"ทำไมต้องแสดงตนเป็นพุทธมามกะ"
การแสดงตนเป็นพุทธมามกะ เพื่อให้ชาวพุทธได้ประกาศตนเป็นผู้นับถือศาสนาพุทธ ให้ตระหนักถึงคุณค่า และยอมรับในหลักธรรม คำสอนในพระพุทธศาสนา นำหลักธรรมทางศาสนาไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ได้อย่างเหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบัน ก่อให้สังคมมีความสงบสุขและเป็นสังคมคุณภาพ ขณะนี้มีสถานศึกษาเข้าร่วมโครงการจำนวนมาก
การแสดงตนเป็นพุทธมามกะ นับเป็นมงคลพิธีสำหรับพุทธศาสนิกชน เพราะเป็นโอกาสได้ประกาศศรัทธาในพระพุทธศาสนาของตนต่อหน้าพระพุทธปฏิมาท่ามกลางสงฆ์ พร้อมทั้งได้รับการประสาทพรจากสงฆ์ เป็นพิธีที่แสดงถึงความภาคภูมิและความมั่นใจในพระพุทธศาสนา อันเป็นพิธีที่เสริมสร้างสำนึกทางจริยธรรม คุณธรรมให้แข็งแกร่งแน่วแน่ยิ่งขึ้น เพราะผู้ที่ได้ประกาศตนเป็นพุทธมามกะแล้ว เท่ากับได้ถวายสัญญาใจต่อพระพุทธเจ้าท่ามกลางสงฆ์ว่า จะเคารพนับถือพระพุทธศาสนาอย่างมั่นคง และจะดำรงตนอยู่ในหลักศีลธรรม คุณธรรมของพระพุทธศาสนาตามที่ได้รับคำแนะนำศึกษานั้นตลอดไป
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๒๕ พุทธมามกะ (พุดทะมามะกะ) หมายถึง ผู้ประกาศตนว่าเป็นผู้นับถือพระพุทธศาสนา หรืออีกนัยหนึ่งการแสดงตนเป็นพุทธมามกะ คือ การประกาศตนยอมรับนับถือพระพุทธเจ้าว่าเป็นที่พึ่งที่นับถือของตน โดยความหมายก็คือ ประกาศว่าตนยอมรับนับถือพระพุทธศาสนาเป็นการประกาศศรัทธา คือ ความเคารพนับถือในพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์ที่มีอยู่ในใจตนให้ปรากฏออกมาภายนอกด้วยกิริยาวาจา เพื่อให้ผู้อื่นได้รับทราบว่าตนมีความเคารพนับถืออย่างไร เป็นการปฏิบัติที่นิยมปฏิบัติกันมาแต่ครั้งพระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่ ดังปรากฏในพุทธประวัติว่า คฤหัสถ์ที่ประกาศตนนับถือพระพุทธศาสนาครั้งแรกคือ พ่อค้าสองพี่น้องชื่อตปุสสะ และภัลลิกะ โดยประกาศรับเอาพระพุทธเจ้าและพระธรรมว่าเป็นสรณะของตน (เพราะยังไม่มีพระสงฆ์) นับเป็นอุบาสกผู้ถึงสรณะสองชุดแรกในพระพุทธศาสนา ต่อมาบิดามารดาและภรรยาเก่าของพระยสะ ได้ประกาศตนนับถือพระพุทธศาสนา โดยประกาศรับเอาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ว่าเป็นสรณะของตนนับเป็นอุบาสก อุบาสิกาผู้ถึงพระรัตนตรัยชุดแรกในพุทธศาสนา
