ผู้เฒ่าทรนง

“รีบเดินเร็ว! พวกเราใกล้จะถึงบ้านของตาแดงแล้ว” เรากำลังตามคุณตาที่นั่งผิงแดดอุ่นยามเช้าอยู่แถวๆสะพานในหมู่บ้านค่ะ หลังจากที่เราทักทายตาแดงกันแล้ว เราก็เข้าไปคุยกับตาแดงกันที่บ้านค่ะ    

 

เช้านี้เรามีเวลาไม่มากนักและบ้านของตาแดงก็เป็นบ้านหลังที่สองที่เราเข้าไปเก็บข้อมูลเรื่องที่อยู่อาศัย เราพบว่า บ้านของตาแดงเป็นบ้านหลังเล็กที่มุงด้วยคา บ้านตั้งอยู่บนเนินดินสูง บริเวณหลังบ้านเป็นป่า เรียกว่าเป็นกระต๊อบเล็กๆค่ะ

 

 

ตาแดงอาศัยอยู่บ้านหลังนี้เพียงลำพัง ภายในบ้านค่อนข้างเย็น เข้ามาแล้วรู้สึกถึงความเป็นศิลปิน เพราะตาแดงชอบเล่นดนตรีพื้นเมือง ดนตรีเป็นเพื่อนยามเหงาของตาแดง โดยเฉพาะ ซอ ซึง ตาแดงเล่นให้พวกเราฟัง ทำให้เราได้กลิ่นไอคนพื้นเมืองของเราจริงๆ

 

ภาพห้องนอนของตาแดงค่ะ

ตาแดงมีความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย อาชีพของตาแดงคือ เก็บใบตองขายภายในหมู่บ้าน ใบตองที่ตาแดงเก็บนั้น คนในหมู่บ้านก็สามารถเก็บได้เพราะเป็นทรัพยากรของส่วนรวม แต่ที่ตาแดงเก็บนั้นเพื่อขายให้แก่คนในหมู่บ้านที่ไม่มีเวลาออกไปเก็บเอง ตาแดงขายได้ประมาณ 200 บาทต่อครั้ง โดยเก็บวันเว้นวันหรือ 2-3 วันเก็บหนึ่งครั้ง รายได้จากการเก็บใบตองเป็นเงินที่ตาแดงใช้จ่ายในแต่ละวัน

 

 

ตาแดงให้ความรู้เรื่องบ้านในสมัยก่อนของชุมชนปางจำปี ซึ่งนิยมสร้างบ้านที่เรียกว่า “บ้านตองตึง” คือเป็นการสร้างบ้านแบบง่ายๆ ใช้ไม้ไผ่ ส่วนหลังคามุงด้วยใบตองตึงที่ขึ้นตามป่าแล้วใช้ไม้ไผ่ขัดไว้กันลมพัด หลังคาแบบนี้สามารถกันฝนกันลมได้ดีนะคะ แต่ต้องหมั่นเปลี่ยนหน่อย อายุการใช้งานของหลังคาแบบนี้ก็ประมาณ 2-3 ปีค่ะ

 

ไม้ไผ่ที่ถูกผ่าแบ่งเป็นเส้นบางๆ เรียกว่า "ตอก" ค่ะ

หลังจากที่เราได้นั่งคุยกับตาแดงและซักถามเรื่องต่างๆแล้ว เรายังได้นำขนมที่พวกเราเก็บเงินกัน ซื้อมาเป็นของฝากให้กับตาแดงเป็นการขอบคุณที่ตาแดงได้ให้ข้อมูลแก่พวกเรา “ตาแดงคะ พวกเราขอให้ตาแดงมีสุขภาพแข็งแรง ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บนะคะ” เราได้บอกลาตาแดงและออกสำรวจบ้านหลังอื่นต่อไป

 

     หลังจากนั้นเราก็พักกินข้าวเที่ยงกัน

อร่อยกันใหญ่เลย~ คงเป็นเพราะหิวมากแน่ๆ

เรื่องการเก็บข้อมูลของในหมู่บ้านของเรายังไม่หมดแค่นี้ค่ะ ในตอนต่อไปเราจะไปพบกับคุณยายอายุ 109 ปี ซึ่งเป็นผู้อาวุโสที่สุดในหมู่บ้าน แล้วเราจะไปถามคุณยายว่า ทำไมคุณยายถึงอายุยืนกันค่ะ

นางสาวปิยชนก  สกุลพันธ์

รหัส 5214101339 Sec.1

[ครูบันเทิง]