สวัสดีค่ะ สายฝนขอร่วมยกตัวอย่างด้วยคนนะค่ะ
วิธีการแบบนี้น่าจะเป็นผู้บริหารใหม่ ที่มาจากหน่วยงานอื่น โดยที่เค้ายังไม่รู้ระบบ ระเบียบ วิธีการการทำงานในหน่วยงานใหม่สักเท่าไหร่ ก็เลยปล่อยให้มันมั่วๆ ไปสักระยะหนึ่ง เพื่อที่จะดูแนวทางการทำงานของแต่ละคนว่าแต่ละคนนั้นคิดอย่างไร แล้วโดยรับฟังความคิดเห็นของทุก ๆ คน ไม่ไปว่ากล่าวตักเตือนใด ๆ ทั้งสิ้น โดยการนำแบบมั่วๆ นั้นเป็นประสบการณ์ในระยะแรก ๆ ใช้มั้ยคะ
เมื่อรู้ แนวทางแล้ว ก็จะนำที่มั่ว ๆ นั้น ไปพัฒนาต่อไปให้ดียิ่ง ๆ ขึ้น โดยการเริ่มจาก 0 ไปเลื่อย ๆ จนกระทั่งทำให้ผู้บริหารเห็นความเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ใช้มั้ยคะ
...
ถ้า management = การทำให้สำเร็จ:-- แสดงว่าทุกการจัดการต้องมีจุดมุ่งหมาย
การจัดการ แบบ "ปล่อยให้มันมั่วๆกันไปสักระยะหนึ่ง เดี๋ยวพอมันสงบ ทุกอย่างก็เป็นระบบระเบียบเอง" จึงน่าจะเหมาะสมอยู่บ้างกับองค์กรที่ไร้ระเบียบ (Chaos) เพราะองค์กรประเภทนี้ ยิ่งจัดระเบียบยิ่งกระเจิง
? สิ่งที่น่าจะทำได้ คือ ไม่พยายามจัดการ ประมาณว่า ปล่อยให้สถานการณ์พาไป ?
A system normally has two choices of operational modes: stability or instability. In the stable mode, a disturbance will eventually converge back toward the system’s initial conditions. In the unstable mode, a disturbance will cause a progressive divergence away from initial conditions. Self-organizing systems operate in a third mode - between stability and instability - where optimal system performance can be achieved in a turbulent environment. This transition zone is known as the edge of chaos, "a region of bounded instability" in which there is "unpredictability of specific behavior within a predictable general structure of behavior."
ผมเริ่มต้นด้วย การบริหารโดยใช้ความสับสน แต่ดูเหมือนมันจะใกล้เคียงเข้าไปกับการบริหารแบบโกลาหน ในข้อความข้างต้น มีสิ่งที่น่าสนใจมาก คือ Self-organizing systems
บ้านเมืองเรายังไม่เป็น Chaos ครับ แม้จะมีบางคนบางกลุ่มพยายาม