สวัสดีค่ะวันนี้มีนิทานสนุก ๆ มาฝากนะค่ะ
นิทาน…นกแขกเต้ากับชาวนา
" นกเอ๋ย ท้องของท่านคงจะใหญ่กว่าท้องของนกอื่น
เพราะเมื่อท่านกินอิ่มแล้ว ยังต้องคาบรวงข้าว กลับไป อีกวันละ 3 รวง
เป็นเพราะท่านมียุ้งฉาง หรือเป็นเพราะเรามีเวรต่อกันมาก่อน? "
พญานกตอบว่า "ข้าพเจ้าไม่ได้มียุ้งฉาง และเรา ก็ไม่มีเวรต่อกัน
แต่ที่คาบไป 3 รวงนั้น
รวงหนึ่งเอาไปใช้หนี้เก่า รวงหนึ่งเอาไปให้เขา และอีกรวงหนึ่งเอาไปฝังไว้ " ชาวนาได้ฟังก็เกิดความสงสัย จึงถามว่า "ท่านเอารวงข้าวไปใช้หนี้ใคร เอาไปให้ใคร ?
และเอาไปฝังไว้ที่ไหน?! "
" รวงที่หนึ่งเอาไปใช้หนี้เก่า
คือเอาไปเลี้ยงดูพ่อแม่ เพราะท่านแก่แล้ว และเป็นผู้มีพระคุณอย่างมาก
ทั้งให้กำเนิดและเลี้ยงดูข้าพเจ้า จนเติบใหญ่
นับว่าข้าพเจ้าเป็นหนี้ท่าน จึงสมควรเอาไปใช้หนี้ "
"รวงที่สองเอาไปให้เขา คือ
เอาไปให้ลูกน้อยทั้งหลายที่ยังเล็กอยู่ ไม่สามารถหากินเองได้
เมื่อข้าพเจ้าเลี้ยงเขาในตอนนี้ ต่อไปยามข้าพเจ้าแก่เฒ่า
เขาก็จะเลี้ยงตอบแทน จั ดเป็นการให้เขา "
" รวงที่สามเอาไปฝังไว้ คือ
เอาไปทำบุญด้วยการให้ทานกับนกที่แก่ชรา
นกที่พิการหรือเจ็บป่วยไม่สามารถหากินได้ เท่ากับเอาไปฝังไว้
เพราะบัณฑิตทั้งหลายกล่าวว่า การทำบุญเป็นการฝังขุมทรัพย์ไว้ "
ชาวนาฟังแล้วเกิดความเลื่อมใสว่า
นกนี้เป็นนกกตัญญต่อพ่อแม่ เป็นนกมีความเมตตาต่อลูกน้อย
และเป็นนกใจบุญ มีปัญญา รอบคอบ มองการณ์ไกล "ข้าวสาลีที่ข้าพเจ้ ากินเข้าไปนั้น
ก็เปรียบเหมือนเอาทิ้งลงไปในเหว ที่ไม่รู้จักเต็ม เพราะ
ข้าพเจ้าต้องมากินทุกวัน วันนี้กินแล้ว พรุ่งนี้ก็ต้องมา กินอีก
กินเท่าไหร่ ก็ไม่รู้จักเต็ม จะไม่กินก็ไม่ได้
เพราะถ้าท้องหิวก็เป็นทุกข์ "
ชาวนาฟังแล้วจึงกล่าวว่า "พญานกผู้มีปัญญา ทีแรกข้าพเจ้าคิดว่า
ท่านเป็นนกที่โลภมาก เพราะนกตัวอื่นเข าหากินเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เขาก็ไม่คาบอะไรไป ส่วนท่านบินมาหากินแล้วก็ยังคาบรวงข้าวกลับไปอีก
แต่พอฟังท่านแล้ว
จึงรู้ว่าท่านไม่ได้คาบไปเพราะความโลภแต่คาบไปเพราะความดี
คือเอาไปเลี้ยงพ่อแม่ เอาไปเลี ้ยงลูกน้อย และเอาไปทำบุญ
ท่านทำดีจริงๆ"
"ขอให้ท่านเป็นผู้ไม่ประมาท
หมั่นสั่งสมกุศลด้วยการทำทานและเลี้ยงดูพ่อแม่ผู้แก่เฒ่าด้วยเถิด
"
ชาวนาได้คติจากข้อปฏิบัติของพญานกจึงตั้งใจทำบุญกุศลตั้ง
แต่นั้นมาจนตลอดชีวิต
ขอบคุณมากนะค่ะที่เข้ามาเยี่ยมชมบล็อกนี้ |
รักแท้เกิดขึ้นเสมอ ๆ
คุณทำได้ยอดเยี่ยมจริง ๆ นะคะ
ขอชมว่าคุณเก่งจริง ๆ
ไปเยี่ยมเราบ้างนะที่
ดีใจด้วยนะค่ะ พยายามเข้าเยี่ยมหลายครั้งแล้วค่ะ
ขอเปลี่ยนที่อยู่ใหม่อีกครั้งนะจ๊ะพี่ลืม
http://gotoknow.org.orason ขอบคุณค่ะ
เห็นเปลี่ยนเรื่องในบล๊อก พี่เลยแวะมาเยี่ยมอีกครั้ง อย่าลืมไปแวะเยี่ยมพี่บ้างนะที่
เปลี่ยนที่อยู่ใหม่อีกครั้งนะจ๊ะพี่พิมพ์ผิด
http://gotoknow.org/orason ขอบคุณค่ะ
ขอโทษด้วยพี่พิมพ์ที่อยู่ผิด รีบไปหน่อยเปลี่ยนใหม่นะจ๊ะ
อย่าลืมแวะไปเยี่ยมพี่บ้างนะจ๊ะ
ทดลองมาเข้าบล็อกใหม่นะค่ะที่
ดึกแล้วอย่าอ่านหนังสือมากนะ พักผ่อนมาก ๆ เตรียมสอบวิชาของอาจารย์มานิต + อาจารย์ประจักษ์ ปล.อยากบอกว่าบล็อกของน้องเลิศมากนะคะ |
ดึกแล้วทำงานอาจารย์มานิตเสร็จหรือยัง ดูบล็อกตุ้มแล้วเลิศจริง ๆ พรุ่งนี้สอบอย่าอ่านหนังสือมากนะเดี๋ยวจะได้ A คนเดีย
อ่านนิทานในบล็อกแล้ว สนุกและได้ความรู้มาก สามารถนำไปใช้สอนเด็กนักเรียนที่โรงเรียนได้ แล้วหามาให้อ่านอีกนะ
http://gotoknow.org/kannikarjaeng
ยอดเยี่ยมมากครับเป็นสิ่งที่สุดยอดที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา
เข้าชมของผมได้ที่ http://gotoknow.org
ยอดเยี่ยมมากครับเป็นสิ่งที่สุดยอดที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา
เข้าชมของผมได้ที่ http://gotoknow.org/kitsada
ได้เข้ามาเยี่ยมชมแล้วนะค่ะ ดีใจด้วยนะค่ะ
ได้เข้ามาเยี่ยมชม Blog แล้วนะค่ะ
เข้ามาแวะเยี่ยมชมการจัดทำบล็อกน่าอ่านมากค่ะ
ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จนะคะ
แวะเข้ามาชมบล็อกพัฒนาขึ้นมากนะคะมีตั้ง 3 เรื่องให้อ่าน โดยเฉพาะเรื่องวิธีแก้เซ็งชอบมากจริง ๆ
เป็นนิทานที่ดีครับ ขอให้พี่ตุ้มพัฒนาต่อไปครับ