เมื่อโลกได้เปลี่ยนจากยุคอุตสาหกรรมเข้าสู่ยุคแห่งข้อมูลข่าวสาร (Information age) การเกิดขึ้นของเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ผสานกับเมื่อ Tim Berners-Lee ได้สร้างเว็บไซต์ครั้งแรกขึ้นเมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ.1989 (พ.ศ. 2532) ทำให้พรมแดนทางภูมิศาสตร์ด้อยความสำคัญลง ก่อให้เกิด Cyber State ขึ้น ซึ่งมีความสัมพันธ์กับ Nation State และ Corporate State ที่มีอยู่เดิม (ดร.ณรงค์ชัย อัครเศรณี,2552) แต่ประชากรของโลกจำนวนหลายล้านคนก็ยังไม่สามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากเครือข่ายอินเทอร์เน็ตได้ หรือที่เรียกว่า "ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางดิจิทอล" (Digital Divide)
หลายฝ่ายตั้งความหวังกับเทคโนโลยีสื่อสารความเร็วสูงด้วยเทคโนโลยีไร้สายอย่าง 3G และ Wi-Max ซึ่งจะมาช่วยสร้างโอกาสในการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้อย่างครอบคลุมทั่วประเทศ เช่นเดียวกับกรณีการมีใช้โทรศัพท์มือถือของคนไทยในปัจจุบัน ที่สามารถเข้าถึงประชาชนทุกระดับ
จากเอกสารรับฟังความคิดเห็นสาธารณะการอนุญาตให้บริการสื่อสารความเร็วสูงด้วยเทคโนโลยีไร้สาย (Broadband Wireless Access: BWA) ของคณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ (http://www.ntc.or.th/index.php?option=com_content&task=view&id=5152&Itemid=76) พบว่า ประเทศที่กำลังพัฒนาและประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่มีความแตกต่างที่น่าสนใจอย่างมากระหว่างอัตราผู้ใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ที่สูงมากกับบริการสื่อสารความเร็วสูงที่ต่ำมาก กุญแจสำคัญ สำหรับความสำเร็จของธุรกิจที่ให้บริการเคลื่อนที่ (Mobility) ที่ประเทศไทยและที่อื่นๆ คือ
ปริมาณการใช้อินเทอร์เน็ตความเร็วสูงและความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ (Yankee Group Research, Inc. Accelerating Indian BWA ... November, 2008) มีความเกี่ยวเนื่องกันอย่างชัดเจน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ใดที่มีบริการอินเทอร์เน็ตความเร็วสูง พื้นที่นั้นก็จะมีปริมาณการใช้งานอินเทอร์เน็ตเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ผลผลิตมีปริมาณเพิ่มขึ้น และจะนำพาไปสู่บริการขั้นพื้นฐานที่ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น
ด้วยจุดเด่นในประเด็นพื้นที่การให้บริการที่ครอบคลุม การลงทุนต่ำ และความเร็วในการรับส่งข้อมูล บริการสื่อสารความเร็วสูงจึงตอบสนองและช่วยในการบรรลุวัตถุประสงค์การพัฒนาสังคมได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นการแพทย์ออนไลน์ (e-Health) การศึกษาออนไลน์ (e-Education) และการบริการของภาครัฐผ่านระบบออนไลน์ (e-Government) ทั้งนี้ การตอบสนองเป็นไปได้ทั้งในพื้นที่เมืองและชนบท โดยเฉพาะพื้นที่ชนบทที่บริการโทรคมนาคมยังไม่สามารถเข้าถึงได้โดยง่าย ซึ่งการที่จะทำให้บริการเข้าถึงพื้นที่ดังกล่าวได้อย่างรวดเร็วที่สุด คงต้องอาศัยผู้ให้บริการท้องถิ่นที่อยู่ในพื้นที่นั้นเป็นผู้ให้บริการและเป็นศูนย์บริการในพื้นที่นั้นๆ
บริการ BWA อาจเป็นกลไกสำคัญที่ส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจได้อย่างกว้างขวางในหลายด้าน ได้แก่
เชื่อว่าการเกิดขึ้นของบริการสื่อสารความเร็วสูงด้วยเทคโนโลยีไร้สายอย่าง 3G และ Wi-Max จะช่วยยกระดับคุณภาพชีวิตและเศรษฐกิจของประชาชนในประเทศให้เพิ่มสูงขึ้น และลดความเหลื่อมล้ำทางดิจิทอลลงไปได้เป็นอย่างมาก แต่ปัญหาต่อไปคือรัฐ หรือ กทช. จะทำอย่างไรที่จะสร้างโอกาสในการเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีเหล่านั้น เช่น การนำรายได้ที่ได้จากการเปิดประมูลการให้บริการสื่อสารความเร็วสูงด้วยเทคโนโลยีไร้สายจำนวนมหาศาลนี้ มาจัดตั้งเป็นกองทุนเพื่อเพิ่มโอกาสในการเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยี เช่น การจัดหาคอมพิวเตอร์แก่สถานศึกษา วัด มัสยิด หรือศูนย์ ICT ชุมชน การสนับสนุนให้ประชาชนได้ซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ในราคาถูก การจัดฝึกอบรมการใช้คอมพิวเตอร์เบื้องต้น การใช้ประโยชน์จากเว็บไซต์ การรับ-ส่งอีเมล์ และการใช้คอมพิวเตอร์เพื่อการทำธุรกิจ เช่น e-Commerce e-Marketing เพราะคอมพิวเตอร์ถือเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่จะเข้าถึงบริการเหล่านั้น เพราะถ้ามีแต่เครือข่ายแต่ไม่มีคอมพิวเตอร์ก็คงไม่เกิดประโยชน์อะไร
ทศพนธ์ นรทัศน์
ICT for All Club
[email protected]
ไม่มีความเห็น