แล้วก็จะมีเสียงพนักงานคนต่อ ๆ ไป....ร้องทักด้วยคำว่าสวัสดีตามมาเป็น ระลอก ๆ เหมือนกับถูกตั้งโปรแกรมไว้ ..... อบอุ่น....จัง......แต่เสียอย่างเดียว..ไม่ค่อยอยากเงยหยน้ามองลูกค้าสักเท่าไหร่..มัวยุ่งอยู่กับโน่นกับนี่...
มีเรื่องดี ๆ เกี่ยวกับร้าน 7 - 11 มาเล่าให้ฟัง ( คนที่ทำดีควรได้รับการเชิดชูใช่ใหมครับ )
ทุก ๆเช้าผู้เขียนจะตื่นนอนประมาณ 04.30 ทำระส่วนตัวออกจากบ้านประมาณ 05.45และมาโรงเรียนถึงโรงเรียนประมาณ 06.15 ทุกวัน ....จนเป็นกิจวัตร... ต้องตื่นเวลานี้เพราะถ้าตื่นสายกว่านี้ด้วยเวลาที่ต้องทำธุระส่วนตัวที่พอเหมาะพอเจาะ...จะทำให้เวลาที่ออกจากบ้านสายออกไป..นั่นหมายความว่าบนเส้นทางหลักที่ใช้สัญจรในกรุงเทพมหานคร..อยู่ในช่วงชั่งโมงเร่งด่วน..สิ่งที่ตามมาก็คื รถติด..มาโรงเรียนไม่ทันครับ....บนเส้นทางที่ใช้อยู่เป็นประจำออกสายประมาณ 10 -15 นาที หมายถึงสาย....เลยครับ...ต้องยอมทำใจ...
เช้าวันนั้นเช่นเดียวกัน...มาถึงหน้าโรงเรียน...บังเอิญอยากแวะร้าน 7- 11 หาอะไรกินหน่อยผู้เขียนจึงจอดข้างทาง( ด้วยความเกรงใจคนที่ใช้ถนนเพราะถนนแคบ และการจราจรเริ่มเริ่มแออัด)รีบวิ่งเข้าไปซื้อของที่ร้าน 7-11 ปากซอยหน้า นวมินทร์ 81 หน้าโรงเรียน ซื้อขนมปังประมาณ 30 - 40 บาท เอาไว้กินรองท้องตอนเช้าเพราะไม่ค่อยได้กินข้าวเช้าแบบเต็มรูปแบบสักเท่าไหร่ จ่ายเงินไปด้วยแบงค์ 500 ด้วยความรีบพอได้ของ ...ส่งเงินให้พนักงานเก็บเงินและรีบวิ่งออกไปที่รถทั้งทั้งที่ยังไม่ได้รับเงินทอน และยังไม่ไดยินคำว่า
" รับ ขนมจีบ สาลาเปา เพิ่มใหมคะ " เลย
ให้ตายซิ..ลืมจริง ๆ วันนั้นลืม.....ทั้งวัน....พอมานึกได้อีกทีก็ตอนเที่ยงแล้ว..ซึ่งเป็นเวลาที่ต้องควักเงินออกจากกระเป๋า... ..........
เฮ้ย ! เงินหายไปใหน...หมด.
................นั่งนึกอยู่ตั้งนาน....อ๋อ.....เหตุการณ์เมื่อเช้านี่เอง...เฮ้อ...นั่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความเสียดายตังส์..เพราะจากประสบการณ์แล้วถ้าซื้อของแล้วลืมเงินทอน..นั่นหมายความว่า......สูญเงินที่ให้ทั้งหมดทันทีครับ.....ถ้าทวงทันทียังพอว่า.......
แต่ด้วยความเสียดายเงินเพราะเงินอีก 400 กว่าบาท..ไม่ใช่น้อย ๆ สำหรับครูที่เป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างเรา..มันสามารถจับจ่ายใช้สอยได้อีกหลายวัน..มันสามารถทำให้ท้องอิ่มได้อีกหลายมื้อ.... เอ้า...ลอง....หน้าด้าน.....ไปถามดูซิ...เผื่อฟลุ๊ก...อาจจะได้คืน
หลังเลิกงานตอนเย็น..ตัดสินใจไปลองถามดู
.... ตู้ต.....ตูด.. 7- 11 สวัสดีค่า......
ไม่น่าเชื่อประโยคนี้ทำให้เรา...รู้สึก...เป็นมิตรสนิทสนมอย่างบอกไม่ถูก...รู้สึกเป็นมิตรอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน... ( แต่พนักงานคนที่ขายเมื่อเช้า....ออกเวรไปแล้ว)
ผมถาม...น้อง ๆ ...เมื่อเช้าพี่ซื้อของและจ่ายตังส์ 500 แต่ไม่ได้รับเงินทอนไม่ทราบว่า..จะขอรับเงินทอนได้ใหมครับ?
พนง. ...ขอดูบิลด้วยคะ....สักครู่นะคะเดี๋ยวเราจะตรวจสอบให้คะ...
หลังจากนั้นพนักงานตามพนักงานอีกคนมาและช่วยกันตรวจสอบจาก...ประมาณ 3- 5 นาที
พนง. คุณคะ...เงินทอนคะ.....
ผู้เขียน...... ขอบคุณครับ
( ....งง....และคิดในใจ.ไม่น่าเชื่อ..นึกว่าไม่ได้คืนซะแล้ว... ถ้าเป็นตลาดสด ....หรือร้านขายของชำ...หรือเป็นร้านขายของที่ไม่มีระบบการจัดการร้านที่ดีหรือ ร้านขายของที่ไม่ใช่ร้านประจำและคุ้นเคยกันคงไม่ได้คืนแน่ ๆเหมือนของหายแล้วได้คืน โชคดีจริง ๆ)
อย่างนี้ต้องชื่นชมการจัดการร้านของ 7 -11 ใช่ใหมครับ ( ไม่ได้โฆษณานะแต่ได้คืนเงินแล้วรู้สึกดีมาก ๆ...จริง ๆ)
อย่างน้อย ๆ ... เราก็ยัง...พึ่งพาเทคโนโลยีได้.....ใช่ใหมครับ
ไม่มีความเห็น