แอบคุยกันหลังบ้าน "หลังจับภาพ KM บำราศฯ"

หลังจากที่ "ทีมจับภาพ" ของสคส. ได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมกิจกรรมการจัดการความรู้ ในสถาบันบำราศนราดูรเมื่อประมาณต้นเดือนที่ผ่านมา ได้มีการสรุปภาพรวมของการจัดการความรู้ทั้งหมดลงในเอกสาร แต่ไม่ได้นำมาลงในบล็อกด้วยเหตุผลบางการ แต่ทั้งนี้ทีมจับภาพฯ ก็ได้มีการติดต่อกับสถาบันบำราศนราดูรทางหลังบ้าน (e-mail) เนื่องจากคุณศุภลักษณ์ หัวหน้าห้องผ่าตัดขอให้ทีมจับภาพช่วย AAR ให้ฟังหน่อยว่าKM ในห้องผ่าตัดที่เรามองเห็นนั้นเป็นอย่างไร

ซึ่งนับเป็นแบบอย่างที่ดีของการเป็น "เจ้าบ้าน" และเป็นผู้ให้ที่ดี เมื่อมีคนมาดูงานก็มีเป้าหมายของตนเองเช่นกันว่าผู้ที่เป็นเจ้าบ้านก็ควรได้อะไร (ความรู้) ติดมือกลับมาบ้างเช่นกัน จึงขอนำเบื้องหลังการคุยกันหลังบ้านระหว่าง คุณศุภลักษณ์ และ ทีมจับภาพ (น้ำ +จ๋า) มาให้อ่านกันค่ะว่าหลังจากเราไปจับภาพแล้วเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น

From: "ktasila janjira" <[email protected]> To: [email protected] Subject: เรียนคุณ ศุภลักษณ์ Date: Mon, 22 May 2006 03:19:33 +0000 เรียน คุณศุภลักณ์ หิริวัฒนวงศ์ หลังจากที่ได้มีโอกาสเข้าเยี่ยมชมกิจกรรมคุณภาพของห้องผ่าตัดแล้ว ทีมจับภาพ มีความเห็นเช่นนี้ค่ะ  ซึ่งก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนว่า ทีมเราจะต่างจากทีมประเมิณคุณภาพโรงพยาบาล และไม่มีความเชี่ยวชาญในด้านการพัฒนาคุณภาพโรงพยาบาล ซึ่งประเด็นนี้ขอมองเฉพาะในฐานะผู้รับบริการ แต่ทีมเราจะเน้นที่กระบวนการการจัดการความรู้ โดยตรงค่ะ สิ่งที่ทีมห้องผ่าตัดกำลังทำอยู่นั้นเราเห็นคุณค่าทุกขั้นตอนและแทบจะไม่มีข้อติเลย ค่ะ ตั้งแต่เริ่มกิจกรรมมีการให้นั่งสมาธิ การสร้างบรรยากาศที่เป็นกันเอง เห็นวัฒนธรรมของคนชุดเขียวที่เปิดใจ (ไม่แน่ใจว่าจริงแล้วมีอะไรในใจกันมากกว่านี้หรือไม่ เพราะสังเกตเห็นตอนที่มีเจ้าหน้าที่ท่านหนึ่งบอกว่าพบรองเท้า จอดอยู่ แต่ไม่เห็นมีใครยกมือรับผิดชอบหรือขอโทษต่อหน้าเพื่อนค่ะ) คำถามที่ใช้กระตุ้นคำตอบ เช่น เกิดความผิดพลาดอะไรไหม ซึ่งเป็นการทบทวนเพื่อไม่ให้เกิดความผิดซ้ำ แต่อย่างไรก็ตาม ในแนวทางของการทำการจัดการความรู้ซึ่งมีทิศทางต่างออกไป แต่ก่อให้เกิดการเรียนรู้ไม่แพ้กันคือ "การเรียนรู้จากความสำเร็จ" ใครทำได้ดีวันนั้น ลองทำอะไรแล้วได้ผลดี (เล็กๆ น้อยๆ ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องใหญ่) นำมาเล่าให้ฟัง ซึ่งดิฉันคิดว่าแม้ในวงตอนเช้าที่เราไปจะไม่ได้เห็น แต่เชื่อว่าคงมีบ้างใช่ไหมค่ะ การจดบันทึกความรู้ และความผิดพลาด ที่เกิดขึ้นในแต่ละครั้ง เห็นความละเอียดละออ แต่จะดีมากยิ่งขึ้นหากมีการนำมาทบทวนแล้วทำซ้ำ ปรับปรุงให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป ที่สำคัญเห็นคลังความรู้ที่อยู่ในรูปของไฟล์เสียงและภาพก็เชื่อว่าทีมนี้เน้นเรื่องของการเรียนรู้จริงค่ะ และทั้งคลังความรู้ที่อยู่ในสมุดและคลังความรู้ที่อยู่ในรูปแบบของไฟล์ภาพและเสียงได้ไปอยู่ในอินทราเน็ต หรืออินเตอร์เน็ต เพื่อให้เกิดการแชร์ความรู้ที่กว้างขวางหลากหลายมากขึ้นน่าจะดี สรุปรวมแล้วไม่มีอะไรน่าหนักใจค่ะ หนักใจก็แต่ภาระงานที่มีมากอยู่แล้ว จะทำอย่างไรที่เราจะทำให้การเรียนรู้ก่อให้เกิดการพัฒนาในเนื้องานได้ เป็นสิ่งที่ท้าทาย เพราะการเรียนรู้ รับรู้ เพียงอย่างเดียวคงไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใช่ไหมค่ะ ขอให้มีกำลังใจในการเรียรู้ เพื่อการพัฒนาต่อไปน่ะ ค่ะ จิราวรรณ เศลารัก (น้ำ ) +++++ ต่อจากนี้เป็นความคิดเห็นของ คุณฉันทลักษณ์ อาจหาญ (จ๋า) ค่ะ การที่ผู้นำการประชุมสรุปผลการประชุมให้อีกครั้ง เพื่อสร้างความเข้าใจของทีมงานให้ตรงกัน และผู้บันทึกจะได้จดรายละเอียดของการประชุมให้ครบถ้วน ดิฉันเห็นว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากสำหรับกรณีของผู้ปฏิบัติงานในห้องผ่าตัด และการที่มีการแก้ไขข้อความในสมุดสรุปการประชุมทุกครั้งก็เป็นเรื่องดีคะ ควรจะทำทุกครั้งน่าจะดี และการสรุปประชุมทุกครั้งถ้าจัดเก็บอยู่ในรูป CD หรือ Online ได้คงจะดี (อาจจะonline เฉพาะในหน่อยงานก็พอ) เพื่อความสะดวกในการเผยแพร่ ในการประชุมมีการให้คนที่ปฏิบัติงานจริงเป็นคนรายงานการประชุม ในเรื่องที่เกี่ยวข้อง มีการช่วยกันระดมความคิดของเจ้าหน้าที่ เพื่อหาทางแก้ไขและป้องกันการเกิดซ้ำ โดยทุกคนมีส่วนร่วมระดมความคิด มีการจัดทำ VCD ช่วยสอน เพื่อใช้ทบทวนความรู้ของนักปฏิบัติ ซึ่งขณะนี้ได้จัดทำ 3 เรื่องคือ การใส่สายยางสวนปัสสาวะ การผ่าตัดกระดูกสันหลัง การผ่าตัดกรวยไต โดยได้รับความร่วมมือจากแพทย์ในสถาบันเดียวกัน ถ้ามีการจัดทำในหลายๆ เรื่องจะจะดีคะ เพื่อประโยชน์แก่ตัวผู้ปฏิบัติเอง (น่าจะจัดทำมากขึ้น) การสร้างนวัตกรรม โดยการส่งผลงานเข้าประกวดตั้งปี 46 เช่น การสร้างเตียงที่มีถังก๊าซออกซิเจนติดอยู่เพื่อช่วยในการทำงานเคลื่อนย้ายผู้ป่วย