ได้อ่านเรื่อง เสียดายคนอินเดียไม่ได้อ่าน ของคุณใบพัดแล้วชอบมาก พอทราบว่าคุณใบพัดออกหนังสือเล่มใหม่ ฟินแลนด์ไม่มีแขน รู้สึกดีใจ จะได้อ่านเรื่องสนุกๆ เหมือนอินเดียอีกแล้ว
พอเปิดอ่านปรากฏว่าพาไปเที่ยวสองประเทศ...อิตาลีก่อน แล้วเลยขึ้นไปฟินแลนด์ เนื้อหาสองส่วนนี้น่าจะเท่าๆ กัน
คุณใบพัดเขียนหนังสือได้สนุกเหมือนเดิม แต่รู้สึกว่าจะเครียดขึ้นนิดหน่อย เมื่อเทียบกับตอนไปอินเดีย - สงสัยมุมมองเปลี่ยนไปเมื่ออายุเพิ่มขึ้น
หนังสือมี footnote เยอะไปหน่อย ทำให้เวลาอ่านสะดุด และดึงเราออกไปจากอารมณ์ของเรื่อง ถึงแม้ว่าบางครั้งลองทำใจไม่อ่าน footnote มันก็อดไม่ได้ ต้องอ่าน พออ่านมันทำให้อรรถรสการอ่านเรื่องทั้งหมดไม่ต่อเนื่อง แต่เพื่อความสมเหตุสมผลของการดำเนินเรื่องก็เป็นไปได้ที่ต้องเรื่องวางการเขียนแบบนี้ แต่เมื่อเทียบเรื่องไปอินเดียแล้ว เราว่าเล่มนั้นวางส่วนของความคิดเห็นแยกออกจากเรื่องของเนื้อดีกว่า คือ ไม่อ่านก็ได้ความสนุกจากงานเขียนอยู่แล้ว พออ่านเพิ่มก็ยิ่งสนุกขึ้นไปอีก
ในส่วนที่หนังสือทำได้ดีกลับเป็นเรื่องตอนไปเที่ยวฟินแลนด์ ภาพที่เรามองฟินแลนด์ก็ไม่ได้เปลี่ยนไปจากที่เรารู้จัก คือ เงียบสงบ วิวสวย แต่ที่คุณใบพัดทำได้ดีมากคือ การบรรยายให้เห็นภาพผู้หญิงไทยในต่างแดน ทำงานหนัก ชีวิตด้านถูกกฏหมาย ด้านหลบกฏหมาย ชีวิตครอบครัวของหญิงไทย ทั้งลูกเขา ลูกเรา สังคมของคนไทยโดยเฉพาะที่คุณใบพัดติดรถขึ้นไปอีกเมือง คนรู้ข่าวก็มารวมตัวกัน ต้อนรับกลับบ้าน ทำกับข้าว เิปิดเพลงฟังกัน เหมือนบ้านเรามีงานบุญ แถมพอจะกลับ พี่หญิงไทย รวบรวมเงินให้คุณใบพัดไปสู้ต่ออีก - ส่วนนี้อ่านแล้วทำให้เรารู้จักหญิงไทยในต่างแดนเพิ่มมากขึ้นอีกจริงๆ
ภาพรวมของหนังสือ อ่านได้สบายๆ คะ น่าจะอ่านแล้วได้หลายประเด็น แล้วแต่ว่าคนอ่านต้องการอะไร ขอแนะนำให้อ่านคะ
ไม่มีความเห็น