ต้นฤดูฝน ณ ชายป่าที่อุดมสมบูรณ์ด้วยพืชพรรณแห่งหนึ่ง ต่อฝูงเล็กๆฝูงหนึ่งเฝ้าดูผีเสื้อฝูงใหญ่อย่างเงียบๆและอดทน กระทั่งพวกมันเห็นผีเสื้อวางไข่ไว้ตามต้นไม้ที่เป็นอาหารของมันจนทั่วถึงแล้ว มันรอจนเห็นว่าถึงเวลาที่พอเหมาะพอดีแล้ว จึงเริ่มผสมพันธุ์กัน และเริ่มขนดินเหนียวมาทำรังที่บริเวณใกล้ๆ ขณะนั้นบรรดาหนอนคืบจำนวนมหาศาลเริ่มกัดกินใบไม้อย่างตะกละตะกลาม จนได้ยินไปถึงฝูงต่อซึ่งยังคงทำรังต่อไปอย่างปกติ
กิจกรรมหรือภารกิจของฝูงหนอนคืบมีเพียงอย่างเดียวคือ กินใบไม้ทุกใบที่ขวางหน้า จากใบหนึ่งสู่ใบหนึ่ง จากกิ่งหนึ่งสู่กิ่งหนึ่ง และจากต้นหนึ่งสู่ต้นหนึ่ง จนต้นไม้โกร๋นไปทีละต้น จนตัวมันอวบอ้วนและเริ่มอุ้ยอ้าย ต่อทำรังเสร็จตอนนี้พอดี
ต่อวางไข่ไว้ในรังดินเหนียวแล้วบินออกไปจับหนอนคืบตัวอวบๆ หิ้วมาหย่อนลงในรังจนเต็มแล้วเอาดินมาปิดรังไว้ ภารกิจช่วงนี้ของมัน บ่อยครั้งต้องรอจังหวะด้วย เพราะคู่แข่งของมันมีทั้งนกหลายชนิด และมดอีกหลายพันธุ์
อีกไม่นาน ต่อหนุ่มสาวรุ่นใหม่เจาะรังดินเหนียวออกมาสู่โลกกว้าง ตามหลังผีเสื้อฝูงใหญ่ซึ่งอยู่รอดปลอดภัยจากผู้ล่า ได้เป็นดักแด้ และเป็นผีเสื้อรุ่นใหม่
เรื่องนี้ดำเนินไปเป็นปกติ จนกว่าต้นไม้ที่โกร๋นจะผลิใบใหม่ และ ฯลฯ
ผู้บริโภคที่เป็นเหยื่อ ยังคงเป็นเหยื่อต่อไป ผู้ล่ายังคงได้ไล่ล่าต่อไป เป็นวัฏจักรที่คงที่ตลอดมาและตลอดไปของสัตว์โลก
คำถามที่อยากฝากไปถามหนอนคืบทั้งหลายประโยคนี้มาจากเพลง Where Have All the Flowers Gone คือบรรทัดสุดท้ายของทุกท่อนที่ว่า "When will they ever learn?
ไม่มีความเห็น