ตกลงแล้วปัญหาใคร

                ในขณะที่วิจัยชุดนี้งวดเข้ามาทุกทีๆ ก็มีข้อคิดดีๆ(สำหรับตัวเองหลายอย่าง) นั่งคิดได้ก็อยากหาหนังสือเล่มโน้นเล่มนี้เมไปหมดอ่านเท่าไหร่ก็ไม่หมด วันนี้จะอ่านซัก ๓ เล่ม ของท่านปัญญานันทภิกขุ  เริ่มที่
เล่มที่ ๑ วางแผนชีวิตพิชิตความสุข  แล้วก็ได้พุทธวัจนะขจัดความทุกข์ว่า...
“จงเตือนตนด้วยตนเอง  จงพิจารณาตนด้วยตนเอง
ควบคุมตนเองได้ มีสติรอบคอบจักอยู่เป็นสุข”
เล่มที่ ๒ รู้ทันรู้เท่า  ไม่เศร้าไม่ทุกข์ ก็ได้หลักธรรมะของพระพุทธเจ้าที่สอนไว้...
“มี ๔ เรื่อง คือ สอนให้รู้จักแก้ปัญหา ให้รู้จักเหตุของปัญหา
ให้รู้ว่าปัญหาเป็นเรื่องแก้ได้ แก้ด้วยวิธีใด”
แล้วก็มีสิ่งแว่วๆอยู่ในหัวว่า
“ปัญหามึง มึงแก้ ปัญหากู กูแก้ ปัญหามึงกับกู ก็ต้องมาช่วยกันแก้”
เล่มที่ ๓ คิดอย่างไรใจสงบ
“ถ้าเราถอยไปเป็นเด็กเสียบ้างในทางจิตใจ มันก็ดีเหมือนกัน
เป็นเด็กคือ ไม่ยึดมั่นถือมั่นในเรื่องอะไรต่างๆ”

[ภีม ภคเมธาวี]

รู้สึกว่า"จัดการความรู้"สอดคล้องกับหลักพุทธคือเน้นปฏิบัติให้เห็นผลด้วยตนเอง บาลีว่า "ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ"

[beer]

ไม่ทำไม่รู้ค่ะ