งามเหลืองทองในนาน่าชมนัก
อุ่นไอรักกลางถิ่นดินแดนหนาว
เตรียมกะการณ์เก็บเกี่ยวเป็นเรื่องราว
โน้มรวงข้าวหอมไอดินกลิ่นท้องนา
กาลเวลาสามเดือนเลื่อนพ้นผ่าน
เริ่มไถหว่านปักดำกรำพรรษา
พื้นที่ว่างเขียวขจีสุดสายตา
ได้เวลาเรืองรองผ่องอำไพ
ด้วยหยาดเหงื่อแรงงานที่รินหยด
หลั่งรินรดผืนนาข้าวกล้าใหญ่
เป็นรวงทองท้องทุ่งงามวิไล
ชาวนาไทยแย้มยิ้มเอิบอิ่มพลัน
เก็บเกี่ยวกันคราวนี้มีอิ่มสุข
ได้สนุกสามัคคีมีสุขสันต์
เตรียมกฐินทอดผ้าร่วมบุญกัน
ฉลองวันลอยกระทงคงเปรมปรีดิ์
นี่แหละหนาแดนไทยแต่ก่อนเก่า
บ้านเมืองเราดีงามความสดสี
มีรอยยิ้มสุขใจเปี่ยมไมตรี
ดินแดนนี้เรืองรองท้องทุ่งไทย
งามเหลืองทองในนาหาดูยาก
ลูกหลานพรากจากนาไปอยู่ไหน
ท้องนาร้างขาดคนมาใส่ใจ
ลำนำใหม่ชีวิตเปลี่ยนทิศทาง....
ลอกเขามาครับ ช่วงนี้ใกล้จะเริ่มเกี่ยวข้าวแล้วครับ นึกถึงบรรยากาศ แล้ว มีความสุขครับ คนเยอะดี ช่วยกันเกี่ยว ช่วยกัน เก็บ เย็นมาตั้งวงสุรา ตามประสาชาวนาบ้านนอก จิบพอหาย เมื่อยล้า แล้วกลับเข้า นอน วันต่อไป ก็ทำแบบนี้อีก ช่วนกัน เกี่ยว ช่วยกัน เก็บ ช่วยกันกิน เป็นแรมเดือนเลย ผมไม่มีนาข้าวหรอก ครับ บางครั้งไปช่วยเขา พอเขาเอาข้าวเข้ายุ้งฉาง ก็นำมาแบ่งเราบ้าง เล็ก ๆ น้อย ๆ สนุกดีครับ
สวัสดีครับ
เเวะมาชมครับ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ นะครับ