ณ ห้องสมุดโรงเรียนบ้านพะละ ....
นักเรียนของคุณครูเป็นเด็กกะเหรี่ยงทุกคน และแล้ว..วันหนึ่ง คุณครูอาร์ต (ผู้ต้องการพัฒนาตนเองโดยมาเรียนต่อป.โท) ได้ร่ำเรียนเกี่ยวกับ e-book ก็เลยต้องลองวิชา..เอ้าล่ะนะคุณครูจะเล่าแล้ว...
หลังจากอ.วชิระสอนการทำ e-book เราก็ทำนิทานเรื่อง เจ้าปีกลาย ฉบับที่ไม่ค่อยสมบูรณ์เพราะบันทึกเสียงไม่เป็นน่ะ...อาจารย์ต้องให้ครูและนักเรียนประเมิน
การลองวิชาก็เริ่มต้น.. e-book ก็อยู่ในกระบวนการสอนสาระภาษาไทย เรื่อง สำนวนภาษา ที่โรงเรียนมีคอมพิวเตอร์ที่ใช้ในการเรียนการสอนเพียง 1 เครื่อง
นักเรียน 13 คน และครูประเมิน 3 คน มานั่งดู..เจ้าปีกลาย.. นักเรียนทุกคนจะตื่นเต้นมากกับนิทาน คุณครูก็เล่าเรื่องไปเรื่อย ๆ มีคำถามเป็นระยะ ๆ เด็กสนใจครูก็เลยให้เด็กมาช่วยกดคอม ฯ
สุดท้าย...เด็ก ๆ ก็ได้สรุปเรื่องที่ดูร่วมกัน สำนวนที่ได้คือ อย่าลืมตัว เหมือนวัวลืมตีน ครูถามว่าอยากดูอีกมั้ย ? เด็ก ๆ อยากดูอีก...ปลื้มใจ
สิ่งที่ได้รับจากการเรียนวิชาคอมพิวเตอร์เพื่อการเรียนการสอน..คือ นักเรียนได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ได้แสดงความคิดเห็น แววตาของเด็ก.. เขาตื่นเต้น ต้องการสื่อที่ทันสมัย ทำให้พวกเขามีความรู้เพิ่มขึ้น โอกาสทางการศึกษาของเขาน้อยกว่าเด็กในเมือง คุณครูเป็นผู้ช่วยสร้างโอกาสของเบา
หวังว่า...นักเรียนของคุณครูได้รับความรู้ที่เขาจดจำได้ง่ายผ่านสื่อที่ครูสอนไป แล้วคุณครูจะนำสิ่งใหม่ๆ มาสอนเด็ก ๆ อีกนะจ๊ะ...
ไม่มีความเห็น