ป.2

การแก้ปัญหานักเรียนเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตรตัวสะกด

สภาพปัญหา

                   ในการจัดกิจกรรมกระบวนการเรียนรู้วิชาภาษาไทย  จะพบปัญหามากในด้านทักษะการเขียน  โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กน  ไม่ตรงตามมาตราสะกด  ซึ่งผู้เรียนส่วนใหญ่มีปัญหาเขียนไม่ถูกต้อง  ซึ่งผลจากการประเมินก่อนเรียนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒   โรงเรียนบ้านน้ำขาว ยังมีปัญหาในการเขียนคำที่มีตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด  อันนับได้ว่ามีปัญหาอย่างมาก

                         การใช้แบบฝึกทักษะการเขียนคำ  แก้ไขปัญหาดังกล่าว  เป็นวิธีการหนึ่งที่ผู้ทำการวิจัยมีความสนใจ  นำมาใช้แก้ปัญหาและพัฒนาผู้เรียนให้มีความสามารถในด้านทักษะการเขียนมากขึ้น

ปัญหาการวิจัย

                         นักเรียนจำนวน ๕ คน เขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราสะกดไม่ถูกต้อง

เป้าหมายการวิจัย

                         ๑. เพื่อแก้ปัญหานักเรียนที่มีปัญหาการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราสะกด

ชั้นประถมศึกษาปีที่  ๒  โรงเรียนบ้านน้ำขาว

                         ๒. เพื่อพัฒนานวัตกรรมประกอบการเรียนการสอน  เรื่อง  การเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด

วิธีการวิจัย

                         ๑. ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง

๑.๑ ประชากร นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียน บ้านน้ำขาว  ปีการศึกษา ๒๕๕๓  จำนวน  ๘  คน

๑.๒ กลุ่มตัวอย่าง  นักเรียนที่มีปัญหาด้านการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด  จำนวน  ๕  คน

๒.  เครื่องมือที่ใช้

๒.๑ เครื่องมือในการแก้ปัญหา

๒.๑.๑ แบบฝึกทักษะการเขียนคำ  เรื่องการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราตัวสะกด

๒.๑.๒ วิธีการสอนแบบใช้แบบฝึกจากหนังสือเรียน และสอนซ้ำ

๒.๒ เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล

๒.๒.๑ การสังเกตความสนใจในการเรียน

๒.๒.๒ แบบทดสอบก่อนเรียน – หลังเรียน

                   ๓. ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยตนเอง  โดย

  ๓.๑ ใช้แบบฝึกก่อนเรียนเรื่องการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตาม

มาตราสะกด  จำนวน  ๑๐ ข้อ  ทดสอบกับนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒  ทุกคน

๓.๒ ตรวจแบบทดสอบและคัดนักเรียนที่ทำแบบฝึกไม่ผ่านเกณฑ์ ร้อยละ    ๖๐

๓๓ ให้นักเรียนทีไม่ผ่านเกณฑ์ทำแบบฝึกเสริมที่ครูสร้างขึ้น  จำนวน ๑๐  แบบฝึก

๓.๔ บันทึกผลลงในแบบประเมินนักเรียน

๓.๕ ใช้แบบฝึกหลังเรียน เรื่องการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราสะกด  จำนวน  ๒๐ ข้อ  ทดสอบนักเรียน กลุ่มตัวอย่างอีกครั้ง

๓.๖ บันทึกผลลงในแบบประเมิน

    ๔. สถิติที่ใช้และวิธีการเก็บรวบรวมข้อมูล

๔.๑ ใช้สถิติเป็นค่าเฉลี่ย  ของคะแนนหลังการเรียน

๔.๒ ทำการเปรียบเทียบคะแนนหลังการเรียนกับคะแนนเกณฑ์ที่กำหนด

๔.๓ รายงานผลโดยการบรรยายเชิงคุณภาพ

ช่วงเวลาทดลอง

ที่	รายการ	ระยะเวลา ( วัน )
		พฤษภาคม	มิถุนายน	กรกฎาคม	สิงหาคม
1	วางแผนและเขียนโครงร่าง
2	ปฏิบัติตามแผนโครงร่างวิจัยในชั้นเรียน
3	เก็บรวบรวมข้อมูล
4	วิเคราะห์ข้อมูล
5	สรุปผลและเขียนรายงาน

 

ผลการวิจัย

                         การแก้ปัญหานักเรียนที่มีปัญหาการเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราสะกด  โดยใช้แบบฝึกเขียนคำ  พบว่า  นักเรียนที่ได้รับการเรียนเสริมเรื่อง  การเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กน  ไม่ตรงตามมาตราสะกด  มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียน  และหลังเรียนแตกต่างกัน  ดังตารางที่  ๑  และ ตารางที่ ๒

ตารางที่  ๑  คะแนนสอบก่อนเรียน

ลำดับ	ชื่อ – สกุล	คะแนน (๒๐ )	ร้อยละ
๑	เด็กชายนนทวัฒน์  พรหมจันทร์	๗	๓๕
๒	เด็กชายนัฐวุฒิ  พรหมจันทร์	๐	๐
๓	เด็กชายวทัญญู  ทองแซม	๒	๑๐
๔	เด็กชายจักรวรรดิ  จิตเขม้น	๙	๔๕
๕	เด็กหญิงปัษราภรณ์  ซังปาน	๘	๔๐
รวม		๒๖	๑๓๐
เฉลี่ยรวม		๒.๖	๒๖
ร้อยละ		๒๖

 

ตารางที่  ๒  คะแนนสอบหลังเรียน

ลำดับ	ชื่อ – สกุล	คะแนน (๒๐)	ร้อยละ
๑	เด็กชายนนทวัฒน์  พรหมจันทร์	๑๗	๘๕
๒	เด็กชายนัฐวุฒิ  พรหมจันทร์	๙	๔๕
๓	เด็กชายวทัญญู  ทองแซม	๙	๔๕
๔	เด็กชายจักรวรรดิ  จิตเขม้น	๑๙	๙๕
๕	เด็กหญิงปัษราภรณ์  ซังปาน	๑๔	๗๐
รวม		๖๘	๓๔๐
เฉลี่ยรวม		๖.๘	๖๘
ร้อยละ		๖๘

 

                   จากตารางที่  ๑  และ  ๒  ทำให้ทราบว่า  นักเรียนที่ได้รับการฝึกให้รู้จักเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนไม่ตรงตามมาตราสะกด  บ่อย ๆ จะช่วยให้ นักเรียนสามารถเขียนคำที่มีตัวสะกดแม่กนได้ดีขึ้น  และ มีผลสัมฤทธิ์สูงขึ้น  ถึงร้อยละ  ๖๘

ข้อเสนอแนะ

   ๑. นักเรียนควรได้รับการส่งเสริม หรือได้รับการพัฒนาความสามารถในการอ่านอย่างต่อเนื่อง

นักเรียนที่มีข้อบกพร่อง หรือความก้าวหน้าช้าต้องให้เวลาการฝึกเพิ่มขึ้น

1.1      นำแนวทางในการพัฒนาความสามารถในการอ่านของนักเรียน ไปใช้กับสภาพปัญหาอื่น ๆที่คล้ายกัน

[ครูโสม]

อย่าคิดลึก น่า อย่าคิดลึก