อยากมีสักที่...ที่ไม่เดียวดาย


ในทุกทุก ค่ำคืน...

ฉันยังตื่น...ไม่อาจหลับไหล

มองดาวมองฟ้า...ปล่อยเวลา..ผ่านไป

ที่ว่างในหัวใจ...ยังคงร้างไร้...วังเวง

...หนาว..คืนนี้มันหนาว...

แม้กระทั่งดวงดาว...ยังดูคว้างเคว้ง..

หลายคนหลับไหล...ฉันยังปล่อยใจ...ไปกับเพลง

ดนตรีเหงาบรรเลง...ฉันกอดกับตัวเอง...เดียวดาย

..เหงาจังนะ...วันนี้...

ผ่านไปทุกวินาที...ยิ่งหวั่นไหว..

ยิ่งดึกยิ่งหนาว...และยิ่งเหงา..จับใจ

อยากข่มตาหลับไหล...ก็ทำไม่ได้..สักที

...อยากได้สักที่...ไว้พักกาย...

ที่ที่ไม่เดียวดาย...เหมือนตรงนี้..

มีอกอุ่นให้ซุกกาย...ต่อลมหายใจ...สักนาที...

ให้มีคืนวันแสนดี...ไม่ต้องอยู่ตรงนี้...อย่างเดียวดาย...

                                    กิ่งไผ่...ใบหลิว

คำสำคัญ (Tags): #คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 332293เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2010 13:17 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

ความเหงาเป็นความรู้สึกที่อยู่เคียงข้างฉันตลอดเวลา

ไม่ว่าที่ใหน เวลาใด มีคนมากมาย แต่ฉันก็ยังคงเหงา

โดนมากมายกับบทนี้

                            "

                                        ..เหงาจังนะ...วันนี้...

ผ่านไปทุกวินาที...ยิ่งหวั่นไหว..

ยิ่งดึกยิ่งหนาว...และยิ่งเหงา..จับใจ

อยากข่มตาหลับไหล...ก็ทำไม่ได้..สักที  "

 

เพราะเป็นอาการที่เป็นบ่อยคะ

สวัสดีค่ะ...คุณแต้มดาว

...ผู้คนรอบข้างมากมาย...ใช่ว่าจะหายเหงา

...ถ้าใจเรา...รู้สึกว่าไม่มีใคร

ขอบคุณที่มาเยือนค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณปิตานามาจิตต์

ยิ่งดึก...ยื่งหนาว...

กลางคืน...ทำร้ายคนเหงาได้บ่อยๆค่ะ

ขอบคุณนะคะที่มาให้กำลังใจกัน

..สวัสดีครับ

..ทะเลก็ดู..เหงา

..ภูเขาก็..เดียวดาย

..อยู่ไหนก็เหงาได้

..ถ้าไม่มีเธอ..สักคน

สวัสดีค่ะ...soraya

...รอบกาย...ใช่จะไร้ร้างใคร-ใคร

...แต่ที่เหงาใจ...เพราะข้าง-ข้าง..ไร้ร้าง..เธอ

ขอบคุณ...และดีใจที่มาเยือนค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท