กำลังใจแด่ผู้ที่ตกอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์

โลกและชีวิตล้วนแล้วมีแต่ทุกข์ ไม่เที่ยง และสลายไปในที่สุด แล้วมนุษย์เรานั้นคิดจะทำร้าย ทำลายกันไปเพื่ออะไร

ผมเป็นกำลังใจให้แด่ทุกท่านที่กำลังท้อแท้ในชีวิต (ปรัชญาการใช้ชีวิตตอนสมัยมัธยมปลาย)
 
         อยากทราบว่าเคยเห็นดาบที่แหลมคมอันทำด้วยเหล็กกล้าไหมครับ

รู้ไหมว่ากว่าจะออกมาเป็นดาบสักเล่มหนึ่งที่แหลมคม และแข็งแกร่ง ซึ่งพร้อมจะฟาดฟันกับเหล่าศัตรูได้นั้น ดาบเล่มนั้นจะต้องถูกเผาด้วยไฟร้อนที่มีอุณหภูมิองศาความร้อนที่สุด และจะต้องถูกตีซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนกว่าจะเป็นรูปร่างอันสวยงามและมีความแหลมคม

ชีวิตคนเราก็เหมือนกัน

เราพร้อมที่จะต่อสู้กับโลกอันโหดร้ายใบนี้ และพร้อมที่จะมีที่ยืนอยู่บนพื้นปฐพีผืนนี้ได้อย่างสง่างามได้นั้น เราจะต้องผ่านอารมณ์กระทบ และความทุกข์ยากมากแสน ปัญหา และอุปสรรคอันทำให้ลำบากทั้งกายและใจมาก

และในวินาทีนี้ก็เป็นอีกหนึ่งบทพิสูจน์ความแกร่งของจิตใจและพลังกายของท่าน ว่ามีความพร้อมที่จะถูกหลอมและตีให้เป็นประดุจดั่งดาบที่แข็งแกร่งและแหลมคมได้หรือไม่

ในหลาย ๆ คนนั้นก็มีคำตอบในใจแล้วว่า...ได้...และนั่นหมายถึงว่าท่านได้ผ่านบททดสอบ บทเรียนชีวิตบทที่สำคัญและยิ่งใหญ่บทหนึ่ง และนั่นหมายถึงอีกว่าท่านสามารถที่จะยืนหยัดได้อย่างสง่างามบนโลกอันแสนโหดร้ายใบนี้ หากว่าวันข้างหน้ามีเรื่องเลวร้ายผ่านเข้ามาในชีวิตอีก ท่านก็จะสามารถฟันฝ่าอารมณ์กระทบ ความทุกข์ ปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ ได้อย่างสบาย และก็จะมีความพร้อมที่จะรับบททดสอบบทเรียนชีวิตบทต่อไปอีก และเราก็จะแกร่งกล้าในการเผชิญหน้ากับปัญหา

เฉกเช่นกับน้ำอ้อยอันมีรสชาดที่แสนหอมหวานนั้น กว่าที่จะมาเป็นน้ำอ้อยอันเลิศรสเช่นนี้ได้ ก็จะต้องมีการทุบ และหีบอ้อยจนเหลือแค่ซางอันแหลกละเอียด ยิ่งคั้นน้ำก็ยิ่งออกก็จะยิ่งหวานหอม ดังนั้น ชีวิตคนเราก็ดุจเดียวกันคือ ยิ่งทุกข์ยิ่งทน ต่อไปก็จะสัมฤทธิผลมีชีวิตข้างหน้าที่หอมหวานปานน้ำอ้อย
            ซึ่งผิดกับผมมากนักที่ไม่มีความพร้อมจะต่อสู้กับปัญหาและอุปสรรคอะไรได้เลย

ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังท้อแท้นะครับ ขอให้สู้ต่อไปครับ

[kritsada]

การใช้ความร้อนก็คงต้องดูที่เหล็กด้วย ถ้าร้อนมากไปแม้เหล็กจะทนมากแค่ไหนก็สลายหมด เหล็กแต่ละชนิดความทนก็ไม่เท่ากัน

[เพียงภาพฝัน]

แล้วในโลกใบนี้ เราเลือกที่จะเผชิญกับตัวปัญหาและอุสรรค หรือความทุกข์ที่เข้ามาในชีวิตเราได้ ฤๅ

[เพียงภาพฝัน]

แต่ก็อย่าลืมนะครับว่า เหล็กนั้นถ้าทนความร้อนสูงไม่ได้ก็จะละลายกลายเป็นของเหลว แต่แร่ธาตุไม่ได้แปรเปลี่ยนไป ยังสามารถที่จะนำมาหลอมรวมใหม่ได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

