ไอ้เรืองเปลื้องผ้า> ตอนที่ ๑ เปิดตัวไอ้เรือง

ไอ้เรือง ได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่มีความอดทนเป็นเลิศ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ไอ้เรืองจะไม่ยอมละทิ้งความตั้งใจอันแน่วแน่ไปเสียง่ายๆ

คำตั้งใจของไอ้เรืองนั้น ก็คือ “การดำรงอยู่ เพื่อรอวันฝันที่เป็นจริง”

ไอ้เรือง มักจะมาทำงานตั้งแต่เช้าตรู่เสมอๆ นิสัยชอบเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แถมยังมีความสามรถพิเศษแบบหาตัวจับยากส์ ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ ไม่พ้น “หัวไอ้เรือง” ไปได้หร็อก...

            ทั้งงานเย็บปักถักร้อย งานบ้านงานเรือน งานซ่อม งานปีนป่าย งานประสานติดต่อผู้คน สารพัดงานทำได้ทั้งนั้น

  

ฝีมือจัดดอกไม้ของไอ้เรือง

                ไม่เคยบ่นอิดออดใดๆ ขอให้แต่มีงานให้ทำ มิหนำซ้ำหลายๆครั้งก็ยังเสนอตัวเข้าไปช่วยงานผู้อื่นโดยไม่ต้องมีการร้องขอ หรือขอร้อง...ไอ้เรืองก็ไป

                ด้วยความสามารถล้นหลาม ประกอบกับนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน พูดจาไพเราะเสนาะหู ทำให้มีกัลยาณมิตรมากหน้าหลายตาแวะเวียนมาพูดคุยกับไอ้เรืองไม่ขาดสายจนหัวกระไดไม่แห้ง...เพราะเปียกน้ำลาย อุ้ยขออภัยผิดเพี้ยนไปไม่ใช่เปียกน้ำลาย...

                มีทั้งมิตรที่มาระบายความทุกข์ระทมใจต่างๆนานา บางคนก็มาซักถามข้อสงสัยสารพัดเรื่องราว ด้วยไว้วางใจว่าไอ้เรืองจะสามารถเป็นที่ปรึกษาให้ได้อย่างเต็มอกเต็มใจ 

                ไม่เพียงกัลยาณมิตรที่เป็นมนุษย์เท่านั้น บรรดาสัตว์เลี้ยง อย่างเช่นหมูป่าที่ไอ้เรืองมีเมตตาเลี้ยงไว้ทั้งหลาย ก็ยังแสดงความเป็นกัลยาณมิตร เชื่อฟังอย่างว่านอนสอนง่ายอีกด้วย

                เมื่อไอ้เรืองเอื้อนเอ่ยถ้อยคำอันอ่อนโยน ไพเราะเพราะพริ้ง “พญาหมูป่า...เข้าไปในเล้าซะนะ...”

                บรรดาหมูป่าเหล่านั้น ก็ทำตามคำบอกของไอ้เรือง เดินเรียงแถวเข้าเล้าแต่โดยดี...

                นอกจากนี้ไอ้เรืองยังเป็นสัญลักษณ์ของคำว่า “ง่ายๆสบายๆ” ด้วยนะ

                ครั้งหนึ่งที่ฉันได้ร่วมเดินทางไกลไปกับทีมที่มีไอ้เรืองเป็นหัวโจก อุ้ย...ขออภัยผิดเพี้ยนอีกแล้ว ไม่ใช่หัวโจก แต่เป็นหัวหน้าทีมต่างหาก

                ครั้งนั้นพวกเราเดินทางเข้าไปในเมืองหลวงด้วยการโดยสารรถตู้กัน

                ขาไป ในรถตู้มีแต่กระเป๋าเดินทางกับคน แต่ขากลับ ในรถตู้มีแต่กระเป๋าเดินทางกับคนและของฝากจนเต็มพื้นที่เคยว่าง ทั้งใต้เบาะที่นั่ง ไม่เว้นแม้กระทั่งมีส้มโอหลายลูกวางอยู่เต็ม ที่บันไดทางขึ้นลงตรงประตูเข้าออก

                ลองนึกภาพดูซิคะ ว่าในรถตู้คันนั้นจะอัดแน่นด้วยความ “ง่ายๆสบายๆ” แค่ไหน ใครใคร่ซื้อมากน้อยแค่ไหน ใครใคร่วางตรงไหน ไม่มีปัญหา หัวไอ้เรืองซะอย่าง...จัดการได้ไม่มีปัญหา

                ทำเอาลูกทีมที่ร่วมเดินทางด้วยกันครั้งนั้น...สนุกสนานอิ่มเอิบใจไปตามๆกัน...(โปรดติดตามตอนต่อไป)

  

แด่ ฝันที่เป็นจริงของไอ้เรือง

๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๓

---