หรือเพียงเพราะเรามันแค่..”สื่อพลเมือง”
หรือเพียงเพราะเรามันแค่..”สื่อพลเมือง”
หลวงเสก
แพนด้าน้อยที่เพิ่งลืมตาขึ้นมาดูโลก ณ จังหวัดเชียงใหม่ กลายเป็น ทอล์คออฟเดอะทาวน์ที่ใครๆ ก็อดจะพูดถึงเสียไม่ได้ หรือถ้าใครไม่รู้เรื่องนี้ก็อาจถูกคนข้างๆ แซวเอาได้ว่า ไปอยู่ที่ไหนมา
ผมเองเป็นคนหนึ่ง ยอมรับว่า พักหลังๆ นี้ บริโภคข่าวน้อยลงเนื่องจากมีอาการเซ็ง เบื่อกับสถานการณ์บ้านเมือง ความไม่สงบ และการจลาจล (ไม่แน่ใจว่าใช้คำแรงไปหรือเปล่า) ทั้งที่ไม่ได้อยากสนใจเลย ว่าเจ้าหมีน้อยมาจากไหนอย่างไรแต่ก็ได้รับฟังผ่านตาทะลุสองหู เพราะไม่ว่าจะเปิดทีวีช่องไหน หรืออ่านข่าวหนังสือพิมพ์ฉบับได้ จะได้เห็นหมีขึ้นหน้าหนึ่งเสียทุกคราว นับเวลาก็ติดต่อกันมาเกือบหนึ่งเดือนแล้วสิ แต่บอกไว้ก่อนว่าผมไม่ได้อิจฉาแพนด้าหรอกนะครับ ยอมรับเลยหละว่ามันก็ช่างน่ารักเอาการอยู่
ขณะที่ชนส่วนใหญ่กำลังชื่นชมกับหนึ่งชีวิตที่เกิดขึ้นมา แต่ อีกนับล้านชีวิตที่กำลังนับถอยหลังระเบิดเวลาแห่งชะตากรรม “เซาเทิร์นซีบอร์ด” โครงการพัฒนาชายฝั่งทะเลภาคใต้ นโยบายจากรัฐที่เปรียบดังระเบิด ระเบิดนี้ไม่ได้มีแค่ลูกเดียว แต่ได้ฝังกระจายไปทั่วทั้งภาคใต้ และทยอยค่อยๆ ระเบิดออกมา สร้างความเสียหายแก่ชีวิต ทรัพย์สิน และวิถีชุมชนของคนในพื้นที่ ระเบิดลูกหนึ่งที่ฝังอยู่ที่ อ.จะนะ จังหวัดสงขลา คือโครงการท่อส่งก๊าซไทย – มาเลเซีย โรงแยกก๊าซ และ โรงไฟฟ้าจะนะ ซึ่งได้ระบิดออกมาแล้วสร้างความเสียหายระรอกใหญ่ คนแก่ช็อคตายเพราะตกใจเสียงเดินเครื่องโรงไฟฟ้า กลิ่นที่ออกมาจากโรงแยกก๊าชทำให้คนถึงกับอาเจียน หรือแม้แต่วิถีชุมชนที่แยกเป็นสองฝ่ายเหตุเพราะความคิดไม่ตรงกัน
ข่าวความเดือดร้อนของคนเล็กคนน้อย ถูกเสนอโดยนักข่าวภาคพลเมืองหลายต่อหลายครั้ง กลายเป็นเสียงที่เปล่งออกไปแล้วก็หายไปในความว่างเปล่า ไร้เสียงตอบกลับมา ทั้งที่จุดประสงค์ของสื่อพลเมืองก็คือ นำเสนอข้อเท็จจริงจากล่างขึ้นบน (Bottom – Up) เพื่อจะเป็นปากเสียง แจ้งทุกข์ลำเค็ญให้กับภาครัฐที่รับผิดชอบได้รับทราบ หรือสร้างความเข้าใจอันดีกับพี่น้องประชาชนส่วนใหญ่ในประเทศว่า เขาไม่ได้สำออย แต่ได้รับความเดือนร้อนจริงๆ โดยอาศัยช่องทางสื่อสารที่มีอยู่น้อยมาก ณ ปัจจุบัน
ปัญหาเหล่านี้เกิดการสะท้อนขึ้นมามั๊ย? คำตอบคือ “เกิด” แล้วทำไมไม่เคยได้ยินเลยหละ? คำถามนี้คงตอบได้ยาก เพราะข่าวที่เสนอโดย “สื่อพลเมือง” ยังเทียบไม่ได้กับเสียงจิ้งจกทักขึ้นมาก่อนออกจากบ้าน แล้วสามารถทำให้คุณเปลี่ยนใจได้.... งั้นหรือ?
ความเห็น (3)
เห็นด้วยครับ แต่อย่างน้อยก็ยังมีช่องทางให้คนเล็กคนน้อยได้นำเสนอเรื่องราวของตน ทำต่อไปนะครับ ให้กำลังใจ
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
ฟ้าหลังฝน...จะสดใสค่ะ...อย่าเพิ่งท้อนะคะ
- เสียงเล็กๆ หลายเสียง...วันหนึ่งจะดังแบบมีพลังงาน
- การที่เริ่มต้นมีเสียง...เป็นจุดเริ่มที่ดีจุดหนึ่ง
- แต่เรื่องดีๆ ต้อใช้เวลานะค่ะ....เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