หลายองค์กรที่ทำ LO มักจะให้มีการ เล่นตัวต่อ LEGO หรือ อาจจะใช้ โปรแกรม ไมโครเวิลด์ โดยฝึกให้พนักงานได้ "คิด"
แต่ผมกลับมามาใช้สอนธรรมะไปด้วย คือ ถ้าเราเข้าใจว่า "จิตกับความคิด" เป็นคนละตัวกัน เราก็สามารถสอนให้ คิด ควบคู่กับการดูจิตไปด้วย
ประเด็นการต่อLego คือ ให้รู้ว่า จิตเกิดอาการ เป็นอย่างไร กล้ามเนื้อใด อวัยวะใดเปลี่ยนแปลงไป (มาหสติปัฏฐาน 4 คือ ดูกาย เวทนา จิต ธรรม ที่เกิดขึ้นกับเรา)
ให้เห็น "ความคิด" ชั่วๆ ที่เข้ามา กระแทก ยุแหย่ ชักชวนให้จิตเกิดอาการ เช่น เบื่อ รำคาญ ทำไปทำไม อิจฉาคนอื่น ฯลฯ
การที่ผู้เรียน ฝึก Lego แล้ว เห็นอารามณ์ ความคิดปรุงแต่ง (สังขาร) ฯลฯ นี่แหละ เป็น Ultimate outcome ของกิจกรรม ต่อLego หรือ เล่น Micro World
การเรียนรู้ เกิดขึ้นที่ใจ ตราบใดที่ยังแยกแยะ จิต-ความคิด ไม่ได้ ก็จะพบการเรียนรู้ที่ถูกต้อง ยังค้นหา "ไตรสิกขา" ไม่เจอนั่นเอง
แล้วคุณอำนวยควรทำหน้าที่อย่างไรดีครับ
คุณอำนวย ควร ฝึก การดู "กาย เวทนา จิต ธรรม" (มหาสติปัฏฐาน 4)
จนแยกแยะ ออกว่า นี่ จิต นี่ความคิด นี่จิตเกิดอาการ นี่เป็นความคิดที่ถูกจิตปรุงแต่ง นี่เป็นความคิดขยะที่จิตอกุศลปล่อยออกมา
ถ้าคุณอำนวยเองก็มีข้อจำกัด และ Team งานก็มีความต้องการไม่สิ้นสุด ต้องการมุขใหม่เรื่อย ๆ ทำอย่างไรจึงจะพาทีมงานให้มีความสุข และพอใจกันได้ทุกคน
บางครั้งสิ่งที่ทีมต้องการ ดูเหมือนเห็นแก่ตัวเอง ให้เท่าไรไม่เคยพอ เปรียบเทียบ แบบไม่สร้างสรรค
ในหลาย ๆครั้งเมื่อถึงจุดหนึ่งตัวเราเอง ยังรู้สึกว่าฝึกไม่พอ ยังหลงทาง ไม่เข้าใจว่าผลที่เกิดมาจากอะไร หรือคล้าย ๆหมดไฟ บางครั้งพยายามแล้ว แต่หัวหน้า หรือเจ้านาย ตำหนิตัวเรา หรือไม่ยอมรับความคิดเห็นของเรา
เราก็จะพยายามหาทาง หรือปรับปรุงต่อไป และติดตามผล พอไหวไหมครับ