ทำอย่างไรเมื่อคนดีท้อแท้...?
ไม่ท้อถอยคอยสร้างสิ่งที่ควร
ไม่เรรวนพะว้าพะวังคิดกังขา
ไม่เคืองแค้นน้อยใจในโชคชะตา
ไม่เสียดายชีวาถ้าสิ้นไป
ทุกวันนี้สังคมเลวลงผู้คนเห็นแก่ตัวกันมากขึ้น ยากนักที่จะหาคนที่มีน้ำใจต่อสังคมและคนรอบข้างอย่างจริงใจ แล้วคนที่ทำดีก็มีน้อยนักแล้วจะทำอย่างไรในเมื่อสังคมเป็นแบบนี้ แล้วจะยอมให้สังคมเอารัดเอาเปรียบคนดีไปถึงใหน แม้ทำไปก็ไม่เห็นมีประโยชน์อะไรดีขึ้นมาเลย อาจเป็นเพราะคนดีน้อยลงหรือว่าคนเลวมากขึ้นก็ไม่รู้ แล้วจะไม่ให้คนดีท้อแท้ในการทำดีได้อย่างไร
โปรดเป็นแรงและกำลังใจให้คนดีที่มีน้อยในสังคมนี้ด้วยเพราะท่านคนหนึ่งก็เป็นหนึ่งในคนดีจำนวนนั้น โปรดอย่าได้ท้อแท้แม้ผลของการทำดีจะเห็นผลช้าไม่เหมือนผลของคนที่ทำเลว แต่ความดีที่ท่านได้ทำนั้นจะเป็นกุศลติดตามตัวท่านไปชั่วนิรันดร์...
ปล.ผิดถูก มีความเห็นประการใด เชิญชี้แนะและเปลี่ยนเรียนรู้ครับ...
ความเห็น (4)
ก็ให้กำลังใจและคุยปลอบขวัญเป็นเพื่อนกัน
เราว่าการที่เราจะทำดีไม่ต้องให้ใครมองเห็นว่าเราทำดีหรอกค่ะเพราะสิ่งที่สำคัญคือเรารู้ว่าเราทำอะไร หากเขาไม่เห็นว่าเราทำดีนั้นก็เป็นเรื่องของเขา เราทำดีก็เรื่องของเรา เหมือนกับเราทำกับข้าวให้เสร็จเรียบร้อยแล้วเตรียมให้เขากินถ้าเขาไม่กินก็เป็นเรื่องของเขา สิ่งที่เราได้ทำคือเราทำหน้าที่ของเราโดยสมบูรณ์แล้ว ค่ะ
เดี๋ยวถ้ามีเวลา ลองแวะไปอ่านเรื่องคุณยายผู้น่าสงสารของผมบ้างนะ
ตอนนี้ยังไม่ได้เขียน... ขอเป็นอาทิตย์หน้าครับ
รับรองว่าคุณครูจะต้องสงสารแน่ ๆ
แต่ไม่รู้สงสารยายหรือสงสารผมนะ... 5555