<< คำนำคณบดี >>
รายงานการประเมินตนเอง/ตรวจสอบ (Self/Check Assessment Report, SAR/CAR) ของคณะสหเวชศาสตร์จัดทำอย่างต่อเนื่องทุกปี และในการประเมินผลงานของปีการศึกษา 2551 นี้ นับเป็นครั้งที่ 9 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นกระบวนการตรวจสอบและประเมินคุณภาพการศึกษาภายในของคณะฯ และเพื่อให้ได้ข้อมูลย้อนกลับจากตนเองและจากผู้ประเมินภายนอก มาใช้ปรับปรุงและพัฒนาการดำเนินงาน ให้บรรลุตามวิสัยทัศน์ พันธกิจ และเป้าประสงค์ของคณะฯ ที่ตั้งไว้ในแผนงานอย่างมีประสิทธิภาพ
เนื้อหาในบทที่ 1 คือส่วนนำ เป็นบทที่นำเสนอข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับความเป็นมาของคณะสหเวชศาสตร์ ตั้งแต่เริ่มก่อตั้ง ประวัติพัฒนาการตั้งแต่ปี พ.ศ. 2540 ถึงปัจจุบัน ตลอดจนทิศทางของการดำเนินงานในอนาคตอีกราว 2 ปีข้างหน้า
เนื้อหาในบทที่ 2 คือส่วนสำคัญ เป็นการนำเสนอผลการดำเนินงานในช่วงปีการศึกษา 2551 (ข้อมูล 1 มิ.ย. 51 – 31 พ.ค. 52) ตามตัวชี้วัดของสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) จำนวน 9 องค์ประกอบ 41 ตัวบ่งชี้ มีการประเมินให้คะแนนผลการดำเนินงานด้วยตนเอง เทียบกับเกณฑ์การประเมินตามมาตรฐานที่สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) กำหนด รวมทั้งเปรียบเทียบกับค่าเป้าหมายที่ตั้งไว้ตามแผน และเปรียบเทียบกับผลประเมินปีการศึกษาที่ผ่านมาเพื่อตรวจสอบพัฒนาการ และวิเคราะห์หาแนวทางพัฒนาผลการดำเนินงานให้มีคุณภาพดียิ่งๆ ขึ้น
ในปี 2552 นี้ นอกจากคณะฯ จะใช้องค์ประกอบคุณภาพและตัวบ่งชี้ของ สกอ. ดังกล่าวข้างต้นเป็นแนวทางในการประเมินแล้ว บุคลากรของคณะฯ ยังได้ร่วมกัน ค้นหาอัตลักษณ์ของคณะฯ และจัดทำตัวบ่งชี้อัตลักษณ์ของคณะสหเวชศาตร์ ขึ้นมาอีก 1 ตัวบ่งชี้ พร้อมเกณฑ์การประเมิน 3 ระดับ ตามรูปแบบของ สกอ. ตัวบ่งชี้นี้เป็นตัวบ่งชี้เฉพาะของคณะฯ เป็นตัวบ่งชี้ที่ 42 มีชื่อว่า ระดับความสำเร็จของการพัฒนาวิธีปฏิบัติงานของบุคลากรในองค์กร ให้เป็นองค์กรเรียนรู้ ทั้งนี้ เพื่อเป็นอีกหนึ่งมาตรการในการประกันคุณภาพการศึกษา โดยการค้นหาวิถีทางในการพัฒนาองค์กรให้ตรงกับบริบท หรือให้ใกล้เคียงกับศักยภาพที่แฝงอยู่นั่นเอง
ท้ายที่สุดนี้ ดิฉันขอขอบคุณบุคลากรของคณะสหเวชศาสตร์ทุกท่าน ที่มุ่งมั่นดำเนินงานตามพันธกิจอย่างไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย หรือย่อท้อต่ออุปสรรค โดยดำเนินการอย่างเต็มกำลังความสามารถและอย่างผู้ใฝ่เรียนรู้ อีกทั้งกระทำจนเป็นส่วนหนึ่งของวิถีการปฏิบัติงานตามปกติ ทำให้คณะสหเวชศาสตร์มีวัฒนธรรมองค์กรที่เข้มแข็ง และเป็นที่ประจักษ์แก่บุคคลทั่วไป นั่นคือ "วัฒนธรรมคุณภาพและวัฒนธรรมการเรียนรู้"