บ่ายวันนี้ขณะนั่งสะสางโครงการต่างๆ...ที่เป็นเรื่องเอกสาร ที่ต้องดำเนินการ และค้างคาอยู่เพื่อใช้เวลาที่มีอยู่ขณะอยู่ที่สำนักงานให้คุ้มค่า...ขณะทำงานดิฉันก็มักจะ online และ connect ไปที่ Gotoknow.org ด้วยเสมอ ขณะที่สลับกับการทำงานนั้น ดิฉันได้เปิดเข้ามาอ่านเจอบันทึกหนึ่งทำให้ "นิ่ง"...และอึ้ง...ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก...อย่างแรกดิฉันต้องกล่าวคำว่าขอบคุณ..ท่าน"ผู้บันทึก..พี่จุด" ที่ได้บันทึกเรื่องเล่าที่ดีมาก ให้ฟังถึงการดูแล "ครูจูหลิง"...
แม้ว่าในการทำงาน ดิฉันอาจจะไม่ชำนาญการมากในกระบวนการทางการพยาบาล แต่ก็พอมีภาพและประสบการณ์บ้างเล็กน้อยในศาสตร์ดังกล่าว ดิฉันรับและสัมผัสได้ถึงพลังแห่งการทุ่มเทของทีมผู้ดูแลทุกท่านที่คอย...ดูแลช่วยเหลือ "ครู"...ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันเข้ามา ดูแลตามภาระหน้าที่และ"ใจ"รักในวิชาชีพ...พี่จุดบอกเล่าเรื่องราวในบันทึกดีมาก...มากจนดิฉันอดไม่ได้ที่อยากจะมาบันทึกถึง ความ "ในใจ" ของตนเองที่มีต่อบันทึกนี้ และอยากขอเชิญชวนทุกท่านรวบรวมพลัง"รัก"แห่งใจเอาใจช่วย ครูจูหลิง...และทีมผู้ดูแลครูจูหลิง...ทุกท่าน...
ขอบคุณมากคะ...คุณ"ขจิต"
ร่วมแรงร่วมใจหลาย...พลัง"รัก"นะคะ
ฝากพลังรักและกำลังใจไปช่วย"ครูจูหลิง" ด้วยค่ะ
คุณ "big c " ร่วมด้วยช่วยกันนะคะ
เรารักคนไทย...เรารักเมืองไทย
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้ครูจูหลิงด้วยอีกคน
ผมก็ขอส่งแรงใจไปด้วยคนนะครับ
ใจนึงก็อยากให้หายเร็วๆ ให้อาการดีขึ้น
อีกใจนึงก็ไม่อยากให้ครูจุ้ยต้องทนทรมานต่อไป....
ขอบคุณ"คุณ RR".."คุณตุมปัง".."คุณเด็กดอย"..
ที่มาร่วมแรงร่วมใจ...รวมพลัง"ใจ"..คะ
ขอให้มีปาฏิหารย์ช่วยให้ครูจูหลิงหายเร็วๆๆ คนดีไม่ควรจะต้องมารับเคราะห์เช่นนี้
ขอให้ครูจุ้ยหายไวๆน่ะค่ะ ครูเป็นคนดีต้องมีทางรักษาครูได้อย่างแน่นอน ครูต้องพยายามน่ะค่ะ
เด็กดี
เธอจากไปไกลแสนไกลไม่หวนกลับ
นั่งคอยนับวันเวลาที่เหลืออยู่
จากวันนี้ขอให้เธอได้รับรู้
ว่าเธอยังมีฉันอยู่...รู้ไว้ด้วย
คนดีของชาติ
เธอจากไปด้วยความกล้าหาญ
ทุกคนยกย่อง