[Archanwell]

จริงค่ะ เหล็กไม่สลายไป อาจละลายถ้าไฟแรง แต่ก็กลับมาได้เสมอ

[nui]

• "ซึ่งผิดกับผมมากนักที่ไม่มีความพร้อมจะต่อสู้กับปัญหาและอุปสรรคอะไรได้เลย"   เกิดอะไรขึ้นคะ??  จากการที่ได้อ่านสิ่งที่คุณเขียนมาทั้งหมด  ดิฉันคิดว่าคุณเป็นคนสู้ชีวิตนะคะ
• มาให้กำลังใจใครก็ตามที่กำลังทุกข์ให้เดินผ่านไปให้ได้ แล้วคุณจะพบว่าคุณเข้มแข็งกว่าที่คิด จงอย่างยอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้ลงมือทำ

[เพียงภาพฝัน]

จากความเห็นที่ 4 ของ Archanwell : จริงค่ะ เหล็กไม่สลายไป อาจละลายถ้าไฟแรง แต่ก็กลับมาได้เสมอ

ขอเพิ่มเติมนะครับว่า และการที่จะนำเหล็กที่ละลายกลับมาใช้ใหม่ก็จะต้องมีการหลวมรวมกันโดยใช้ไฟที่ร้อนมาก ๆ อีกด้วย เหล็กถึงจะเป็นเนื้อเดียวกันได้

และจากความเห็นที่ 5 ของ nui :

• "ซึ่งผิดกับผมมากนักที่ไม่มีความพร้อมจะต่อสู้กับปัญหาและอุปสรรคอะไรได้เลย"   เกิดอะไรขึ้นคะ??  จากการที่ได้อ่านสิ่งที่คุณเขียนมาทั้งหมด  ดิฉันคิดว่าคุณเป็นคนสู้ชีวิตนะคะ
• มาให้กำลังใจใครก็ตามที่กำลังทุกข์ให้เดินผ่านไปให้ได้ แล้วคุณจะพบว่าคุณเข้มแข็งกว่าที่คิด จงอย่างยอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้ลงมือทำ

ผมก็ต้องขอขอบพระคุณนะครับที่มาเป็นกำลังใจให้คนที่ให้กำลังใจ ...อิอิ

[หนึ่ง อุบลวรรณ]

มนุษย์เราอาจจะไม่ใช่เหล็ก ธรรมชาติของเราอ่อนแอกว่าเหล็กเสียอีก แต่ถ้าเรามีกำลังใจที่ดี สู้ต่อไป อาจจะท้อแท้บ้าง อะไรบ้าง เรียนรู้จากความผิดพลาด มันจะทำให้เราเรียนรู้วิธีที่จะหลอมเหล็กนั้นให้แหลมคมเพื่อใช้ในการต่อสู้กับอุปสรรค

ไม่มีใครที่ไม่มีปัญหาในชีวิตหรอกค่ะ แต่มุมมองที่เรามีต่อปัญหานี่สิเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราจัดการกับปัญหานั้นได้ ความพร้อมนั้นอยู่ที่ตัวเรา ถ้าเราเลือกที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า ทำทุกวันให้ดีที่สุด มันจะผ่านไปได้ และจะผ่านไปได้ด้วยดี

เป็นกำลังใจให้พี่โอ๊ตและทุกๆคนที่ประสบปัญหาค่ะ

หนึ่ง

[เพียงภาพฝัน]

ขอบใจนะน้องหนึ่ง แต่ที่เราพูดถึงเหล็ก ก็คือ การอุปมา อุปมัย เป็นสำนวนการเขียนหนังสือในหลักภาษาไทยเท่านั้น ส่วนที่บอกว่าวิธีการจัดการแก้ปัญหา ก็คือการที่เรายอมที่จะเป็นดาบ ยอมให้นายช่างที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญด้านการทำดาบ เค้าเอาเรามาลอม เอามาตี เพื่อที่จะแข็งแกร่งต่อสู้กับอุปสรรคได้ นี่หล่ะ คือวิธีการ

[เพียงภาพฝัน]

เพื่อนผู้น่ารักส่งมาให้ ประจวบเหมาะพอดีกับการเขียนบันทึกนี้ เลยขออนุญาตเอามาลงนะครับ

 

--- ผู้หมวดคนเก่า wrote:

 

หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า

เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข

เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร

ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา

คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น

มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา

ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา

ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน

ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้ ใ

ห้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง

ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง

ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ

 

 

[เหมียว]

สงสัยนักกฎหมายชอบถลุงเหล็ก