หลังจากที่หายหน้าหายตาไปหลายวัน เพราะ
ต้องเดินสายตามพื้นที่ต่างๆทั้งงานหลวง งานราษฎร์
ทำให้ไม่ได้รายงานเนื้อหาสาระและบรรยากาศของการประชุมเครือข่ายฯสัญจรต่อว่าเป็นอย่างไร
ทั้งๆที่มีการประชุมครั้งใหม่เกิดขึ้นแล้ว ดังนั้น
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา
ผู้วิจัยจะขอเล่าต่อเลยก็แล้วกันค่ะ
วาระที่ 4 เรื่องเสนอเพื่อทราบ (ต่อ)
สำหรับเรื่องเสนอเพื่อทราบเรื่องสุดท้ายของการประชุมเครือข่ายฯสัญจร
ครั้งที่ 3/2549 คือ การจัดการความรู้ใน 3 ระดับ
คือ เครือข่าย กลุ่ม และสมาชิก (เฮ้อ!
ในที่สุดก็เข้าเรื่องของเราจนได้)
โดยประธานเริ่มต้นเป็นผู้รายงานก่อนว่าในระดับเครือข่ายฯได้มีการดำเนินการในเรื่องอะไรไปแล้วบ้าง
(ผู้วิจัยไม่ขอกล่าวถึงนะคะ เพราะ
เนื้อหาก็ซ้ำกับในวาระที่ 1
เรื่องแจ้งให้ที่ประชุมทราบค่ะ)
จากนั้น
ผู้วิจัยเป็นผู้รายงานต่อว่าได้ดำเนินการอะไรไปแล้วบ้าง
เนื้อหาสาระโดยสรุป ก็คือ
การลงพื้นที่ไปตามกลุ่มต่างๆที่ได้รับมอบหมาย
เพื่อวางแผนการจัดการความรู้ในระดับกลุ่ม
โดยในตอนนี้คณะกรรมการองค์กรออมทรัพย์ชุมชนบ้านดอนไชยได้ร่วมกันวางแผนงานแล้ว
และได้ประเมินตนเองตามตารางอิสรภาพทั้งในส่วนของคุณกิจและคุณอำนวยด้วย
ในประเด็นนี้ พี่นก ยุพิน ได้เสริมว่า
ตอนนี้เทศบาลได้ลงมาหาที่กลุ่ม
(เราไม่ต้องเดินไปหาเหมือนเมื่อก่อนแล้ว)
เราไม่เคยเขียนโครงการเพื่อขออนุมัติงบประมาณสนับสนุนเลย
แต่เทศบาลเขามารู้ มาเห็นเอง
เขาก็เข้ามาแนะนำให้เราเขียนโครงการเพื่อจะได้ให้งบประมาณสนับสนุน
ตอนนี้ก็ได้รับอนุมัติงบประมาณมาแล้วเป็นเงิน 15,000 บาท
การที่กลุ่มได้รับการสนับสนุนอย่างนี้ก็เพราะว่า
เราทำให้เขาเห็น
เมื่อเขาเห็นเขาก็จะเข้ามาหาเราเอง
ประธาน
สรุปว่า เรื่องนี้อยากให้ทุกคนเข้ามามีส่วนร่วม
ค่อยๆทำกันไป
ถ้าใครเขียนเรื่องราวต่างๆได้ก็ขอให้ช่วยเขียน
อย่างในวันนี้เรารู้แล้วว่าเรามีปัญหาอะไรบ้าง
มีการเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาแล้ว ลองเขียนออกมาดูแล้ววันที่ 31
นี้เราเอามาคุยกัน จะได้วางแผนแก้ไขปัญหา
แต่ตอนนี้ขอให้เราทุกคนจัดการความรู้ของตัวเองก่อนว่า
เรามีความรู้ขนาดไหนในเรื่องการทำบัญชี จะให้ใครมาช่วย
ใครจะช่วยใคร ผมเป็นแค่คุณอำนวย
ช่วยเสริมในเรื่องกิจกรรมต่างๆ
ในบางครั้งก็ลงมาตัดสินใจด้วย
ผมมองหน้าพวกเราทุกคน เห็นว่ายังมีสีหน้าแห่งความมึนงง
สงสัยว่าการจัดการความรู้คืออะไร
เราจะเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดการความรู้ได้อย่างไร
อย่างแผนที่ภาคสวรรค์ที่เราวาดกันเอาไว้
เราจะต้องมาช่วยกันคิดว่าเราจะทำให้เป็นแผนที่ภาคพื้นดินได้อย่างไร
ในสภาวะที่มีปัญหาเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาเช่นนี้
ผมขอยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น เมื่อเราทำมาสักระยะหนึ่ง
ตอนนี้เกิดปัญหา คือ เถินขอแยก แม่พริกขอแยก
เราจะจัดการอย่างไรให้มันสามารถเดินต่อไปได้
หรือวันนี้เจอปัญหามีค่าศพที่ต้องจ่ายหลายแสนบาท
เราจะจัดการกับมันอย่างไร
นี่คือโจทย์ที่เราจะต้องใช้ความรู้เข้ามาจัดการที่ทำให้เครือข่ายเราสามารถเดินต่อไปได้
ทุกคนมีความสุข ส่วนมันจะส่งผลต่อกลุ่ม
ต่อชุมชนอย่างไร เราคงต้องมาจัดการกันต่อไป
ผมได้รับปากกับทีมกลางเอาไว้ว่าจะเขียนบันทึกลงใน Blog
แต่ตอนนี้ยังไม่ได้เขียน แต่ก็มีเอกสารแล้ว
เดี๋ยวจะค่อยๆเขียนลงไป
จบลงอย่างสั้น กระชับ ได้ใจความค่ะสำหรับวาระนี้
ก็คงต้องดูกันต่อไปว่าเมื่อนำการจัดการความรู้มาใช้ในการพัฒนาองค์กรแล้วจะเป็นอย่างไร
