ข้อมูลที่หายไป ณ หมู่บ้านปางจำปี

       สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน  พบกับกลุ่มสมุนไพรกันอีกครั้งนะครับ  จากบันทึกที่แล้วเราได้ให้ความรู้เรื่องสมุนไพรไป    บันทึกนี้เราจะเล่าถึงตอนที่ได้เข้าไปเก็บข้อมูลกันภายในหมู่บ้านครับไปชมกันเลย

      ก่อนที่จะเข้าไปหาข้อมูลจากชาวบ้านภายในหมู่บ้าน  หลังจากที่เราประชุมกัน     เสร็จรู้ว่าเราขาดข้อมูลอะไรไปบ้าง   ข้อมูลบางส่วนนั้นต้องเข้าไปเก็บภายในหมู่บ้าน  เราจึงไปปรึกษากับพี่กบเรื่องจะเข้าไปภายในหมู่บ้านไม่นานพี่กบก็บอกเยาวชนของหมู่บ้านปางจำปี2คนขับรถมอเตอร์ไซค์ไปส่งเราในหมู่บ้าน  พี่กบจัดให้ทันทีเลยครับ  โดยใช้เวลาในการเดินทางไม่นานประมาณ 10 นาทีก็ถึงภายในหมู่บ้าน 

ณ  หมู่บ้านปางจำปีบ้านที่เราเข้าสำรวจหลังแรกครับ

     เมื่อเรามาถึงหมู่บ้านเราได้เข้าไปสอบถามคุณป้าที่อยู่ร้านขายของก่อน  ป้าก็ให้ข้อมูลเราอย่างดีเลยครับ  เราได้ข้อมูลจากคุณป้าคนนี้มาว่าสมัยคุณป้า  ชาวบ้านมีการนำสมุนไพรมาใช้ทั้งรักษาโรคและบริโภคเป็นอาหาร  แต่ปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก  เมื่อเป็นไข้ไม่สบายก็พึ่งยาของทางราชการ  ไม่ก็ไปโรงพยาบาลเลย  เพราะรวดเร็วกว่า  รู้สึกปลอดภัยกว่าเนื่องจากมีหน่วยงานรับรองและไม่ต้องเสียเวลาในการเข้าไปหาในป่า 

กำลังสอบถามกันอย่างขยันขันแข็งครับมีน้องผู้หญิงมาฟังด้วย

     หลังจากที่เราได้ข้อมูลมาส่วนหนึ่งเราก็เดินไปบ้านที่อยู่ลึกเข้าไปอีก  เราพบคุณลุงคนหนึ่งกำลังตัดและเหลาไม้ไผ่  เราจึงเข้าไปขออนุญาตสัมภาษณ์คุณลุง  พอคุยกับคุณลุงได้สักพักไม่ได้ข้อมูลอะไรเลยครับ  คุณลุงบอกอย่างเดียวว่า “ ลุงไม่รู้  ลุงกินอย่างเดียว ”  เราก็ได้ข้อมูลมาอย่างหนึ่งครับว่า “ลุงไม่รู้” ไม่นานเราก็ลาคุณลุง เพราะไม่รู้จะคุยอะไรต่อดีครับเพราะลุงไม่รู้  เราก็ไม่รู้ด้วยทำไงได้หล่ะครับ   

คนสัมภาษณ์ก็พยายามถามลุงก็ตอบ " ไม่รู้ " ครับสนุกกันไปเลยทีเดียว

      เราเดินไปบ้านหลังที่อยู่ติดๆ กันครับ เราเห็นคุณป้าที่กำลังยุ่งกับการสานอะไรสักอย่างครับ ( ผมคิดว่ามันคือหมวกนะ แต่ก็ไม่ได้ถามครับ ) พวกเราจึงสัมภาษณ์คุณป้าได้ข้อมูลที่เพิ่มเติมมาจากเดิมในเรื่อง  สมุนไพรที่นิยมนำมาใช้มากจะเป็นสมุนไพรที่ใช้จำพวกบริโภคในครัวเรือนคือทำให้เจริญอาหารหรือ “ ยะฮื๊อกิ๋นเข้าลำ ” เป็นจำพวก  ขิง  ข่า  ตะไคร้  ใบมะกรูด  ที่ปลูกกินกันเองในแต่ละครัวเรือนครับ

คุณป้าพูดไปด้วยสานหมวกไปด้วยครับ

     เราเดินเข้าไปสำรวจต่ออีกครับในบ้านไม้หลังใกล้ๆกันครับ  เราได้พบคุณยายคนหนึ่งครับ เราจึงขอสอบถามข้อมูลเรื่องสมุนไพรกับคุณยาย  คุณยายใจดีมากเลยครับชวนเราขึ้นไปบนบ้าน  ก่อนเราจะถามคำถามเราก็เหลือบไปเห็นเหมือนคุณยายกำลังนึ่งอะไรอยู่ซักอย่าง  ด้วยความสงสัยเราจึงสอบถามว่ายายนึ่งอะไรอยู่  คุณยายจึงเปิดฝาออกพร้อมเอาสิ่งของที่อยู่ภายในนั้นออกมา  มันเหมือนผ้าที่ห่ออะไรไว้ซักอย่างครับเป็นครั้งแรกที่เคยเห็น  งงเหมือนกันว่ามันคืออะไร  ได้คำตอบจากคุณยายว่ามันคือลูกประคบครับ  ไว้แก้ปวดเมื่อยตามร่างกาย  มีส่วนประกอบคือ  ขมิ้น  ข่า  ตะไครั  ใบมะกรูด  มะนาว  เป้าเล็ก  เป้าใหญ่   เอาตำรวมกันใส่ผ้าทำเป็นลูกประคบ    ถ้าจะใช้ก็นำไปนึ่ง  เอาผ้ารองบริเวณที่จะนำลูกประคบกดที่ปวดเมื่อย  เราได้ข้อมูลเพิ่มในเรื่องโครงการที่จัดส่งอาสาสมัครภายในหมู่บ้าน  ไปอบรมเรื่องของสมุนไพรกับเจ้าหน้าที่ของทางราชการ  หลังจากอบรมเสร็จอาสาสมัครเหล่านี้ก็จะนำความรู้ที่ได้มาเผยแพร่ให้คนภายในหมู่บ้านรับทราบครับ 

ที่เห็นในมือคุณยายนั่นคือลูกประคบครับไม่ทราบว่าท่านผู้อ่านเคยเห็นกันหรือยัง

หลังจากที่ทำการเข้ามาเก็บข้อมูลภายในหมู่บ้านเราก็ดูเวลา  อุ๊ย!  อีก10นาทีจะทานข้าว  กองทัพต้องเดินด้วยท้องจริงเปล่าครับทุกท่าน  ขอตัวไปหาอะไรทานสักหน่อยนะครับท้องเริ่มร้องแล้ว  อย่าลืมติดตามอ่านบันทึกของกลุ่มสมุนไพรในครั้งต่อไปนะครับ  สำหรับบันทึกนี้เราก็ขอลาไปก่อนนะครับ

                                                               เขียนโดย

                                                             นายณัฐวัฒน์  วงศ์วัง

                                                                5214101320