การเดินทาง

การเดินทางของ พวกเรา ( กำปอ ) ในเรื่องราวของการหาข้อมูลการจัดการขยะของหมู่บ้านปางจำปี

                ตั้งแต่เริ่มออกเดินทางจากมหาวิทยาลัยแม่โจ้  เชื่อว่าหลากหลายคนได้เห็นถึงบรรยากาศที่น่าหลงใหลสองข้างทาง  ตั้งแต่ผู้คนที่กำลังเดินทางไปยังตลาดในยามเช้าจนถึงป่าไม้สีเขียวอุดมไปด้วยกลิ่นของธรรมชาติที่หาไม่ได้ในเมืองใหญ่  ตอนนี้พวกเราเดินทางมาจนถึงหมู่บ้านเล็กๆที่หลายๆคนอาจไม่เคยสัมผัส  ชื่อของหมู่บ้านคือหมู่บ้านปางจำปี 

          เมื่อมาถึงพวกเราได้พบกับวิทยากรหลากหลายท่านที่ได้ให้ความรู้ประวัติพื้นฐานที่มาที่ไปต่างๆของหมู่บ้านอย่างละเอียดครบถ้วน( เสริมจากที่พวกเราได้ศึกษามา )

         จากนั้นก็ถึงเวลาแยกย้ายไปทำงานที่แต่ละกลุ่มได้รับมอบหมาย กลุ่มของพวกเราคือกลุ่มที่ต้องศึกษาการจัดการทรัพยากรในเรื่องของขยะมีชื่อกลุ่มว่า กำปอ แรกเริ่มเลยนั้นได้สอบถามถึงปัญหาขยะการจัดการขยะจากร้านขายกับข้าวอาหารตามสั่งฯลฯ

         ข้อมูลที่ได้มาดูเหมือนจะไม่จุใจกับพวกเรามากนักเนื่องจากเป็นเรื่องราวของการจัดการขยะในส่วนที่เป็นร้านอาหาร  จึงออกเดินทางต่อไปยังชาวบ้านในละแวกใกล้เคียงสอบถามถึงปัญหาเรื่องราวต่างๆ( ในเรื่องของการจัดการทรัพยากรขยะ )  โดยเนื้อความที่ถามหลักๆคือมีการดูแลจัดการขยะ อย่างไรในชุมชนในบ้านใกล้เรือนเคียงและบ้านของตนเอง 

        ในขณะที่พวกเราได้สอบถามไปบ้านหลังนั้นทีหลังนี้ทีกลับรู้สึกถึงกลิ่นที่เข้ามาในระบบสัมผัสนั้นคือกลิ่นของความสุขที่คนในหมู่บ้านปางจำปีแห่งนี้มีกันแทบจะทุกหลังคาเรือน

 

            และแล้วก็ถึงเวลาที่พวกเราทุกๆคนต้องออกเดินทางไปยังที่พักแม้ระยะทางไกลเพียงใดก็ไม่หวั่นแต่ดูเหมือนจะมีคนในกลุ่มคนหนึ่งเหนื่อยกว่าใครเพื่อน( ขอไม่เอ่ยนาม ) เอาล่ะขอเปลี่ยนวิธีการเขียนเป็นอีกอย่างแล้วกันเพราะถึงเวลาผ่อนคลายแล้วเดี๋ยวหลายคนที่อ่านจะง่วงนอนไปซะก่อน

           เมื่อมาถึงเอาแล้วพี่ใหญ่ในกลุ่มเกินอาการเหนื่อยล้าอย่างรุนแรงตามมาด้วยน้องๆที่ดูจะลันลาเป็นพิเศษ   บวกกับสภาพของความชราและการอินกับงานจนเกินเหตุทำให้แทบตายไปต่อหน้าต่อตาน้องหลายๆคน

