เมื่อไก่ได้พลอยและเด็กหญิงตัวน้อย

ข้าพเจ้ามักได้ยินเรื่องทำนองไก่ได้พลอยมาอยู่เรื่อยๆ...

นอกจากจะได้ยินในเรื่องดังกล่าวแล้วยังมักได้เห็นอากัปกิริยาของผู้คน...ที่เข้าข่ายทำนองไก่ได้พลอย...

ทำให้ข้าพเจ้าได้เกิดมโนภาพเรื่องของเด็กหญิงตัวน้อยๆ คนหนึ่งที่พยายามยื่นเพชรให้แก่ไก่ แต่ปัญญาของไก่มีไม่มากพอที่จะสามารถแยกแยะว่าอันไหนคือ เพชรหรืออันไหนคือพลอย...

ในประสบการณ์ของไก่...เห็นความงามของพลอย เท่านี้ในความรู้สึกของไก่ก็คิดว่ามีมากพอแล้ว...ไก่มองเห็นเพชรเพียงเป็นความสว่างๆ หาได้มีสีสรรใดใดไม่ จึงประเมินค่าเพชร...น้อยกว่าพลอย...

ท้ายที่สุด...

จากความพยายามของเด็กหญิงตัวน้อยๆ ได้แต่วางเพชรนั้นลงเพื่อที่ว่าสักวันไก่จะเกิดปัญญามองเห็นและแยกแยะระหว่างเพชรกับพลอยนั้นออกจากกันได้...แล้วเด็กหญิงตัวน้อยๆ นั้นก็เดินจากไป...

แล้ว...ไก่ก็ยังคงเพียงได้พลอย

ยังมองไม่เห็น...เพชร...อยู่นั่นเอง

 

๒๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๓

เป็นความที่ปรากฏในค่ำคืนนี้ในห้วงแห่ง "มโนภาพ"