ตำลึง ตรึงใจ

เล็งเถาตำลึงหลังบ้านไว้หลายวัน คิดไว้ว่าโอกาสเหมาะจะมาเด็ดเอาไปผัดให้ได้ วันนี้ฤกษ์ดีเป็นครั้งแรกที่ได้เด็ดตำลึงหลังบ้าน คิดไว้ว่าจะนำไปผัดให้คนป่วยที่บ้าน จะได้หายไว ๆ แต่ไฉนรู้สึกว่าภูมิคุ้มกันร่างกายกำลังต่อสู้อย่างดุเดือนกับเจ้าไวรัสเสียแล้วเหมือนกัน

แม่บอกว่าให้หาดอกแคมาแกง แกงส้มก็ได้กินง่าย กินแล้วจะไม่เป็นหวัด วันนี้จึงเริ่มต้นด้วยตำลึง และตอนเย็นจะลองไปหาดอกแคที่ตลาดดู แต่ไวรัสรุมเร้าอยู่ที่ลำคอแบบนี้ไม่รู้จะไปไหวรึเปล่า

 

นั่งเด็ดและทำความสะอาดใบตำลึงพลางถามคนที่บ้านว่านี่ใบตำลึงใช่หรือไม่ หลายคนคงจะนึกขัน ว่าไม่รู้จักใบตำลึงเหรอ แต่ในเมื่อเคยเกิดเหตุการณ์ใบชะพลูแกงหอย กลายเป็นใบพลูแกงหอย ก็เลยต้องเสริมความมั่นใจนิดหน่อย ใบไม้ทวีปนี้มีหน้าตาเหมือนกันก็มาก คนเมืองบ้านทุ่งผู้ไม่สันทัดกรณีเรื่องใบไม้จึงไม่อยากขายหน้าเป็นครั้งที่สอง