรือท่าน สงสารประเทศไทยจัง
สวัสดีครับ...
เป็นบันทึกที่ แรง มากครับ แต่ผมชอบครับ.... ผมว่า เราต้องแก้ทั้งระบบแล้วครับ เพราะแม้แต่เราคนทำงาน เวลาสรุปผลงาน ก็ขอให้เล่มหนา ปกสวย เผลอ ๆ ขอมีกลิ่นหอมอีก พิมพ์ด้วยตัวอักษร ขนาด เคาะบรรทัด ความห่างวุ่นวาย ส่งแล้วแถบไม่เปิดอ่าน และเอาไปพัฒนาต่อ นี้แหละครับ...สังคมเราต่อไป จะเน้น เรื่องปริมาณมากกว่าคุณภาพ เรื่องจำนวนคะแนนมากกว่าการพัฒนาระบบคิด ครับ
สวัสดีครับทิมดาบ
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ ที่ว่า
"เวลาสรุปผลงาน ก็ขอให้เล่มหนา ปกสวย เผลอ ๆ ขอมีกลิ่นหอมอีก พิมพ์ด้วยตัวอักษร ขนาด เคาะบรรทัด ความห่างวุ่นวาย"
ผู้เขียนในฐานะที่เป็นผู้จัดทำsar พบว่า หน่วยงานจัดทำรูปเล่มแทบตาย ผู้ประเมิน พลิกดู นิดหน่อย ถ้าไม่มีจะถามหา
อนิจจา การศึกษาไทย
สมัยก่อนไม่มีนะคะ เอรึว่าอาจารย์จะชอบสีม่วงมากมาย อ้ะ ถ้าคิดในแง่ดีว่า คงสอนหลายวิชา จึงอยากให้ไม่สับสนว่าวิชานี้ รายงานสีม่วงนะเออ แต่ขอบอกว่า ... ฮาค่ะ :)
เห็นด้วยคห. ๒ ค่ะ เรายังยึดติดกับอะไรไม่รู้ ทำให้บรรยากาศการเรียนรู้ถือยศ มากพิธี แต่มิมีแก่น หากไม่มีเวลาควรจะเน้นการมีส่วนร่วมเยอะๆ ถามความเห็นแยะๆ เปิดมุมคิดใหม่ๆ จับเข่าคุย ถกเถียงอภิปรายกันให้หนำใจ ไม่คาใจ น่าจะเพิ่มคุณภาพกว่าไหมคะ?
ปล. เทใจให้เต็มร้อยค่ะ ถ้าจะติดเรทแรง ต้องบอกใบ้ชื่อม. ด้วยดีไหมคะ บอกตรงๆ กันเลยค่ะ ไม่มีโกรธเคือง ไม่ต้องอายค่ะ รักกันจริง ปัญหาต้องช่วยกันแก้ไข ขอบคุณค่ะ :)
ยังมีด้วยรึคิดแล้วเศร้านะ จะเอาเนื้อในหรือจะเอาสีปกรายงานเป็นหลัก จะเอาแก่นหรือกะพี้ หรือเปลือก การศึกษาไทยมีแค่เนี่ยเหรอ แล้วเมื่อไหร่จะตามทันเวียดนาม
สวัสดีครับpativat
|
อีกไม่นานารศึกษาของประเทศไทยจะได้เท่าพม่าและลาวแล้ว