ในเส้นทางการเดินของชีวิตนี้หากเราสนใจ ใส่ใจ เรื่องใด สิ่งใด หรืออะไร สิ่งนั้นจะเป็น “วาทกรรม” ที่นำ “ชีวิต...”
หากเราสนใจการเมือง ดูข่าวการเมือง ฟังข่าวการเมือง วาทกรรมทางการเมืองก็จะนำชีวิตเรา
หากเราสนใจเรื่องความรัก ฟังเพลง ดูหนัง ดูละคร แบบรัก ๆ แบบใคร ๆ วาทกรรมเรื่องรัก ๆ ตามที่เราดู เราเห็น เราเข้าใจนั้นก็จะนำชีวิตเรา
หากเราสนใจเรื่องกีฬา นำเวลา นำกาย นำใจ ไปเล่นกีฬา ดูกีฬา วาทกรรมกีฬาก็จะนำชีวิตเรา
เราใส่ใจเรื่องใด ชีวิตเราก็เดินก้าวเดินตามความใส่ใจในเรื่องนั้น
เรื่องราวแบบโลก ๆ ถูกแต่งเสริม เติมแต่ง ใส่สี และมีผู้ชี้นำให้เราเดินก้าวไป เพื่อให้เราเดินเข้าไปตกหลุมของใครต่อใครที่ขุดดักรอเราไว้ในเบื้องหน้า
เราทั้งหลายโปรดใส่ใจ เข้าใจ และมองลึกเข้าไปจนเห็นความจริงให้ได้ในวาทกรรมนั้น
หากเรามองแต่ผิวเผิน เราก็ต้องเดินตามเขาไป เดินตามเข้าใป
เขาขีดเส้นมาซ้ายเขาก็ต้องเลี้ยวซ้าย เขาขีดเส้นมาขวา เราก็ต้องเลี้ยวขวา เขาบอกให้เราจ่ายเงิน เราก็ต้องจ่ายเงิน เขาบอกให้เราดูหนัง เราก็ต้องดูหนัง เขาบอกให้เราซื้อของ เราก็ต้องซื้อของ เขาบอกให้เราทุกข์ เราก็ต้องทุกข์ เขาบอกให้เราไปตาย เราก็ต้องไป “ตาย...”
แต่ทว่าวาทกรรมอันลึกซึ้งที่สามารถปลดปล่อยมนุษย์นี้ออกสังสารวัฏ อันวนเวียนอยู่ด้วยความโลภ ความโกรธ และความหลงนั้นคือ "ธรรมะ" วาทกรรม "ชีวิต"...
หากเราน้อมนำธรรมะค่อย ๆ ซึ้บซาบ ซ่านซึม ผ่านโสตประมาท หู ตา จมูก ลิ้น กาย จนกระทั่งถึงใจ
ปล่อยให้ธรรมะค่อย ๆ ซึ้มเข้าไปจนจับจิต จูงใจ ชีวิตนี้ไซร้ปลดทุกข์พลัน
บุคคลใดใส่ใจ เข้าใส่ เดินไป ปฏิบัติตาม น้อมนำธรรมะเป็นวาทกรรมชีวิตแล้ว ชีวิตนี้ย่อมพบกับความ “สงบ”
“ธรรมะวาทกรรม” จะค่อย ๆ ปลดเปลื้องจิตของเรานี้ให้คลายจางความหลง เปรียบดั่งลมที่ไหลเอื่อยแต่มีกำลัง ที่นำพากำลังนั้นมาปัดเป่าเมฆสีดำที่บดบังแสงอาทิตย์อันสดใสให้จางคลาย
ชีวิตนี้ถ้าเราก้าวตาม “ธรรมะวาทกรรม” ชีวิตย่อมพบสุขที่เลิศล้ำยิ่งกว่าสิ่งใด
ธรรมะวาทกรรม... จะนำพาชีวิตเดินบนสาย บนเส้นทางที่ร่มและสงบเย็น
ธรรมะวาทกรรม... จะนำพาชีวิตให้หลีกหนีจากความเร่าร้อน กระวนกระวาย
ธรรมะวาทกรรมนี้มีค่านัก เราควรจัก รุด รีบ เร่ง น้อมนำมาใส่ใจ แล้วก้าวเดินตามในฉับพลัน...
ตามมาอ่าน สิ่งดีดีก่อนสิ้นวันก่อนนอน