แปรงฟัน กับ ความดีและคุณธรรม

เช้าที่ชุมฉ่ำด้วยเม็ดฝน โปรยปรายมาแทบตลอด ๒ วันที่ผ่านมา  เช้าวันนี้พิเศษหน่อยก็เพราะเป็นวันหยุด ในเดือนรอมฎอนที่มุสลิมทั่วโลกต้องทดสอบความศัทธาด้วยการถือศีลอดในเวลากลางวัน   เช้านี้ก็ต้องพาลูกสาวเข้าห้องน้ำ  หว่านล้อมให้เธอแปรงฟัน  ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยชอบการแปรงฟันสักเท่าไร  แต่ต้องทำเพราะปะป๋าบอกให้ทำ  ไม่แน่ใจว่าตอนนี้หากให้เธอนึกขึ้นเอง  แล้วสนใจแปรงฟันเองโดยไม่ต้องมีใครมาคอยบอก  ไม่รู้ว่าเธอจะทำหรือเปล่า?

พฤติกรรมการแปรงฟันของลูกสาว  บวกกับเดือนรอมฎอน  ทำให้ความคิดผมมันแว๊บคิดในหัวว่ามันมีความเหมือนกันอยู่มุมหนึ่ง    การแปรงฟัน มันก็คือเรื่องดี  แต่เด็กอาจจะยังไม่เข้าใจด้วยตัวเอง  ว่ามันดีอย่างไร  รู้แต่ว่ามีพ่อแม่คอยกรอกหูว่ามันดีจึงต้องทำ   การแปรงฟันมันต้องลงมือทำ  คิดเอา หรือพูดเอาอย่างเดียวไม่ได้ จะไม่เกิดผล  มันจึงเหมือนกับความดีและคุณธรรม  ที่ต้องทำด้วยตนเอง  และของใครของมันคนอื่นทำแทนไม่ได้  แม้จะเป็นแฟนก็ยังทำแทนไม่ได้เลย

ความเหมือนอีกเรื่องหนึ่ง ของ การแปรงฟัน กับ ความดีและคุณธรรม ที่ผมเห็น คือ ทั้งสองอย่างนี้มันต้องแลกด้วย  "ภาวะการเอาชนะใจตน" แบบราบคาบ

ผมหมายถึงว่า  กว่าเด็กจะแปรงฟันได้  ก็ต้องสู้กับความขี้เกียจ  หรือความกลัว  ส่วนความดีและคุณธรรมทุกชนิดจะได้มาก็ต้องแลกกับการสู้เอาชนะ  กิเลส ความอยากได้อยากมี  ความขี้เกียจ  ความกลัว  ความอาย ความโกรธ  ความเอาชนะ  ความทนงตน ความ..ในใจตน   ความดีมันจึงดูเหมือนเป็นเรื่องยากก็เพราะตรงนี้หรือเปล่า?

มาย้อนดูตัวเองบ้าง  ตัวเราเองก็ยังสู้ได้ไม่มากเลย  คงไม่ต่างจากการแปรงฟันของลูกสาว  รอมฎอนปีนี้จึงเป็นเดือนที่ดีของการเริ่มต้นพัฒนาใจในเรื่องการต่อสู้เอาชนะใจตัวเอง แบบเข้มข้นกันเลย

[นาย ธนา นนทพุทธ]

       สวัสดีครับ  ช่างนำเอาเหตุการณ์มาเปรียบเมียบเชื่อมโยงกันได้เหมาะสมดีมาก  ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันครับ

[ตรีคูณ]

เข้าใจเปรียบเทียบนะคะ...เห็นด้วยค่ะ