นิทาน: องค์กรหนู และ หมูกับแมว

 

                กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วนั้น องค์กรหนูแห่งหนึ่งได้ประกาศนโยบายสู่สมาชิกหนูทั้งหลายขององค์กรว่า จะยึดมั่นในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” ซึ่งเชื่อว่าจะนำไปสู่การพัฒนาองค์กรให้บรรลุเป้าหมายทุกเรื่องได้

                สมาชิกหนูที่ดำรงตำแหน่งในระดับหัวหน้าทั้งหลายก็ได้ยึดมั่นในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” เฝ้าเพียรพยายามทำงานอย่างหามรุ่งหามค่ำเรื่อยมา อีกทั้งพยายามสั่งการให้หนูที่ดำรงตำแน่งลูกน้องทำงานอย่างที่หนูหัวหน้าทั้งหลายคิดว่าดี คิดว่าใช่ ทว่ากาลเวลาล่วงเลยผ่านไปเนิ่นนานหลายปีแล้ว องค์หนูแห่งนี้ก็ยังไม่สามารถบรรลุเป้าหมายในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” นี้ได้ ยังความฉงนสนเทห์แก่สมาชิกหนูในองค์กรยิ่งนักว่า เป็นเพราะอะไรกัน ทั้งที่หนูหัวหน้าและหนูลูกน้องทั้งหลายบอกว่าเขาได้พยายามทำงานจนสุดความสามารถและรู้สึกเหนื่อล้าจากการทำงานเหลือเกิน...ทั้งกายและใจ

                หรือว่าหนู หนูทั้งหลายหลงทาง วิ่งวนอยู่ใน “กรงทองคำ” นั้นนานเกินไปจนกระทั่งหาทางออกไม่พบ หรือหลงลืมที่จะมองเห็นความงดงามของการใช้ชีวิตภายในเส้นทางแห่งกรงทองคำนั้นอย่างหมดสิ้นไปแล้ว...หรือว่าเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” ที่เคยยึดมั่นถือมั่นมาตลอดนั้นเป็นเส้นทางที่ไม่เหมาะสมกับองค์กรหนู หรือว่ามีเส้นทางอื่นๆ ซึ่งเหมาะสมที่จะเป็นที่ยึดเหนี่ยวขององค์กรมากกว่าเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” คำถามเหล่านี้ผุดขึ้นในสมองของหนูตัวเล็กๆ ช่างคิดตัวหนึ่งที่เป็นสมาชิกในองค์กร

                วันหนึ่งท่ามกลางฤดูร้อน อบอ้าว หมู...อันเป็นชื่อของหนูช่างคิดตัวนั้นได้พบกับ แมว...ซึ่งเป็นชื่อของหนูที่มีใจอิสระและมีสมองฉลาดหลักแหลมโดดเด่นกว่าหนูตัวอื่นในองค์กร หนูทั้งสองได้สนทนากันเกี่ยวกับข้อสงสัยในจิตใจของหมู ซึ่งหมูสังเกตเห็นหนูแต่ละตัวในองค์กรเหนื่อยล้า และมีจิตใจหดหู่ ท้อแท้กับการทำงานเหลือเกิน จึงคิดว่าองค์กรน่าจะได้หยุดพัก หรือทำตัวหลุดออกมานอกวงของเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” นั้นสักพักเพื่อหันมองเข้าในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” นั้นใหม่และพิจารณาวิถีดำเนินในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” นั้นตามสภาพของความเป็นจริงที่เป็นอยู่ให้มากที่สุด...แล้วค่อยๆพิจารณา ไตร่ตรองหากระบวนการที่เหมาะสมและมีพลังช่วยผลักดัน เสริมสร้างพลังใจให้กับบรรดาหนู หนูน้อยใหญ่ในองค์กร เพื่อดำเนินในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” อย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน และไม่รู้สึกเหนื่อยล้าเกินไปนัก...หาใช่โลกแห่งการสั่งการให้เดินตามเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” นั้นไม่ หากแต่เป็นโลกแห่งกระบวนการที่ช่วยเสริมพลังให้หนูน้อยใหญ่ในองค์กรได้เดินในเส้นทางแห่ง “กรงทองคำ” ด้วยใจอิสระ...เสรี

                แมว...ซึ่งเป็นชื่อของหนูที่มีใจอิสระและมีสมองฉลาดหลักแหลมโดดเด่นกว่าหนูตัวอื่นในองค์กร บอกว่า...ทุกอย่างจะดำเนินไปตามธรรมชาติ เมื่อถึงเวลาที่ใช่...มันก็จะใช่...ถ้ายังไม่ถึงเวลา...มันก็ไม่ใช่...

                ลองคิดเล่นๆดูว่า...หากท่านเป็นหนูตัวหนึ่งในองค์กรแห่งนี้...ท่านคิดว่า จะมีส่วนร่วมอย่างไร เพื่อให้องค์กรและสมาชิกหนูในองค์กรมีความสงบสุข