วิญญาณหาร ๑ l วง r2r รพ.คำเขื่อนแก้ว
"วิญญาณหาร" คือ อาหารที่ถูกทำออกมาจาก "จิตวิญญาณ" ของผู้ทำ...
จิตวิญญาณ คือ อะไรล่ะ...
จิตวิญญาณ คือ อารมณ์ของจิต ซึ่ง ณ ขณะนั้น "ผู้ทำอาหาร" ได้ใช้อารมณ์แห่งจิตที่นิ่ง สงบ และภาวนาไปด้วย ใจของผู้ทำ เป็นใจที่ออกมาจากความปรารถนาดี เป็นใจที่มีความสุข เป็นใจที่ทำเพื่อผู้อื่น...เป็นใจของผู้ที่กำลังฝึกฝนเส้นทางการละความเห็นแก่ตัว... เป็นใจที่เบิกบาน
อาหารที่ทำออกมา...เป็นอาหารที่ลดการเบียดเบียน...ทางด้วนจิตวิญญาณให้น้อยที่สุด พลังจิตวิญญาณจากพืชนั้นมีน้อยกว่าสัตว์ เพราะพืชมีเรื่องอารมณ์น้อยกว่าสัตว์ ระดับความรักตัวกลัวตายนั้นน้อยกว่าสัตว์...ดังนั้น การทานพืชผักละสัตว์ให้มากที่สุด ทำให้จิตวิญญาณของเรานั้นมีพลังมาก อันเป็นพลังแห่งความงดงาม ไม่ได้เสพอาหารที่ออกมาจากพลังความโกรธ ความหวาดกลัวของสัตว์ที่กำลังจะตาย...
ข้าพเจ้าเชื่อมั่นและศรัทธาอย่างยิ่งว่า...การที่ได้ทานอาหารอันเป็น "วิญญาณหาร" นี้ช่วยหนุนนำให้ข้าพเจ้ามีพละกำลังมากพอต่อการดำเนินชีวิตในห้วงหลายปีที่ผ่านมา ... และยิ่งเป็นอาหารที่ทำโดยแม่... ข้าพเจ้าจะไม่ละเลยหรือเพิกเฉย...เพราะความรักของแม่นี่เป็นความรักที่บริสุทธิ์ยิ่ง... เวลาที่แม่ทำอาหารนั้นน่ะ คือ อาหารที่เปี่ยมด้วยจิตวิญญาณอย่างไม่ต้องสงสัย...
การได้ทานอาหารเหล่านี้...
คุณค่า นั้นมีมากกว่า รสชาติอาหาร...
เพราะ...อาหารเหล่านี้เป็นอาหารที่ทำขึ้นด้วย "ความรักและความปรารถนาดี" อย่างไร้เงื่อนไข...
เมื่อวานนี้ (๑๖ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๒)
ข้าพเจ้าได้ไปร่วมทำกระบวนการ R2R ต่อเนื่องเข้าสู่ phase ที่ ๒ ของการเรียนรู้เส้นทางการ R2R ด้วยใจที่เป็นสุข ที่โรงพยาบาลคำเขื่อนแก้ว จังหวัดยโสธร... ทุกๆ ครั้งที่ไป พี่ๆ น้องๆ ที่ดูแลรับรองนั้นจะพาไปทานอาหารที่ร้านพี่แตน...พี่แตนทำอาหารที่ไร้เนื้อสัตว์... พี่แตนเป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาต่อเส้นทางแห่งอริยมรรค ... ทำอาหารให้ข้าพเจ้าทานหลายครั้งต่อหลายครั้ง และมักส่งใจที่ดีดี ผ่านอาหารและการทำ
เมื่อวานพี่แตนกลับไปบ้าน พวกเราเดินไปถึงร้านพี่แตน พบว่า...ไม่ได้อยู่ในสภาพของการเปิดร้าน แต่พี่แตนก็ยินดีที่จะทำอาหารให้พวกเราทาน ...
พี่ตุ่นนำพาน้องๆ ช่วยกันลงมือทำอาหารช่วยพี่แตน
มีที่ไหนที่ลูกค้าช่วยแม่ค้า...ทำอาหารขายให้ตนเอง...
จะมีก็เห็นที่นี่แหละ...
ไม่ได้เกิดการแบ่งแยกเลยว่า... "คุณเป็นแม่ค้า คุณต้องรีบทำอาหารให้เราทาน"... หากแต่ช่วยกัน ล้างผัก เตรียมอาหาร จัดโต๊ะ... ทำนั่นนี่ คนที่รอก็รอด้วยใจที่สบาย สบาย...ไม่มีอาหารหงุดหงิดโมโห...หิว...
นี่แหละนะอาหารที่มีความสุข...
เป็นอาหารที่ทำด้วยใจ ใช้ใจทำ และที่สำคัญคนทาน...ก็ทานด้วยใจ
อาหารที่ร้านพี่แตน ณ วันนี้ จึงเป็นอาหารที่อร่อยอยู่เสมอในจิตในใจของข้าพเจ้า
พี่ตุ่น...ล้างผัก ด้วยใจที่เบิกบานมาก
เตรียมอาหารไป คุยกันไปกับพี่จุ๊บ...รอยยิ้มและเสียงหัวเราะยังคงมี
ลงเวรดึก...ต่อเวรบ่าย และกลางวันมานั่งเรียนรู้ R2R ยังยิ้มได้เสมอสำหรับ "พี่ตุ่น"
เภสัชกรแจ๋วแหว๋ว...ผู้คอยผลักดันเชียร์คนหน้างานคำเขื่อนแก้วในเรื่อง R2R เช็ดเก้าอี้อย่างขมีขมัน...เพื่อเตรียมนั่งทานข้าว
พี่แตน...ทำผัดกะเพราะ เพราะเราร้องขอว่าอยากทานฝีมือพี่แตน
น้องมด พี่จุ๊บ พี่ไพร และหมอเอ๋... คุยกันด้วยใจเบาเบาอย่างเบิกบาน ไม่มีอาการของความรู้สึกหงุดหงิด โมโหหิว... มดอาสาเดินไปซื้อข้าวและดูแลอาหารรองท้อง
พี่ตุ่น...ล้างผัก เตรียมวัตถุดิบให้พี่แตนเสร็จ...มาจัดโต๊ะต่อ สุดยอดเลยของผู้ที่เปี่ยมด้วยหัวใจของผู้ให้...บริการ
หมอดาว...แม้ว่าจะรับหน้าที่ตรวจคนไข้อย่างหนักแล้ว...แต่ก็เดินมาร่วมทานอาหารแห่งจิตวิญญาณนี้...อีกทั้งมาช่วยทำด้วย
ผลลัพธ์สุดท้าย...ของอาหารมื้อนี้
ความเห็น (4)
โอ้โห...... หลักฐานทางภาพถ่าย จะ ๆ เลยเจ้าค่ะ
ต้องเป็นวงอาหารที่ เบิกบานและเอร็ดอร่อย ออกรสออกชาตกันทีเดียว
เป็นอาหารที่ดีที่สุดอีกมื้อหนึ่งค่ะ...
เห็นเป็นภาพเคลื่อนไหวได้ชัดแจ๋วเลยค่ะ
น่ารักจังเลยค่ะ...^_^
สวัสดีครับ
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ที่นำมาแบ่งปันกันในวันนี้ด้วยนะครับ