           เสียงดังมาแต่ไกล     “  พี่น้ำจะถ่ายตรงนั้นไม๊ตรงนี้ไม๊เอาป่าวพี่   “   ประทานโทษนะครับน้องแค่จะยืนยังจะเป็นตะคริวเลยอย่างว่าเด็กปีหนึ่งพลังวัยรุ่นพรุ่งแรงปรุ้ดปร๊าด พวกเราก็พักผ่อนกันตามอัธยาศัยที่ดีของนักท่องเที่ยวทั่วๆไป(  มั้งนะ )  เริ่มจากพวกน้องๆหลากหลายคนจำชื่อไม่หวาดไม่ไหว  “ ลุยๆๆๆน้ำตกอยู่ข้างหน้า  “  ตามด้วยพลังความชราของพวกพี่ๆปี 3 นำทีมโดย  คุณฟลุ๊ค   คุณนุ   และพี่น้ำ( ดีกว่าเพื่อนเลยนะเอง )  ตามมาเป็นลำดับ  เล่นน้ำตกกันมาพอหอมปากหอมคอแล้วก็ถึงเวลาทานอาหารเย็นที่ทุกๆท่านรอคอยเป็นพิเศษ มีเสียงกรอกดังอยู่ข้างหูโดยคุณฟลุ๊ค (  โอ้วพระเจ้าทำไมอาหารมือนี้มันช่างอร่อยล้ำซะเหลือเกิน ) ตามมาด้วยเสียงของคุณนุ (  เห็นด้วยอย่างรุนแรงเลยคุณฟลุ๊ค ) จะบอกว่าอาหารมือนั้นช่างอร่อยน่ารับประทานซะเหลือเกินครับ

          ตกเย็นได้ทำงานกลุ่มเล็กๆน้อยๆและต่อด้วยความ ( ฮา ) อย่างที่ไม่เคยเห็นจากพวกน้องๆและเราก็นอนหลับอย่างอบอุ่นมากๆจนถึงเช้า หึหึหึ ( ขออภัยมานะที่นี้ด้วยเนื่องจากตอนต่อไปเป็นตอนที่สืบเนื่องเกี่ยวกับวิชาการจึงขอดำเนินเรื่องราวโดยใช้ภาษาตามปกติ )

             พวกเราได้ตื่นนอนกันในตอนเช้าและเริ่มที่จะหาข้อมูลพอเท่าที่จะหาได้ในสถานการณ์นะจุดนั้นโดยเริ่มจากการสัมภาษณ์กลุ่มแม่บ้าน  ที่มาทำอาหารให้พวกเรารับประทานกันในตอนเช้า

             สืบเนื่องมาจากการกำจัดขยะที่เกิดจากการประกอบอาหารอาจจะมีผลต่อทรัพยากรในหมู่บ้านก็เป็นได้จาการที่พวกเราได้สอบถามสัมภาษณ์นั้นกลับพบว่าไม่มีผลกระทบต่อหมู่บ้านเท่าใดนักจึงเปลี่ยนมาสอบถามกลุ่มเยาชนถึงที่มาและที่ไปของการดำเนินการโครงการการกำจัดขยะของหมู่บ้านปางจำปีโดยมุ่งเน้นไปถึงการจุดประกาย

            โดยเริ่มจากกลุ่มเยาชนซึ่งไม่น่าจะเป็นกำลังหลักของหมู่บ้านเท่าใดนัก  แต่เท่าที่ได้คำตอบมานั้นกลับทำให้รู้สึกประหลาดใจ  โดยคำตอบนั้นสรุปได้เลยว่าการกำจัดขยะของหมู่บ้านปางจำปีนั้นจะไม่สามารถสำเร็จลุล่วงได้เลยถ้าขาดกลุ่มเยาวชนที่อาจจะพูดได้ว่าเป็นหัวหลักหัวตอ ต่อความสำเร็จในการจัดการขยะของหมู่บ้านปางจำปี

            จากนั้นได้สอบถามหัวหน้าหลักของหมู่บ้านซึ่งใครหลายๆคนเรียกว่า ( พ่อหลวง )    พ่อหลวงได้ให้สัมภาษณ์และตอบคำถามอย่างกระชับและชัดเจนต่อพวกเราทำให้เรานั้นชื่นชมและเชื่อในความสามารถของผู้นำหมู่บ้านคนนี้ได้เป็นอย่างดี  เมื่อได้ข้อมูลที่พอจะนำทางพวกเราในการที่จะนำกลับไปเรียบเรียงและนำเสนอแล้วนั้น ก็ถึงเวลาอันสมควรที่ต้องกลับไปยังจุดที่พวกเราเดินทางมาที่มหาวิทยาลัยแห่งชีวิต มหาวิทยาลัยแม่โจ้

                                                                                                                                         จบ......

                  นายธนโชค  ด้วงชนะ

                       นักศึกษามหาวิทยาลัยแม่โจ้   

       สาขานิเทศศาสตร์บูรณาการ  ชั้นปีที่ 3

                                                                          รหัส  5014101321