ดุลยภาพแห่งชีวิต

ความสมดุลของอดีต ปัจจุบัน อนาคต

ความสมดุลของอดีต ปัจจุบัน และอนาคตของผม

อดีตคือ ความทรงจำ สุขและทุกข์ เมื่อความทรงจำ ทำงาน

ปัจจุบันคือ ความระลึกรู้ สุขและทุกข์ เมื่อความระลึกรู้ ทำงาน

อนาคตคือ ความปรารถนา สุขและทุกข์ เมื่อความปรารถนา ทำงาน

สุขหรือทุกข์ ทุกขณะอยู่กับความคิด แบบแผนความคิด บนความจริง ตามจริง

อดีต สุขเมื่อจำสิ่งสุขสม ทุกข์เมื่อจำสิ่งทุกตรม ใยต้องจำทั้งสุขสมและทุกข์ตรม ทำไม?

ปัจจุบัน สุขเมื่อรู้ความพึงใจ ทุกข์เมื่อรู้ความไม่พอใจ ใยต้องรับรู้พึงใจ หรือไม่พอใจ ทำไม?

อนาคต สุขเมื่อคิดถึงสิ่งดี ทุกข์เมื่อคิดถึงสิ่งเลวร้าย ใยต้องคิดถึง ดี หรือเลวร้าย ทำไม?

ความคิด แบบแผนความคิด กำหนดความทรงจำ ความระลึกรู้และความปรารถนา

เมื่อความทรงจำ ความระลึกรู้ และความปรารถนาได้สมดุลกัน ชีวิตก็เข้าสู่ ดุลยภาพแห่งชีวิต

ไร้ความคิด ไร้แบบแผนความคิด ไม่กำหนดความทรงจำ ไม่ระลึกรู้ ไม่ปรารถนา คือเสียสติ

มากความคิด มากแบบแผนความคิด กำหนดการทรงจำมาก ระลึกรู้ทุกอย่างมาก ปรารถนามาก คือเสียสติ

ความคิดตามจริง แบบแผนความคิดตามจริง ทรงจำตามจริง ระลึกรู้ตามจริง ปรารถนาตามจริง คือดุลยภาพแห่งชีวิต

ไม่ใช่ความบังเอิญ ไม่ใช่ความโชคดี แต่กำหนดด้วยปัญญา ที่เข้าใจตามจริงของความทรงจำ การระลึกรู้ และความปรารถนา

อดีต ความทรงจำ มีความจริงคือ เปลี่ยนไม่ได้ ใยต้องสุขหรือทุกข์กับอดีต เมื่อจำแล้วและผ่านไปแล้ว

ปัจจุบัน การระลึกรู้ มีความจริงคือ กระทำได้ ใยต้องสุขหรือทุกข์กับปัจจุบัน เมื่อมีสติรู้แล้วและกระทำอยู่

อนาคต ความปรารถนา มีความจริงคือ กำหนดไม่ได้ ใยต้องสุขหรือทุกข์กับอนาคต เมื่อต้องการแต่ยังมาไม่ถึง

ความทรงจำ ความปรารถนา กำหนด การระลึกรู้ ดุลยภาพแห่งชีวิตจึงเป็นการเลือกให้ความสำคัญของ ความทรงจำ ความปรารถนา และการระลึกรู้อย่างเท่าเทียมกันบนความจริง

แบบแผนความคิดของ ความสุขสม ความพึงใจ และความยินดี เพื่อสร้างกำลังใจ

แบบแผนความคิดของความทุกข์ตรม ไม่พอใจ และความเลวร้าย เพื่อสร้างความระมัดระวัง

มีกำลังใจ ใช้ความระมัดระวัง ด้วยความระลึกรู้ตามจริงเพื่อสร้างสมดุล

ดุลยภาพแห่งชีวิต