เส้นทางการฝึกฝน l อาหารถวายพระ (๒)

เช้าวันจันทร์ที่ ๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๒ ด้วยความที่นั่งทำงานอย่างติดพัน เป็นการสกัดองค์ความรู้ที่ได้ในการทำหนังสือคู่มือ "ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพวัดป่าหนองไคร้" ชำเลืองดูนาฬิกา ประมาณตีห้ากว่าแล้ว... ได้ยินเสียงแม่เปิดประตูห้องแสดงว่าท่านน่ะตื่นแล้วและกำลังลงไปชั้นล่าง

ข้าพเจ้านั้นวางมือจากงานก่อน...เพื่อไปเตรียมอาหารให้แม่

แต่วันนี้ดูท่าแล้วแม่จะเข้าครัวเอง ซึ่งก็จริงๆ ด้วยท่านบอกว่าจะทำ "บวชมัน" เป็นขนมหวานที่จะนำไปใส่บาตรและถวายพระที่วัด ข้าพเจ้าตั้งหม้อข้าวให้ท่านก่อน จึงเลี่ยงไปทำ Detox และอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า...

ประมาณหกโมงจึงเข้าครัวอีกครั้ง...

ความตั้งใจของวันนี้คือ การทำผัดเห็ดสามอย่าง ผลไม้รวม และต้มจืดถวายพระอาจารย์และเผื่อแผ่ถึงเด็กๆ สมาชิกศูนย์ฯ...

เป็นวันที่ตั้งใจ รวมความใส่ใจลงไปด้วย

ใส่ใจอย่างไรล่ะ...

ความใส่ใจในความหมายของข้าพเจ้านั้น เป็นการทำด้วยใจที่ว่างๆ อยู่กับลมหายใจที่มี หายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย เสมอเสมือนภาวนาด้วยการทำอาหาร ... ใจไม่คิดไม่กังวลอะไร ใจว่างๆ เบาเบา จิตของใจนั้นจดจ่ออยู่กับแต่ละกิจกรรมที่ได้ลงมือทำ...

เริ่มจากนำเห็ดที่เตรียมไว้ก่อนหน้า มีตรวจสอบความละเอียดอีกครั้งว่าสะอาดดีแล้วหรือยัง จากนั้นก็เตรียมอุปกรณ์และเครื่องปรุง... ใส่น้ำมันเล็กน้อยลงกระทะ เจียวกระเทียมแบบพอให้ได้กลิ่นจากนั้นก็นำเห็ด + โปรตีนเกษตร... ลงผัดร่วมกัน และใส่คนอร์เห็ดหอม (เจ) เต็มน้ำลงไป...เท่านี้แหละ "ใจ" นำพาการทำ จากนั้นก็ตักใส่ภาชนะ ซิลปิดไว้ให้เรียบร้อย...

จากนั้นก็มาลงมือจดผลไม้... การจัดผลไม้นี่ได้คำชมจากผู้นำพาและเป็นผู้ประเมินไปในตัว ... ท่านสะท้อนว่าการจัดอาหารและผลไม้นี่ใช้ได้ ผลไม้พอดีพอคำสำหรับพระท่านฉันได้...

ทำให้ข้าพเจ้านึกไปถึงตอนที่อยู่วังน้ำเขียว...

สิ่งที่ตนเองได้ทำร่วมกับป้าน้อย พี่ชุ...ก็คือ การจัดผลไม้ อาศัยสังเกตป้าน้อยทำและพี่ชุเมตตาสอนว่าจะวางจะทำอย่างไร...

จากนั้น...ก็เตรียมทำแกงจืดลูกรอก...

การทำแกงจืดนี้หากเป็นเมื่อก่อนหน้านี้จะไม่สบายใจและไม่อยากทำ เพราะมีเนื้อสัตว์ปนแทรกเข้าไปด้วย แต่ครั้งนี้การที่เราตัดสินใจไม่ได้ทำแกงจืดเจ อาจเป็นเหตุให้เราได้ฝึกใจอีกครั้งต่อการไม่ยึด จะมีเนื้อสัตว์หรือไม่มี นั่นน่ะเป็นหนทางฝึกให้ละไม่ติด เพราะเครื่องปรุงที่เตรียมมาเป็นชุดสำเร็จนี้เขาใส่มาด้วย ผู้นำพาบอกให้ใส่ไปด้วย

เมื่อมาพิจารณาดู อืม...ละใจที่ติดในความเป็นเนื้อสัตว์

ได้โอกาสของการมองใจ...ว่าใจเรามีปฏิกิริยาเช่นไร...

ซึ่งครั้งนี้ก็ไม่ได้รังเกียจจะมีเนื้อสัตว์หรือไม่มี...ใจเราก็ใส่ลงไปได้ในการทำอาหารครั้งนี้

เป็นใจที่ได้ฝึกได้หัดผ่านการทำอาหารที่ไม่ติดในเรื่องชอบใจหรือไม่ชอบใจ...

AAR : การที่ได้เปลี่ยนกิจวัตรให้เกิดนิสัยนี้ สิ่งหนึ่งที่ดีมากเลยคือ หลานชายได้มีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมนี้ เหมือนเป็นอีกหนึ่งหน้าที่คือ การยกอาหารขึ้นท้ายรถให้ และเป็นการทำอย่างไม่อิดออด ทำอย่างยินดีเสมอเหมือนว่านี่น่ะคือ หน้าที่ที่เขาได้ร่วมทำด้วย...

Note ; เสียดายว่า...ไม่ได้ถ่ายภาพอาหารไว้ แต่คะแนนที่ได้จากการประเมิน ได้ตั้ง ๙ คะแนนน่ะนะ...อืม ใช้ได้ ใช้ได้ แต่ไม่เหลิงไม่หลงนะ ยังต่อฝึกฝนต่อไป...

 

 

[ใบไม้ร้องเพลง]

รู้สึกดีจังเลยค่ะ แม่ของพี่ปุ๋มท่านก็มาร่วมด้วย หลานชายด้วย ทุกคนในครอบครัวยินดีกับกุศลที่ทำ แถมหนูได้หัวเราะอย่างยินดีในตอนท้าย ที่บอกว่าพี่ปุ๋มได้ ๙ คะแนนค่ะ รู้สึกยินดีด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

(^_____^)

[จุ๋ม]

สวัสดีค่ะคุณกะปุ๋ม...อยากจะบอกว่ายินดีและดีใจมากที่ได้อ่านเรื่องราวแนวธรรม(ชาติ)ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