ความสุข...ความทุกข์ของการเรียนว่าที่ครู

                ความสุข...........ความทุกข์จากการเรียนว่าที่ครูสำหรับฉันแล้ว ดูจะมีความสุขเสียมากกว่า  สุขที่ได้เข้ามาใช้ชีวิตในรั้วมหาลัยอีกครั้ง  สุขที่ได้พบเพื่อนในสมัยเรียนมหาลัยที่เข้ามาเรียนด้วยกัน   สุขที่ได้พบมิตรภาพใหม่ได้เพื่อนใหม่ ได้เรียนรู้การทำงานกับคนที่อยู่ในสายงานที่ต่างจากเรา  ความสุขที่ได้เรียนหนังสือ  แอบกินขนมในห้อง   ทุกอย่างดูใหม่เหมือนตอนที่เข้ามาอยู่ปีแรกในรั้วมหาลัยแห่งนี้  

                ส่วนความทุกข์ ... คงไม่พ้นเรื่องภาระงานมากมายทั้งการบ้านจากมหาวิทยาลัย และงานส่วนตัวที่โรงเรียน แต่นั้นคือสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เพราะการเรียนกับการบ้านเป็นของคู่กัน จึงได้แต่แอบบ่นอยู่ในใจว่าทำไหมงานเยอะจัง  และได้แต่แอบหวังอยู่ในใจว่า อาจารย์จะเมตตาหากว่าส่งงานช้าไปบ้าง

                โดยแท้จริงแล้วความสุขหรือความทุกข์นั้นล้วนแล้วอยู่ที่ใจ หากตั้งมั่นว่าสิ่งนั้นคือทุกข์  ก็ย่อมไม่สามารถผ่านพ้นไปได้ แต่ใครเลยจะสามารถทำเช่นนั้นได้บ้างคนที่ละทิ้งซึ่งการยึดติดต่าง หาได้ยากยิ่ง จะมีบ้างไหมบุคคลนั้นนอกจากพระพุทธองค์