ไม่อยากให้สังคมไทยมีภาพแบบนี้เลย

ไม่เข้าใจว่าลูกหลานของแกหายไปไหนหมด

เมื่อสองสามอาทิตย์ก่อนดิฉันและเพื่อนไปซื้อของที่เทศโก้โลตัสสุราษฏร์ธานี   เมื่อซื้อของเสร็จดิฉันกับเพื่อนก็ขึ้นรถประจำทางเพื่อที่จะกลับมหาวิทยาลัย   และในวันนั้นฝนก็ตกด้วย   พอรถมาถึงหน้าโรงพยาบาลสุราษฏร์ธานี    ดิฉันได้เหลือบไปเห็นหญิงชราคนหนึ่งนั่งหลบฝนอยู่ในตู้เอทีเอ็ม   โดยข้างหน้าหญิงคนนี้มีของวางอยู่เต็มไปหมด   ดิฉันคิดว่าของที่วางอยู่ข้างหน้านั้นแกหน้านำมาขาย   แต่หญิงชราคนนี้แกชรามากแล้ว   ดิฉันไม่เข้าใจว่าลูกหลานของแกไปไหมหมด   ทำใมถึงปล่อยให้แกต้องมาเผชิญอะไรแบบนี้อยู่คนเดียว   ดิฉันสงสารหญิงชราคนนี้เหลือเกิน   แล้วพอจะมีองค์กรหรือหน่วยงานไหนบ้างที่สามารถเข้ามาช่วยเหลือหญิงชราคนนี้   ดิฉันไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในสังคมไทยเลยค่ะ  

[นางสาว พิชฌ์ชญากรณ์ รองรัตน์]

การเห็นใจผู้อื่นเป็นสิ่งที่ดีน่ะ

[นางสาว ธัญญารัตน์ พูลเพียบพร้อม]

คนสมัยนี้หลายๆคนเลยด้วย

ชอบทิ้งให้ยายหรือญาติผู้ใหญ่มาธุระในเมืองคนเดียว

ถ้ายายเขาอยู่คนเดียว แล้วเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา ต้องรับรู้กันตอนนั้นหรือ นี่แหละสังคมไทย

ไม่รู้จักป้องกัน วัวหายแล้วล้อมคอก

[ณรงค์กร เรี่ยวเส็ง]

เศร้าใจจังนะครับ สังคมที่เจริญทางวัตถุ แต่จิตใจกลับแย่ลงไปทุกที ลองคิดดูว่าถ้าหญิงชราผู้นี้เป็นญาติของเรา