สปป. ลาว มีพื้นที่ทั้งหมด 236,800 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วย 16 แขวง 2 เขตปกครองพิเศษ คือ หลวงน้ำทา พงสาลี บ่อแก้ว อุดมไซ หลวงพระบาง ไชยบุรี หัวพัน เชียงขวาง เวียงจันทร์ บริกำไซ คำม่วน กำแพงนครเวียงจันทร์ เขตไซสมบูน สะหวันนะเขต สาละวัน เซกอง จำปาสัก อัตปือ 5 แขวงสุดท้ายถือว่าเป็นลาวภาคใต้ หรือ ลาวใต้ ภูมิประเทศ ร้อยละ 90 เป็นภูเขาและที่ราบสูง มีชายแดนจรดปรนะเทศไทย 1,835 กม. พม่า 236 กม. จีน 505 กม. เวียดนาม 2,069 กม. และกัมพูชา 435 กม. เฉพาะลาวใต้ 5 แขวง มีพื้นที่รวมกัน 65,865 ตร.กม. ( ร้อยละ 21.81 ) มีประชากรประมาณ 1,759,000 คน หรือ ร้อยละ 34.55 ของประชากรทั้งหมดของ สปป.ลาว 5635967 ประชากรส่วนใหญ่เป็นลาวลุ่มและลาวเทิง เฉพาะชนเผ่าลาวเทิงอาศัยอยู่ในเขตภูดอยแลภูเพียง ของลาวในทุกแขวง โดยเฉพาะเขตสาละวัน เซกอง และอัตปือ ส่วนลาวลุ่มอาศัยในทุ่งเพียง( ที่ราบ )และดอน (เกาะ ) ต่างๆในแม่น้ำโขง
แม่น้ำโขงไหลผ่าน สปป.ลาว ยาว 1898 กม. มีลำน้ำที่เรียกว่าเซ ไหลเข้าสู่แม่น้ำโขง จาก 5 แขวงคือ เซบั้งเหียง ในแขวงสาละวัน เซสะหวันนะเขต เซกอง ไหลผ่านแขวงสาละวัน เซกองและอัตปือ เซบั้งไฟ ไหลผ่าแขวงคำม่วนและสะหวันนะเขต เซโดนไหลผ่านแขวงสาละวันและจำปาสัก (ตกแม่น้ำโขงที่เมืองปากเซ) เซละนองไหลผ่านแขวงสาละวัน เซต่างๆเหล่านี้เกิดจากภูเขาและป่าอันสมบูรณ์ ทำให้เกิดหุบเหวและน้ำตกมากมายหลายแห่ง เป็นทัพยากรพลังน้ำและแหล่งท่องเที่ยวมากมาย
ทรัพยากรท่องเที่ยวที่สำคัญสุดยอดของลาวใต้คือ
ปราสาทวัดพู เป็นปราสาทที่มีขนาดใหญ่และสวยงามถือเป็นโบราณสถานที่มีความเก่าแก่แห่งหนึ่ง ห่างจากตัวเมืองเก่าจำปาส้ก ประมาณ 6 กม. สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยจามเรืองอำนาจเนื่องจากขุดพบร่องรอยวัฒนธรรมของพวกจามซึ่งได้รับอิทธิพลจากอินเดียราวศตวรรษที่ 4 และ 5 ปราสาทวัดพูไม่ได้ตั้งอยู่บนภูเขาสูงเหมือนเขาพระวิหารแต่มีหนองน้ำขนาดใหญ่เบื้องหน้าทำให้ปราสาทแห่งนี้มีความสมบูรณ์ลงตัวเป็นแหล่งมรดกโลกล่าสุด
น้ำตกหลี่ผี จะเห็นสายน้ำในแก่งหลี่ผีไหลถาโถมผ่านโขดเขินเนินหินที่หมดเหลี่ยมลงมาด้วยกำลังแรงอย่างน่าพรั่นใจ
น้ำตกคอนพะเพ็ง เป็นฝายหินธรรมชาติกั้นแม่น้ำโขงเกิดพลังน้ำตกที่รุนแรง สวยงามยิ่งใหญ่ตระการตา เป็นน้ำตกขนาดใหญ่
น้ำตกตาดฟาน เป็นน้ำตกคู่แฝด ตกจากยอดเขาสูง ลงสู่เหวลึกกว่า 200 เมตร ในอุทยานแห่งชาติ ดงหัวสาว
น้ำตกผาส้วม อยู่บนเส้นทางสู่แขวงสาละวัน มีบ้านชนเผ่าต่างๆเรียงรายอยู่สองฟากถนน
มหานทีศรีพันดอนกับเมืองดอนโขง เป็นเขตที่มีธรรมชาติแบบชนบทที่งดงาม แม่น้ำโขงตอนนี้ จะมีช่วงน้ำกว้างที่สุดในน่านน้ำซึ่งวัดได้กว้าง 12 กม. และเมื่อน้ำลด เกาะแก่งเล็กๆ จะผุดดขึ้นมามากมายจนได้ชื่อว่า สี่พันดอน แต่ไทยเราเรียกกันว่า ศรีพันดอน เกาะใหญ่มีคนอาศัยอยู่ถาวรคือดอนโขง กว้าง 6 กม. ยาว 12 กม.เป็นเกาะที่ใหญ่และเจริญทีสุด ดอนโขงมีวิถีชีวิตริมน้ำของชาวลาวในเขตภาคใต้ที่น่าชม
จากการไปเที่ยวลาวใต้ ครั้งนี้พบว่า สปป.ลาวยังมีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ คือป่าไม้และสัตว์ป่าที่อุดม แหล่งน้ำมีมาก มีแหล่งประมงน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุด มีดินอุดม มีทรัพยากรท่องเที่ยว มีโบราณสถานวัตถุ เป็นมรดกโลกแห่งที่ 2 รองจากหลวงพระบาง ประชาชนมีวิถีชีวิตแบบสันโดษ สังคมสงบอยู่อย่างสันติ นับถือและศรัทธาในศาสนาพุทธอย่างเคร่งครัด จะเห็นได้จากการรักษาขนบธรรมเนียมประเพณี การทำบุญ การตักบาตร บ้านเรือนของชาวบ้านจะเป็นแบบธรรมดาเรียบง่ายแต่วัดวาอารามจะได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์อย่างดี
เรียนคุณหน่อย
ขอเอาใจช่วย และให้กำลังใจในการทำงานจ๊ะ
มาเยี่ยมชมผมหน่อยครับ
วันนรี้มาเยี่ยมชมบล็อกเนื้อหาดี ขอเอากำลังใจช่วย ลองใส่รูปใหม่ อีกครั้งนะคะ
วันนี้ได้ชมการไปเที่ยวลาวของเพื่อนได้เนื้อหาสาระดีขอแสดงความยินดีที่ทำงานได้สำเร็จ อย่าลืมเข้าเยี่ยมชมบล๊อกของเรานะ http://gotoknow.org/panomval99
วันนี้ได้ชมการไปเที่ยวลาวของเพื่อนได้เนื้อหาสาระดีขอแสดงความยินดีที่ทำงานได้สำเร็จ อย่าลืมเข้าเยี่ยมชมบล๊อกของเรานะ http://gotoknow.org/panomval99