คำต้องห้ามข้ามภาษา

Mary R. Haas นักภาษาศาสตร์ชาวอเมริกันผู้มีผลงานเกี่ยวกับภาษาไทยมากมาย รวมทั้ง Thai-English Student's Dictionary ได้เคยเขียนเรื่อง "Interlingual Word Taboos" ไว้โดยตั้งข้อสังเกตไว้ว่า

นักเรียนไทยที่ไปเรียนในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษนั้น มักหลีกเลี่ยงการพูดภาษาไทยบางคำเมื่ออยู่ในกลุ่มฝรั่ง ถ้าคำๆ นั้น ออกเสียงพ้องกับคำต้องห้ามในภาษาอังกฤษ  สาเหตุที่หลีกเลี่ยงนั้น เพราะความไม่แน่ใจในเรื่องความเหมาะสม ....

จัวหวัดภูเก็ต ที่ถอดเป็นภาษาโรมันว่า PHUKET มีฝรั้งบางคนอมยิ้ม แล้วอ่านออกเสียงว่า ฟัก-อิต  ชื่อสถานีรถไฟฟ้า 3 สถานี ก็ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกัน คือ "เพลินจิตร ชิตลม และ หมอชิต" ทั้ง 3 สถานี ล้วนมีคำว่า chit  ทั้งสิ้น

คนชื่อ พร ก็ต้องกลุ้มใจ เพราะ porn = หนังโป๊ หรือ pawn = จำนำ ดังนั้น ถ้าใช้หลักของราชบัณฑิตฯ ก็เปลี่ยนไปเป็น phon แต่บางคนไม่พอใจ เพราะอ่านออกเสียงเป็น ฟอน เลยขอเขียนเป็น ponn แทน ...

รัฐ = rath แทนที่จะเป็น rat

สิน = sinn แทนที่จะเป็น sin

ในรูปแบบเดียวกัน คำอังกฤษที่เข้ามาไทย ก็เหมือนกัน

kodak อ่านว่า โกดัก ไม่อ่านว่า โคแดก

Coke เขียน โค้ก ไม่ใช่ โคก

Era อ่าน เอร่า แทนที่จะอ่านว่า อีร่า

รถ CAMRY ฝรั่งอ่าน แคม รี่ แต่ ไทยเราอ่านแคม-มา-รี่

การหลีกเลี่ยงคำต้องห้าม ถือว่าเป็นเรื่อยาก แต่สนุกในการศึกษา ผมว่าเป็นศิลปะ หรือ เป็น ความรู้อย่างหนึ่งครับ