เป็นต้น ข้อนี้ดีแต่รางวัลอาจจะให้เป็นสิ่งอื่นมากกว่าเงินก็ได้ เช่น ผู้ที่ได้รับรางวัลจะพาไปทำบุญ บริจาคอาหารกลางวันให้แกผูป่วย คือทำให้เกิดความภาคภูมิใจ ในการประชุมมีการจดบันทึกทุกครั้งเป็นหลักฐาน และมีการตรวจสอบความถูกต้องอยู่ตลอดโดยผู้ที่เกี่ยวข้อง และเจ้าหน้าที่ทุกคนสามารถหยิบอ่านได้ มีเจ้าหน้าที่ทดแทนเมื่อเกิดกรณีผู้นำการประชุมติดภารกิจอื่น มี Blog (www.gotoknow.org/supalukbi ) และควรสนับสนุนให้พนักงานภายในทีมมีความสนใจในการศึกษาข้อมูลหรือมีการแลกเปลี่ยนความรู้ข้ามหน่วยงานเองด้วย ซึ่งBlog สามารถช่วยได้ ฉันทลักษณ์ อาจหาญ ------------------------------------------------------------------------------------- ถึงน้องน้ำและน้องจ๊ะจ๋า       ขอบคุณเป็นอันมากสำหรับข้อคิดเห็นในมุมมองของการจัดการความรู้ พี่มองอย่างนี้ค่ะ หากเราสามารถจัดการความรู้ของภายในหน่วยงาน และดึงออกมาเป็นองค์ความรู้ให้กับทั้งตัวเราและผู้ใต้บังคับบัญชาได้อย่างมีคุณภาพแล้ว แสดงว่าหน่วยงานนั้นมีคุณภาพและมีการพัฒนาคุณภาพของงานอย่างต่อเนื่องโดยอัตโนมัติค่ะ          สำหรับ Blog ชุมชนคนชุดเขียวนั้นพี่ป็นผู้ริเริ่มก็จริงแต่แนวคิดและวัตถุประสงค์ที่พี่ได้บอกกับสมาชิกทุกคนคือ อยากให้ทุกคนได้มีส่วนร่วมเป็นเจ้าของและบันทึกได้ในเรื่องเกี่ยวกับองค์ความรู้และมุมมองต่าง ๆ ของตนเอง          นอกจากนี้จากการที่น้อง ๆ ได้มา observe KM ภายในสถาบันฯ ได้ก่อให้เกิดกระแสและความตื่นตัวเกี่ยวกับ Blog มากมาย มีการต่อจิ๊กซอว์ KM ให้เห็นเป้นรูปธรรมมากขึ้นแล้วนะคะ           Blog ต่าง ๆ ได้มีการจัดเข้าสู่ชุมชนใหญ่ของสถาบัน ดังนั้นในช่วงเวลานี้เราจะมีการพูดคุย มีการแบ่งปันความรู้ผ่านBlogกัน ได้รู้จักงานของกันและกันแบ่งปันความรู้กันเป็นที่สนุกสนาน งานก็ได้คนก็มีความสุข ค่ะ และสุดท้ายขอบคุณกำลังใจจากคนคอเดียวกัน และขอให้น้องสุขกับงานเช่นเดียวกันค่ะ ศุภลักณ์ หิริวัฒนวงศ์ "การจับภาพการจัดการความรู้" เป็นKM อย่างหนึ่ง ไม่เหมือนกับการดูงานทั่วไปที่นอกจากผู้ไปจับภาพจะได้เรียนรู้แล้ว ผู้ถูกจับภาพก็ได้เรียนรู้ตนเองเช่นกันว่า มีจุดแข็ง และจุดอ่อนอย่างไรตรงไหน และจะขยายจุดแข็งพัฒนาจุดอ่อนอย่างไร ฉะนั้น การจัดการความรู้ จึงไม่ใช่การเรียนรู้ทางเดียวอย่างการไปอบรม ฟังบรรยายน่ะน่ะ แต่การจัดการความรู้จะต้องมีความรู้สองทาง" การจับภาพ ไม่มีพิษภัยน่ะค่ะ