ยาที่ต้องทานทุกวัน
คนเรานั้น...ไม่ชอบที่จะนำพาตัวเองไปสู่ "สภาวะไม่ป่วย"
หากถามว่าอยากป่วยไหม...ส่วนใหญ่ก็จะตอบว่า "ไม่อยากป่วย"
แต่ถ้าถามต่อไปอีกว่า "เมื่อไม่อยากป่วย เคยไหมที่จะลุกขึ้นมาดูแลตนเองอันเป็นการป้องกัน ตนเองไม่ให้ป่วย"...
คำตอบที่ได้รับ ก็มักจะเป็นไปในทำนองที่ว่า "ไม่มีเวลา" ... "ตอนนี้สุขภาพยังดีอยู่ หากว่าจะป่วยเมื่อไรก็เมื่อนั้น"... แต่พอเอาเข้าจริงๆ เมื่อป่วยแล้วก็จะใจเสีย - เสียใจ
สำหรับข้าพเจ้าเอง เมื่อถามว่า เคยป่วยไหม?" ==> คำตอบ คือ "เคย"
เคยเผชิญหน้ากับ "ความหวาดกลัวความตายไหม?" ==> คำตอบ คือ "เคย"
แม้ว่าตอนนั้นจะบอกกับตนเองว่า "ฝึกจิตมาแล้วจะกลัวทำไม"... และได้เตรียมตัวมาดีแล้ว เมื่อเข้าสู่สนามจริง จึงได้มองเห็นชัดว่า "เพียงแค่การฝึกซ้อมแล้วเรามั่นใจว่าเราแน่พอ แต่เมื่อเข้าสู่สถานการณ์จริง ไอ้ที่เราคิดว่าแน่...จริงๆแล้วมันก็ไม่แน่ มันก็อดไม่ได้ที่จะยึดอยู่ในร่างกายนี้และใจเสีย"
เพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น...
ข้าพเจ้าย้อนกลับมาพิจารณาต่อตนเอง ก็เพราะว่าข้าพเจ้าเองนั้นยังไม่เคยเต็มที่ที่จะดูแลร่างกายนี้ ทั้งๆที่มาอิงอาศัยอยู่หลายปี การปล่อยให้สภาวะการเจ็บป่วยด้วยโรคที่ไม่จำเป็นต้องเกิดกับตัวเองแต่กลับต้องมาเกิดนั้น สะท้อนให้เห็นว่า ข้าพเจ้านั้นอ่อนปัญญาและความสามารถหรือละเลยต่อการบำรุงรักษาร่างกายนี้ด้วยความรัก ความเมตตา และกรุณา...
เมื่อได้คิด...เช่นนี้
จึงเริ่มเข้าสู่กระบวนการปฏิวัติตนเอง ==> กลับมาบำรุง รักษาเรือนกายนี้ อย่างที่ลดการเบียดเบียนและทำร้ายร่างกายนี้ให้น้อยที่สุด ถึงแม้ว่าเราจะไม่มีสิทธิใดใดต่อร่างกายนี้ แต่ในฐานะของผู้อาศัยอยู่ จำเป็นต้องบำรุงดูแล...
กระบวนการบำรุงดูแล..ข้าพเจ้ามานึกดูก็เหมือนกับว่าตนเองนั้น...ต้องทานยาทุกวัน ทุกวัน...เป็นต้นว่า
- เช้า...ฝึกโยะคะ ประสานความสมดุลให้กับร่างกายและจิตใจ เพื่อไม่ให้กล้ามเนื้อ เส้นเอ็น และอวัยวะต่างๆ ต้องป่วย อันเนื่องมาจากการทำงานของเรา
- สระผมตอนเช้าทุกวัน ... ดีท๊อคเป็นประจำ
- ทานอาหาร...ที่เป็นทานเพียงเพื่อเป็นยาและบำรุงกายให้มีกำลัง
- เย็น...ปั่นจักรยาน ว่ายน้ำ เดินหรือวิ่ง แล้วแต่ว่าวันไหนจะเลือกทำสิ่งใด
เหล่านี้ เป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างสม่ำเสมอ เหมือนกับต้องทานยาอย่างสม่ำเสมอยังไงยังงั้นนั่นแหละ...
ผลดีเกิดขึ้นกับตนเองมากมาย เป็นต้นว่า ไม่เป็นหวัด ไม่ป่วยเป็นไข้ สุขภาพกายและสุขภาพจิตดี ... อารมณ์เบิกบาน กระฉับกระเฉง ไม่มีสภาวะจิตหดหู่ เศร้าหมอง หรือโกรธเคืองใคร... หัวเราะได้ง่ายและเบิกบาน มีพลังงานในการทำงานมากมาย...แม้นอนน้อย ทานน้อย แต่กลับมีพลังงานมากมาย ...
นี่แหละเพียงแค่... "ต้องทานยาเหล่านี้อย่างสม่ำเสมอ"
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๒ ------------------------------------------------------
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ความเห็น (6)
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐค่ะ แต่ถ้ามี จะมีความสุขกับโรคได้อย่างไร
จะน้อมนำไปใคร่ครวญ
และพยายามปฏิบัติตามครับ
ขอบคุณมากๆ ครับ
หวัดไม่ดีจ้า
- ตอนนี้ป่วยกาย ด้วยโรคหวัดเรื้อรังตามเคยจ้า รักษาสุขภาพกายและใจ ตัวเองอยู่เหมือนกัน คิดถึงนะจ๊ะ
ฮ่าฮ่าฮ่า มารับยาจากพี่กระปุ๋มไปทานแต่เช้าครับ อิอิ
อ่านแล้วเย็นๆยังไงไม้รู้ครับ สบายสบายดีจริงๆ
จะดูแลร่างกายนี้ให้ดีๆนะครับ ผู้อาศัยอย่างเราต้องไม่ลืมพระคุณร่างกายเนาะ ^_^
ขอบคุณมากๆคร๊าบ
ขอบคุณค่ะ ;
- คุณ ภัทรานิษฐ์ เจริญธรรม ตามไปอ่านแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ
- อืม...คำพูดของ คุณน้อยหน่า น่าคิดนะคะ แต่เมื่อป่วยแล้ว เราก็น้อมรับด้วยใจที่นอบน้อม แล้วก็ลงมือดูแลตนเองต่อไป ให้ป่วยน้อยลง หรืออย่างมากใกล้เคียงสภาวะคงเดิม และพยายามไม่ให้เป็นมากกว่าเดิมค่ะ :)
- ขอบคุณค่ะคุณ นาย สามารถ a เอื้อมเก็บ หน้าที่เราคือ การเรียนรู้จากตัวเราค่ะ...
- สวัสดีค่ะ เพชรน้อย คิดถึงเช่นกัน...ดูแลตนเองนะคะ เราก็นอนน้อย ทำงานมาก จึงได้ตั้งใจดูแลบำรุงร่างกายนี้ให้มากเท่าที่จะดำรงอยู่ได้ค่ะ
- adayday ส่วนมากเราได้รับยาแต่เราไม่ลงมือทานยาเสียทีค่ะ... ดีใจที่มาทักกันแต่เช้าเลยนะคะ :)